เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 24

บทที่ 24 น้ำฆ่าเชื้อโรคราคาเจ็ดแสน

ก่อนจินขุยจะไป สายตาก็กวาดมองกองสุราอันมีชื่อเสียงนั้นโดยบังเอิญ พบว่ามีสุราอู่เหลียงเย่สองขวดที่ชัดเจนมาก เขาเดินไปสังเกต แล้วร้องอุทานขึ้นมาทันที “พระเจ้า ประธานเฉิน แม้กระทั่งสุราอู่เหลียงเย่ สุราที่ระลึกคุณก็มีเหรอ?”

“อืม แต่สุรานี้มีแค่สองขวด ไม่เปิดให้คุณชิมแล้ว” เฉินห้าวพูด

“สุดยอด! เมื่อก่อนสุราที่ระลึกเลขลำดับที่ 0009 ขายราคาสูงเสียดฟ้า 8 แสน 8 หมื่น สองขวดนี้คุณขายเท่าไร?” จินขุยถามอย่างตื่นเต้น

“ขวดละ 7 แสน เลขลำดับที่ 0027 และ 0029 คุณต้องการไหม?” เฉินห้าวพูด

“ต้องการ แต่ซื้อไม่ไหว ฉันกลับไปถามหัวหน้าเราก่อนว่าต้องการไหม”

จินขุยถือสุราอู่เหลียงเย่สุราที่ระลึกอย่างชอบใจมาก หลังจากมองมันสักพัก ก็วางลงบนโต๊ะอย่างไม่เต็มใจ หยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายสองสามรูป เพื่อเอากลับไปให้ประธานดู

และขณะนี้ จู่ๆ เฉารุ่ยก็กรีดร้อง จากนั้นก็มีเสียงแก้วแตกดังขึ้น

ชายทั้งสองคนรีบหันหน้าไปมอง พบว่าเธอปัดแก้วสุราแก้วหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอถูกบาดนิ้ว เลือดเม็ดใหญ่ขนาดเท่าถั่วไหลออกมาจากนิ้วเหมือนหัวหอม

“ระวัง!”

เฉินห้าวรีบไปตรวจสอบบาดแผลเฉารุ่ย พบว่าแผลไม่ลึกจึงโล่งอก ตอนนี้เขาต้องทำการฆ่าเชื้อและห้ามเลือด จากนั้นก็แปะปลาสเตอร์

ในบ้านไม่มีกล่องปฐมพยาบาล ในขณะที่เฉินห้าวสั่งปลาสเตอร์หนึ่งกล่องและสำลีพันก้านในapp ก็ต้องการหาอะไรมาฆ่าเชื้อ

แต่สิ่งของพวกไอโอดีนฆ่าเชื้อเป้าหมายมันใหญ่เกินไป รอบๆ เขามีแค่สองคน ไม่สามารถแสดงมายากลเปลี่ยนเป็นไอโอดีนได้ แค่อยากหาวัตถุดิบมาฆ่าเชื้อ และทั้งบ้านเต็มไปด้วยสุราขาว ก็คือยาฆ่าเชื้อจากธรรมชาติ ไม่มีแอลกอฮอล์ที่ใช้ทางการแพทย์ ก็ใช้แอลกอฮอล์ที่ใช้ในครัวเรือน

เฉินห้าวหยิบสุราอู่เหลียงเย่สุราที่ระลึกเลขลำดับที่ 0029 ขวดนั้น ที่อยู่ใกล้ที่สุด บิดเกลียวสองครั้ง แล้วเทบนนิ้วเฉารุ่ย

“เชี่ย ประธานเฉินไม่ได้หรือเปล่า คุณใช้สุราขวดละเจ็ดแสนเป็นน้ำยาฆ่าเชื้อเหรอ?”

จินขุยตกใจมาก เขาเคยเห็นประธานคนใหญ่คนโตดื่มสุราดีๆ มาก่อน แต่ไม่เคยเห็นผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่นเอาสุราขวดละเจ็ดแสนมาใช้ในการฆ่าเชื้อเลย มันทำลายความรู้ความเข้าใจของเขาจริงๆ 

เฉารุ่ยก็ตกตะลึงเช่นกัน เดิมทีอยากร้องไห้เพราะเจ็บ ขณะที่กลั้นน้ำตากลับไป ปากก็อ้ากว้าง เธอไม่อยากจะเชื่อ สุราขาวที่ไหลผ่านนิ้วตัวเองไป มันมีมูลค่าเจ็ดแสนจริงๆ ราคาของบ้านครึ่งหลัง

“ประธาน มือฉันไม่เป็นอะไร สุรานี้แพงเกินไป มันไม่คุ้มที่จะใช้กับฉัน” เฉารุ่ยรีบพูด

“นี่มันอะไร สุราหมดแล้วก็กลั่นใหม่ได้ มนุษย์มันล้ำค่า สำหรับฉัน เธอมีค่ามากกว่าสุราขาว”

ยิ้มนิดๆ ของเฉินห้าว ทำให้เฉารุ่ยรู้สึกละลาย ทำให้เธอประทับใจอยากร้องไห้

ตั้งแต่เล็กจนโต นอกจากพ่อแม่ มีแค่ไม่กี่คนที่เป็นห่วงเธอแบบนี้ นิ้วมือเจ็บจี๊ดเล็กน้อยเพราะสุขาขาว และกลายเป็นความสุขและซาบซึ้ง เข้าไปในหัวใจของหญิงสาว