เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 74

บทที่ 74 แกเป็นคนบังคับฉันเอง

ในตอนที่ทั้งสองอยู่ในรถ ไม่รู้ว่าโจวซีถงคิดอะไรอยู่เอาแต่มองออกไปข้างหน้า อีกอย่างคือเธอพยายามไม่สบตากับเฉินห้าว เหมือนกำลังตั้งใจหลีกเลี่ยงเขา

“หรือเป็นเพราะคนสวยแสนเย็นชาเขินหรอ? ” เฉินห้าวแอบยิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดออกไป วันนี้ถือว่าพัฒนาได้ดี ทั้งสองเต้นรำด้วยกัน เพราะงั้นไม่ควรเร่งรีบ จะทำให้ผู้หญิงตกใจหนีได้

“นายมีปัญหากับมู่ต้าเหวย ระวังด้วย ได้ยินว่าคนๆ นี้ลงมือได้โหดเหี้ยมมาก ฉันรู้ว่านายไม่กลัว แต่ก็ต้องป้องกันไว้” โจวซีถงพูด

“ฉันเข้าใจแล้ว ขอบใจที่เตือน” เฉินห้าวฟังแล้วก็เตรียมตัวที่จะป้องกันไว้ จะได้ไม่โดนอะไรทีหลัง

แต่เฉินห้าวก็คิดว่าตอนนี้เขาไม่ได้มีจุดอ่อนอะไร เขาไม่ได้มีธุรกิจใหญ่ มีแค่ตึกๆ เดียว ร้านอาหารตะวันตกน่าจะเป็นที่ๆ มันเล็งไว้เล่นงาน เขามีใบรับรองที่ถูกกฎหมายทุกอย่าง ไม่กลัวที่จะโดนตรวจ แค่ระวังไว้ก็พอ อย่างเช่นการกล่าวหาว่าอาหารหมดอายุหรือสกปรก เพราะนี่ก็เป็นวิธีปกติในการทำลายร้านอาหารของศัตรู

เฉินห้าวส่งโจวซีถงถึงหน้าบ้าน เปิดประตูให้เธออย่างสุภาพบุรุษ และเพราะรถMilitary Hummer นั้นสูง ทำให้เวลาโจวซีถงจะลงรถเธอต้องจับกระโปรงไว้ เฉินห้าวจึงช่วยจับแขนประคองเธอลงจากรถ

มือที่สวยงามของโจวซีถงทั้งนุ่มลื่น ถึงแม้ว่าตอนเต้นรำจะเคยจับแล้ว แต่การจับมือครั้งนี้ก็ยังทำให้เฉินห้าวใจสั่น

“ขอบใจที่ส่งฉันกลับมา” หลังจากโจวซีถงรถจากรถก็ยืนอำลากับเฉินห้าวอยู่หน้าบ้าน

“ไม่เป็นไร” เฉินห้าวตอบตามมารยาทแต่ก็ยังไม่ได้ ยืนมองเธอกลับเข้าบ้าน

โจวซีถงเองก็ไม่ได้หันหลังกลับ ทั้งคู่สบตากัน เธอใจเต้นแรงขึ้น เพราะนึกถึงภาพที่อยู่ในฟลอร์เต้นรำ พวกเขาเกือบจะจูบกันแล้ว

เฉินห้าวเดินเข้าชิด มองริมฝีปากแดงนุ่มของโจวซีถงแล้วค่อยๆ เข้าใกล้

โจวซีถงเหมือนถูกสาปให้หยุดนิ่ง ไม่ได้หลบหลีก แต่ตากลับเบิกกว้าง ทำอะไรไม่ถูก

มองดูทั้งคู่เกือบจะแนบชิดกันแล้ว

ขณะนั้นประตูก็เปิดออก แม่บ้านของตระกูลโจวออกมาแล้วพูดว่า “คุณหญิง คุณกลับมาแล้วหรอคะ”

ในตอนนั้นโจวซีถงเหมือนกระต่ายตื่นตูม หันหลังแล้ววิ่งหนี ไม่ได้บอกลาสักคำ

เฉินห้าวมองดูโจวซีถงหนีเข้าบ้านแล้วยิ้ม เธอไม่ได้ปฏิเสธอย่างชัดเจนทั้งสองครั้ง อย่างนั้นก็ห่างไกลจากจูบแรกอีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น

ระหว่างทางกลับบ้าน เฉินห้าวมีความสุขมาก เปิดหน้าต่างรถรับลม อารมณ์ดีมาก