เพื่อน(ไม่)สนิท นิยาย บท 104

"ขอบใจพวกมึงมากที่มา แล้วเมื่อไหร่กูจะได้ไปงานแต่งของพวกมึงบ้าง" พารันที่เพิ่งเสร็จจากการพูดคุยกับแขกในงานเดินเข้ามาทักทายเพื่อนๆที่กำลังนั่งรับประทานอาหารกันหลังจากทำพิธีเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"คงไม่แต่งแล้วค่ะ เหมือนคนแถวนี้จะไม่อยากแต่งแล้ว ว่าแต่พี่คาไลน์ยังไม่มีแฟนใช่ไหมคะ พี่พารันติดต่อให้ลินหน่อยสิ" ไพลินทำหน้ามุ่ยพลางเหลือบมองคู่หมั้นหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยหางตา ก่อนจะหันไปขยิบตาให้พารันในประโยคท้าย

"อย่าแรด เดี๋ยวคืนนี้จะเจ็บหนัก" บดินทร์ปรามเสียงเขียว แต่ใช่ว่าไพลินจะหวาดกลัว เธอลอยหน้าลอยตาทำปากขมุบขมิบล้อเลียนท่าทางไม่สบอารมณ์ของเขา

"แต่พวกมึงนี่ก็ทำเกินไปจริงๆ มีใครที่ไหนมันบ้าส่งต่อดอกไม้ในงานแต่งบ้าง"

"ใครมันจะอยากถือดอกไม้ขึ้นไปบนเวทีวะ แถมของแบบนั้นมันก็ไม่เหมาะกับผู้ชายอย่างพวกกูด้วย" สหรัฐตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก

"เหตุผลส้นตีนอะไรของมึง แต่ก็ช่างเถอะ พวกมึงตามสบายนะ กูไปหาพ่อกับแม่ก่อน เดี๋ยวมาคุยด้วย"

"เดี๋ยวๆ นี่กูกับไอ้วินยังมีตัวตนอยู่ไหม" นักรบที่นั่งอยู่ด้วยกันโวยวายอย่างเหลืออดที่พารันเมินใส่ทั้งที่เขาเป็นเพื่อนสนิทแท้ๆ

"ขี้น้อยใจนะมึงเนี่ย เดี๋ยวกูมาคุยด้วย ขอไปหาพ่อกับแม่ก่อน" พารันขยี้ผมนักรบกับมาวินเบาๆ ก่อนจะเดินไปหาอัลเลนและเทียน่าที่กำลังพูดคุยกับเตชินท์และภาคินี โดยมีพัดชากับคาไลน์นั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย

"ปาป๊าจินนมไหมฮะ" เขาอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อเพทายที่นั่งอยู่บนตักของพัดชายื่นขวดนมให้

"ป๊าไม่กินนมจากขวดครับ มันไม่อร่อย"

"แย้วปาป๊าจินนมจากไหนหย๋อ"

"ของแบบนี้พูดต่อหน้าคนเยอะๆไม่ได้ครับ"

"ป๋มโตแย้วป๋มรู้ว่าปาป๊าจินนมมามี๊จนเดียว ถ้าป๋มโตกว่านี้ป๋มจะหานมของตัวเองให้เจอฮะ"

"แค่สองขวบก็จะหานมกินเองแล้วเหรอ ทำแบบนั้นมันไม่ดีนะ" เพลลินที่นั่งอยู่บนหน้าตักของคาไลน์เอ่ยแทรกขึ้น ทำให้เพทายรีบหันไปมองพี่สาวทันที

"จำไมเพลต้องว่าทายด้วย~ ขนาดเพลบ้าปู้จายทายยางไม่ว่าอาใยเยย"

"ไม่ได้บ้าผู้ชายสักหน่อย ผิดตรงไหนที่พี่เป็นคนมั่นคง รักเดียวใจเดียวตั้งแต่เด็ก ไม่เหมือนทายหรอก จ้องแต่จะกินนมผู้หญิงตั้งแต่สองขวบ"

"เพลบ้าปู้จาย~ เพลยักคายายมากกว่าทายหย๋อ"

"ทายก็บ้านมเหมือนกันนั่นแหละ ทายรักนมมากกว่าพี่เหรอ"

"ถ้าเพลให้ทายจินนมทายก็จะยักเพลที่ฉุด ทายยักทุกคนที่แบ่งนมให้ทายจิน"

"นมมันใช่ของที่จะแบ่งกันกินแบบทั่วถึงเหรอ? พี่จะเก็บไว้ให้คาไลน์กินคนเดียว ทายก็ห้ามกินนมคนอื่นนอกจากนมแม่กับนมเมียด้วย"

"ไม่เห็นเข้าใจเยย จำไมต้องยุ่งยากขนาดนั้น จินนมดีกว่า" เพทายเอียงคอมองพี่สาวอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะถือขวดนมกินเอง

"ตอนเด็กยังขนาดนี้ ตอนโตหลานย่าจะไม่เป็นคาสโนว่าเลยเหรอ หืม?" เทียน่าเอ่ยแซวหลานชายอย่างนึกเอ็นดู ทำให้เพทายรีบดึงจุกนมออกจากปากแล้วหันไปถามด้วยใบหน้าใสซื่อ

"คาสโนว่าคืออาใยหย๋อฮะ"

"ผู้ชายเจ้าชู้ที่เปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นไงจ๊ะ"