เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 112

แต่เธอรู้ดีว่า การเจอกันเช่นนี้ ถ้าหันหลังจากไปก็เหมือนเป็นการพิสูจน์ว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นในใจ

เบญญาพบว่านภาลัยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก เธอจึงรีบเดินเข้ามา “เป็นอะไรหรอนภา?” เขาไม่รู้ว่าคนในข่าวเมื่อวานนี้คือไวศิษฎ์

นภาลัยถามเสียงเบา “ศิษฎ์กับภีมพลมีความเกี่ยวข้องอะไรกัน?”

“ห๊ะ?” เบญญาประหลาดใจ “อะไรนะ? พวกเขาก็รู้จักกันหรอ?”

มีบางอย่างแวบเข้ามาในสายตาของนภาลัย เบญญามองดูเธอแล้วรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องโกหก หรือว่าเธอจะไม่รู้จริงๆ

ในตอนนั้น ไวศิษฎ์ก็เดินเข้ามาพร้อมใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม เขาดูกระฉับกระเฉงและมีชีวิตชีวาราวกับเหยียบอยู่บนเมฆ 7 สี

นภาลัยสงบนิ่งมาก

“ฮาย ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนๆ” ไวศิษฎ์กล่าวทักทายทุกคนด้วยท่าทางสบายๆ และมีความสุข เขากวาดสายตามองข้ามผ่านเพื่อนๆ ไป และในตอนที่สายตามาหยุดอยู่ที่นภาลัย ตาของเขาก็กระตุกขึ้นเล็กน้อย

นึกไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าจะได้เจอกับเธอที่นี่！

นภาลัยกำลังหมกมุ่นอยู่กับการย่างมะเขือม่วง ในหัวมีภาพของเมื่อวาน ที่ภีมพลกำลังโกรธแวบเข้ามาจนทำให้ในใจของเธอสับสนมาก แล้ววันนี้ยังมาเจอไวศิษฎ์อีก จึงทำให้เธอรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก

ไวศิษฎ์จงใจมาข้างๆ เธอเพื่อทักทาย “ฮาย บังเอิญจังเลย”

“บังเอิญจริงๆ” เธอยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

“ปิ้งย่างเริ่มแล้ว คุณอยากกินอะไรคะศิษฎ์?” หญิงสาวทันสมัยคนหนึ่งถาม “ส่วนผสมอยู่ตรงนี้ คุณมาเลือกเองเถอะค่ะ！

“โอเค” เขามองเธอและยิ้มให้ หยิบปลาหมึกมาไม้หนึ่ง และมาย่างข้างๆ นภาลัย จากนั้นถามเธอเสียงเบา “คุณชอบกินปลาหมึกไหม?”

นภาลัยถามด้วยสีหน้านิ่งเรียบ “เกิดอะไรขึ้นกับรูปถ่ายเมื่อวานนี้?” เธอถามตรงๆ “ทำไมถึงไม่เห็นหน้าคุณทุกรูปเลย? บังเอิญขนาดนั้นก็ยังถูกถ่ายได้อีก”

“นี่คุณไม่ได้สงสัยผมใช่ไหมเนี่ย?” ไวศิษฎ์ยิ้มด้วยสีหน้าทะเล้น “เพราะฐานะคุณนายนภาของคุณมันพิเศษมาก คุณแค่เดินก็เป็นจุดสนใจแล้ว และไม่ว่าจะอยู่กับใคร คุณก็มีความเสี่ยงที่จะถูกแอบถ่ายตลอดเวลา แล้วที่ไม่เห็นหน้าผม ก็คงเพราะพวกเขาจงใจเลือกรูปล่ะมั้ง? ลูกเล่นนี้มันดีกว่า สามารถดึงดูดความคิดเห็นของชาวเน็ตได้มากกว่า”

นภาลัยไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอยกยิ้มมุมปากแต่ในใจก็มีคำตัดสินของตัวเองแล้ว

ไวศิษฎ์คนนี้ไม่คนธรรมดาแน่

แลมโบกินีขับออกมาจากเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าแต่ไม่ได้มุ่งหน้าไปที่บริษัท

ภีมพลนั่งอยู่ที่เบาะหลังของรถและกำลังรับสายโทรศัพท์ “พวกคุณใกล้จะถึงหรือยัง?” เสียงแหบๆ ของเขาเต็มไปด้วยแรงดึงดูด