เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 116

นภาลัยมองเขา “แม่คุณ！ ทำไมต้องให้ฉันรับ?”

เสียงโทรศัพท์ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง

ภีมพลถาม “คุณดุแลคนป่วยแบบนี้หรอ?” เขายกมือที่มีสายน้ำเกลือขึ้น “ผมไม่สะดวก คุณดูไม่ออกหรือไง?”

เธอขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับเขาจึงกดรับโทรศัพท์ จากนั้นก็ถือไว้หน้าเขาและเปิดลำโพง

“ภีม วันเสาร์ให้แชมป์กับขวัญข้าวมาที่รีพัลส์เบย์ วิลล่านะ” คะนึงนิตย์เข้าประเด็น “เด็กสองคนนี้น่ารักน่าเอ็นดูมากๆ ฉันคิดถึงพวกเขาแล้ว”

นภาลัยอึ้ง！

ภีมพลเงยหน้าขึ้นมาสบตากับนภาลัย

และเขาก็เงียบไปสักพักหนึ่ง คะนึงนิตย์นึกว่าเขากำลังลังเล

“ทำไม? เธอกลัวฉันกินพวกเขาหรือไง?” เธอไม่พอใจ

นภาลัยรีบหลบสายตาเขาและปล่อยให้เขาตัดสินใจด้วยตัวเอง

ภีมพลคิดแล้วคิดอีกจากนั้นก็พูดนิ่งๆ “แม่คิดมากไปแล้ว ทำไมผมถึงต้องห่วงเรื่องนี้? ถ้าแม่ไม่ได้รำคาญเด็กๆ ให้พวกเขาไปอยู่เป็นเพื่อนก็สมควรแล้ว”

“งั้นตกลงตามนี้ วันเสาร์ฉันจะรอพวกเขามากินข้าวกลางวันด้วยกัน” คะนึงนิตย์กล่าว “ไม่ต้องพานภาลัยมานะ ฉันไม่ชอบเธอ！”

พูดจบคะนึงนิตย์ก็วางสายไป

นภาลัยทำตัวไม่ถูก สีหน้าเธอดูอึดอัดมาก

ไม่ชอบฉัน? เหอะๆ！

ทำเหมือนว่าฉันชอบคุณงั้นแหละ！

ภีมพลซาบซึ้งที่เธอไม่แสดงอาการโกรธแม่ของเขาออกมาและถามว่า “ที่คุณตกลงว่าจะช่วยรักษาแม่ของผม เมื่อไหร่จะเริ่มล่ะ?”

“ฉันอ่านเวชระเบียนมาหลายรอบแล้ว” เธอตอบอย่างจริงจัง “ฉันยังคงยืนยันคำเดิมนะ ฉันว่าอาการป่วยทางใจหนักกว่าอาการป่วยทางร่างกาย และตอนนี้ ฉันก็กำลังวางแผนการรักษาอยู่ ฉันบอกคุณโดยไม่ปิดบังเลยว่า ฉันกำลังค้นหาสาเหตุของการเกิดไฟไหม้ในอินเตอร์เน็ต แต่มันกลับถูกลบออกไปหมดไม่เหลืออะไรเลย ฉันว่า สาเหตุของมันคงไม่ธรรมดาใช่ไหม?”

“คืนนี้ ผมจะบอกสาเหตุที่แท้จริงกับคุณ” ภีมพลเสียงลึกดั่งเหล้า

นภาลัยแปลกใจ สายตาของเขาดูไม่น่าเชื่อถือ

แต่ท่าทางของเขาดูเหมือนจะไม่ได้ล้อเล่น บางทีเขาอาจจะคิดพิจารณามาดีแล้วก็ได้มั้ง?

“แปลกใจหรอ?” เขาถาม “งั้นก็ปรนนิบัติผมให้ดีสิ อย่างแรกเลยนะ เทน้ำให้ผมแก้วหนึ่งก่อน！”