เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 130

“คุณนายนิตย์” กรินทร์มาพร้อมกับภารกิจ เขามีแบบแผนในการโน้มน้าวที่ดูเป็นธรรมชาติอยู่หลายวิธี “ท่านอย่าคิดว่ารมิตายังสาวก็เลยปฏิเสธเธอนะ ผมบอกคุณอย่างไม่ปิดบังเลย เธอเป็นอาจารย์ของผมเอง”

ใบหน้าของคะนึงนิตย์ภายใต้หน้ากากปรากฏความประหลาดใจขึ้น เธอมองเขาด้วยสมาธิตั้งมั่นและทั้งคู่ก็สบตากัน

“ผมพูดเรื่องจริงนะ” กรินทร์เน้นย้ำอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นจึงพูดอย่างสัตย์จริง “ยาที่เธอค้นคว้าพัฒนาได้ผลดีมากๆ ท่านให้เธอลองมารักษาดูหน่อยดีไหมครับ มันไม่ส่งผลกระทบต่อชีวิตในปกติของท่านแน่ๆ เธอเก่งมากๆ เลยนะครับในด้านแพทย์แผนจีน จะต้องรักษาท่านโดยที่ไม่เจ็บปวดอะไรเลยแน่ๆ”

จริงๆ แล้ว ผ้าไหมอยากให้คุณนายรับการรักษามาก ถึงแม้ว่าจะมีความหวังเพียงแค่น้อยนิดก็ตาม

หลังจากที่ฟังคุณหมอกรินทร์พูดมานาน เธอก็เริ่มหวั่นไหว

ดังนั้น ผ้าไหมเลยช่วยเกลี้ยกล่อม “คุณนาย เราลองดูกันสักตั้งเถอะนะคะ?”

สายตาของคะนึงนิตย์เหลือบมองที่ร่างกายของตัวเอง นึกไม่ถึงว่าเธอเองก็ยังแอบมีความหวัง

ผ้าไหมจับแขนของเธอด้วยความสนิทสนม “ยังไงพวกเราก็ไม่ขาดทุน แล้วบางทีก็อาจจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นจริงก็ได้นะคะ?”

“......” ในใจคะนึงนิตย์เกิดความซับซ้อนขึ้นเล็กน้อย

“หนูว่าคนที่คุณหมอกรินทร์แนะนำมาจะต้องน่าเชื่อถือมากแน่ๆ ถึงแม้ว่าจะรู้บาดแผลที่แท้จริงว่าเป็นยังไงก็จะต้องไม่เปิดเผยออกไปแน่ๆ แต่ถ้าท่านยังกังวล พวกเราก็ให้เธอเซ็นสัญญารักษาความลับก็ได้นะคะ”

ผ้าไหมคิดพิจารณาอย่างรอบคอบ

คะนึงนิตย์ยังไม่รีบปฏิเสธ เธอกำลังคิดพิจารณาหาคำตอบ ซึ่งสิ่งนี้ทำให้กรินทร์มองเห็นความหวัง

“คุณนาย ชั้นบนมีห้องว่างเต็มไปหมด ท่านจัดให้เราสักสองห้องเถอะครับ” กรินทร์รีบฉวยโอกาสตีเหล็กตอนกำลังร้อน “ผมกับรมิตาจะช่วยกันรักษาท่านจนกว่าจะหายดี แล้วพวกเราก็จะเอาอุปกรณ์ย้ายมาศึกษาค้นคว้ายาที่ชั้นบนเลย ท่านคิดว่ายังไงบ้างครับ?”

“นี่คือความคิดของภีมพลหรือเปล่า?” คะนึงนิตย์ถามเขา “ภีมพลไปหาพวกคุณ?”

กรินทร์ไม่กล้าบอกว่าไม่ใช่ ยังไงพวกเขาก็ไม่ได้ทำไปโดยไม่มีเหตุผลและไม่อยากจะถูกปฏิเสธ

เขาคิดแล้วคิดอีกและคิดว่าเรื่องนี้พูดได้ “คุณภีมหวังว่าคุณจะแข็งแรงและมีความสุข”

“งั้นคุณก็กลับไปบอกเขาว่าฉันไม่สนว่าตัวเองจะแข็งแรงไหม แค่มีชีวิตอยู่ก็พอแล้ว” คะนึงนิตย์เปลี่ยนสายตา จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ส่วนเรื่องความสุขของฉันก็ง่ายมากๆ แค่เขาหย่าและไปแต่งงานกับญาณี แค่นั้นก็ทำให้ฉันมีความสุขแล้ว”