เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 142

ขวัญข้าวชี้ไปที่ที่นั่งว่างที่อยู่ไม่ไกล “คุณป้า ไปนั่งตรงนั้นสิคะ!หนูกะบพี่แชมป์จะนั่งข้างๆ คุณพ่อ”

“ได้สิจ๊ะ” ญาณีรีบลุกขึ้นในทันที

“ขอโทษด้วยนะ ป้าคิดไม่รอบคอบเอง” ใครจะเถียงกับเด็กกันล่ะ? โดยเฉพาะป้านิตย์ชอบเด็กสองคนนี้เป็นพิเศษ

เธอเองต้องชอบพวกเขาด้วย เพราะเธอจะเป็นแม่เลี้ยงในอนาคต

แชมป์โบกมือเรียกน้องสาวของเขา “ขวัญข้าว มานั่งนี่สิ พี่จะอุ้มเธอเอง”

ภีมพลเอื้อมมือออกไปอุ้มขวัญข้าวขึ้นนั่งบนเก้าอี้

“ขอบคุณค่ะ คุณพ่อ” เด็กหญิงตัวเล็กสวมชุดกระโปรงดูน่ารักมาก

แชมป์นั่งลงที่อีกด้านหนึ่งของภีมพล บรรยากาศอาหารกลางวันไม่น่าพอใจสำหรับญาณีสักเท่าไร เพราะมีเด็กสองคนนี้

“พ่อคะ หนูอยากกินลูกอม” ขวัญข้าวพูดด้วยน้ำเสียงเล็กๆ “ซื้อให้หนูหน่อยได้ไหม?”

แชมป์รีบขัดทันที “พ่อบอกว่าแม้แต่เดือนกับดาวก็เอามาให้เราได้ พอต้องซื้อให้เราแน่นอน ใช่ไหมครับ?”

ภีมพลเหยียดแขนออกและวางแขนโอบไหล่ของเด็กๆ เสียงของเขาทุ้มลึก “ลูกอยากกินลูกอมแบบไหน? พ่อจะซื้อให้”

จากนั้นแชมป์กับขวัญข้าวได้ร้องขอและให้คำอธิบายที่ชัดเจน

ภีมพลกดโทรออกทันที “ช่วยส่งลูกอมมาที่รีพัลส์เบย์หน่อย เอาลูกอมสีชมพู เป็นรูปหัวใจ รสสตรอว์เบอร์รี่กับรสช็อกโกแลตผสมกัน โรยด้วยไอซิ่งอีกหนึ่งชั้น”

เขาเป็นคนอดทนและรักเด็กมาก

เมื่อญาณีเห็น เธอก็เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป...

อาหารกลางวันจบลงเ แต่ญาณีกลับมีสีหน้าบูดบึ้งเพราะภีมพลไม่ได้สนใจที่จะมองเธอ แม้เพียงหางตา

เธอจินตนาการถึงฉากอันมีความสุขที่เอเมอรัลด์ เบย์ในอดีต

รถส่งขนมขับเข้ามาในรีพัลส์เบย์

“ว้าว!”

ภีมพลพาเด็กๆ ออกจากห้องนั่งเล่นอย่างตื่นเต้น

ญาณียืนอยู่หน้าหน้าต่างมองภาพอันอบอุ่นของสองพ่อลูก ทุกวินาทีมันทิ่มแทงลงไปในใจของเธอ