เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 173

เบญญาชอบนภาลัยเป็นพิเศษ เป็นเหมือนแฟนคลับของเธอ แล้วเบญญาจะยอมให้เธอได้รับความอัดอั้นตันใจได้อย่างไร?

ถ้าเธอใช้ฐานะลูกสาวของนายกเทศมนตรีโจมตีภีมพล ก็สามารถทำให้เขาเดือดร้อนได้! เพราะธุรกิจและการเมืองนั้นเชื่อมโยงกัน ไม่สามารถแยกออกจากกันได้

นภาลัยจับมือเธอ และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณที่เธอเป็นห่วงฉันมากขนาดนี้ ฉันไม่ทันระวังตัวเลยชนประตู เพราะตอนกลางคืนตอนที่ฉันลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำไม่ได้เปิดไฟ บางทีน้ำตาลในเลือดอาจจะต่ำ จนทำให้ฉันเป็นลมหมดสติไป”

“เธอเป็นหมอ แต่ปล่อยให้น้ำตาลในเลือดของตนเองต่ำได้อย่างไร?” เบญญาอยากจะคุยกับเธออย่างจริงจัง “เป็นผู้หญิงต้องรู้จักทะนุถนอมตัวเอง!”

“ฉันรู้แล้ว” นภาลัยถอนหายใจเบา ๆ “วันนี้ฉันทาคอนซีลเลอร์ปกปิดแล้ว”

เธอกล่าวตามตรงว่า “ปกปิดไม่ได้หรอก เพราะใบหน้าของเธอบวมแล้ว!”

นภาลัยยื่นมือออกไปกอดเธอ ปลอบโยนด้วยรอยยิ้มว่า “เอาล่ะ เธออย่าโมโหอีกเลย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับภีมพล เขากับญาณีเป็นแค่เพื่อนร่วมงานธรรมดาเท่านั้น อย่าทำให้เป็นเพราะเรื่องของฉันแล้วทำให้คุณเสียสุขภาพ เป็นผู้หญิงต้องรู้จักทะนุถนอมตัวเองด้วย!”

“ฉันว่าเธออยู่เนี่ยนะ!” เบญญาผลักเธอออกไปด้วยความจำใจ “ไม่ใช่เธอมาว่าฉัน! ฉันสบายดี ไม่จำเป็นต้องทะนุถนอมอะไร!”

“ฉันรู้ ฉันจำไว้แล้ว” นภาลัยยกริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย “ตอนนี้เวลาก็สายแล้ว ฉันต้องกลับก่อน พรุ่งนี้ภีมพลก็กลับมาแล้ว”

“บังเอิญวันนี้ฉันมีธุระเหมือนกัน” เบญญาถอนหายใจด้วยความจำใจ “คุณพ่อให้ฉันกลับไปทานอาหารเย็นที่บ้าน และใกล้จะถึงเวลาแล้วเช่นกัน”

พวกเธอสองคนโบกมือลา

นภาลัยนั่งแท็กซี่กลับไปที่รีพัลส์เบย์ วิลล่า เธอนั่งเบาะหลัง ใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปใบหน้าตนเอง แก้มขวาบวมมากจริง ๆ สาเหตุเป็นเพราะฟันโยก

หลังลงจากรถแล้ว เธอเดินเข้าไปในลานของรีพัลส์เบย์ วิลล่า

คะนึงนิตย์ยืนอยู่ตรงหน้าต่างในห้องรับแขก มองเธอที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยความเย็นชา

“คุณนายนิตย์” หลังจากเดินเข้ามาในห้องรับแขกแล้ว นภาลัยกล่าวทักทายเธอ

สีหน้าของคะนึงนิตย์เย็นชา เธอไม่ตอบ ดูเหมือนว่าคะนึงนิตย์ขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเธอ

นภาลัยเดินขึ้นชั้นบนทันที เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงภาพที่เห็นบนหน้าจอขนาดใหญ่ ที่ด้านนอกของห้างสรรพสินค้าเมื่อสักครู่ ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าตนเองรู้สึกอย่างไร? อิจฉาริษยา?

เมื่ออยู่ต่อหน้าเบญญาแล้ว เธอสามารถสงบได้

แต่หลังจากสงบสติอารมณ์และคิดทบทวนแล้ว เธอเกิดความคิดบางอย่าง เพราะอย่างไรเสียเธอเป็นผู้หญิง

บางทีสำหรับภีมพลแล้ว ไม่มีใครสามารถแทนที่ญาณีได้เช่นกัน

หลังจากล้างเครื่องสำอางแล้ว เธอก็ทายาบนใบหน้าที่บวม

จากนั้นเธอเดินไปที่ห้องวิจัยยา เพื่อพัฒนาและปรุงยารักษาโรคกระเพาะให้ภีมพล