เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 176

เธออธิบายด้วยรอยยิ้มว่า “ฟันคุดอักเสบ ดังนั้นหน้าก็เลยบวม อีกไม่กี่วันก็ดีขึ้นแล้ว คุณอย่าจับหน้าฉัน เพราะมันเจ็บมาก”

สายตาของเขาอ่อนโยนดั่งสายลม เขายื่นนิ้วไปเกลี่ยปลายจมูกของเธอ “คุณอายุเท่าไหร่แล้ว ยังมีฟันคุดอีกเหรอ?” หลังจากนั้นเขาก็ลูบหัวเธอ “เอาล่ะ ผมจะไม่จับหน้าคุณ คุณจะไปโรงพยาบาลหรือว่าคุณมีวิธีบรรเทาปวดเอง?”

“ไม่จำเป็นหรอก” หญิงสาวมองเขาแล้วส่ายศีรษะ และกล่าวว่า “นี่เป็นเรื่องปกติ อีกไม่กี่วันก็ดีขึ้นแล้ว คุณไม่ต้องกังวลมากเกินไป”

“โอเค” ภีมพลหยิบพวงกุญแจออกมาจากกระเป๋า มีการ์ตูนผู้หญิงห้อยอยู่ “คุณดูสิว่านี่เหมือนคุณหรือเปล่า?”

เธอสังเกตอย่างละเอียด และจงใจกล่าวว่า “ไม่เห็นจะเหมือนเลย? ขี้เหร่มาก!” แต่เธอก็คว้ามันไปจากมือของเขา “คุณให้ฉันเหรอ ขอบคุณค่ะ!”

“แล้วคุณดูอันนี้สิ หล่อไหม?” หลังจากนั้นเขาก็หยิบออกมาอีกชิ้น “นี่คือผม สองชิ้นนี้ผมเป็นคนลงมือปั้นเอง”

เธอมองอย่างละเอียด คว้าการ์ตูนผู้ชายที่อยู่ในมือของเขามา แล้วคืนการ์ตูนผู้หญิงให้เขา “ฉันจะเอาอันนี้ ต่อไปถ้าฉันคิดถึงคุณ ฉันจะได้เอามันออกมาดู”

“เด็กโง่ ถ้าคุณคิดถึงผมก็โทรหาผมสิ เห็นผมตัวจริง จะได้หายคิดถึงมากยิ่งขึ้น” ภีมพลพูดติดตลก

สีหน้าของพวกเขาสองคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“คุณรับของขวัญของผมไปแล้ว ตอนนี้คุณตอบคำถามของผมได้แล้วใช่ไหม?” ภีมพลเก็บพวงกุญแจ จากนั้นเอามือวางมือบนไหล่ของเธอ และมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก “คุณคิดดีแล้วใช่ไหม? คุณนายนภา”

“ฉันรักคุณ” นภาลัยไม่ได้คิดอะไร มองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง “ฉันไม่รู้ว่ามันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ นับตั้งแต่นั้นมา ฉันหวังว่าคุณจะมีความสุข และหวังว่าตนเองจะสามารถรักษารอยแผลเป็นบนหลังและโรคกระเพาะของคุณให้หายได้ และหวังว่าจะสามารถรักษารอยแผลเป็นของแม่คุณให้หายได้เช่นกัน ฉันหวังว่า..........”

ภีมพลไม่สามารถอดกลั้นไว้ได้อีกต่อไปแล้ว ฝ่ามือใหญ่ของเขาจับหลังศีรษะของเธอ และกดริมฝีปากบางของเขาไปที่ปากเล็กที่อ่อนนุ่ม ปิดกั้นคำพูดที่เธอยังพูดไม่จบ

หัวใจของนภาลัยเต้นแรง ใช้สองมือคว้าเสื้อตรงเอวของเขาด้วยความประหม่า

ความรู้สึกซาบซึ้งแผ่กระจายผ่านเลือดของภีมพลอย่างช้า ๆ เขาสัมผัสถึงความรู้สึกที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนเป็นเวลา 38 ปี