เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 206

“………” ภีมพลพยายามสงบสติอารมณ์ เขาหันหลังจากไป

“เฮ้! มือของนายไม่ทำแผลสักหน่อยหรอ?”

เขาขึ้นรถ เหมือนไม่ได้ยินเสียง และขับรถจากไปอย่างรวดเร็ว……

เบญญาถอนหายใจ เธอก้มลงมองเลือดสดข้างหน้าเท้าเธอ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

หนีไปแม้แต่ลูกก็ไม่พาไป?

ภีมพลออกจากบ้านเบญญา แลมโบกินี่วิ่งไปตามถนน

ในหัวของเขามีภาพความทรงจำหลั่งไหลเข้ามา ทันใดนั้นก็มีภาพเหตุการณ์หนึ่งฉายขึ้นอย่างชัดเจน………

“เธอไม่รับไว้ ฉันจะรู้สึกไม่สบายใจ”

“ได้ ฉันจะรับไว้ ฉันจะเก็บมันไว้ บริษัทต้องการเมื่อไหร่นายก็ส่งอีเมลมาที่รมิตา ฉันจะได้โอนเงินให้นาย”

อีเมลของรมิตา

ภีมพลเหยียบเบรก จอดรถอยู่ข้างทาง

เขาหยิบโทรศัพท์ค้นหาอีเมลของรมิตา จากนั้นก็ส่งจดหมายไป………

“นภาเธออยู่ที่ไหน? ทำไมไปโดยไม่บอกลา? เธอกลับมาเถอะ ฉันและลูกต้องการเธอ”

“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ห้ะ? มีเรื่องอะไรพวกเรามาเผชิญหน้าพร้อมกันได้หรือเปล่า?”

“ขอโทษ เป็นฉันที่ปกป้องเธอไม่ได้”

“ได้โปรดกลับมาเถอะ ฉันไม่มีเธอไม่ได้……สัญญาแล้วจะอยู่ด้วยกัน!”

แต่ว่าข้อความพวกนี้ เหมือนโยนก้อนหินในมหาสมุทร ไม่ได้ทำให้เกิดคลื่นน้ำ

ภีมพลมือหนึ่งกำโทรศัพท์อย่างรอคอย อีกมือกำพวงมาลัยแน่น เขาเหยียบคันเร่งสุด ขับไปหมู่บ้านซันไลต์!

ไม่แน่อาจมีร่องรอยที่นั่น

ค่ำคืนมืด แลมโบกินี่จอดอยู่หน้าห้องไม้ไผ่

สาวินได้ยินเสียงรถจึงเปิดประตูออกมา นึกว่าอาจารย์กลับมา เขามาต้อนรับอย่างดีใจ กลับพบเพียงผู้ชายที่ท่าทางดูไม่ค่อยปกติลงจากรถ

“……” สาวินไม่กล้าสบตาเขาโดยตรง เขาเดินไปรอบๆรถ แน่ใจว่าไม่มีคนอื่น

“นภาอยู่นี้ไหม?” เสียงภีมพลต่ำ มองจ้องไปที่เขา