“นายกลับไปเถอะ” เขาพูดเสียงเรียบ “ฉันต้องการอยู่เงียบๆคนเดียว”
“งั้นพรุ่งนี้……คุณไปบริษัทไหม?” วริศลองถาม “หรือให้เปลี่ยนแพลนของคุณ? คุณพักผ่อนไปก่อน?”
เขาไม่ได้ตอบ รู้สึกเหมือนพรุ่งนี้ดูเป็นเรื่องที่ไกลแสนไกล เขาไม่แม้แต่จะไปคิดถึงมัน
วริศเข้าใจเขา “โอเค ผมรู้ว่าควรทำอะไร คุณดูแลตัวให้ดี ได้ข่าวผมจะโทรหาคุณ”
เขาไม่พูด วริศหันหลังเดินกลับไป
เสียงฝีเท้าที่ห่างไกล ประตูถูกปิดลงอีกครั้ง ภีมพลลุกขึ้นล็อกประตูอีกครั้ง เขาเดินไปที่บาร์หยิบวิสกี้มาสองขวดและเดินไปข้างหน้าต่าง
ดวงตาที่ลึกดูพยายามอดกลั้นความโกรธที่ซ่อนอยู่ นึกถึงช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันกับนภาในทุกเวลา ใจของเขากำลังหลั่งเลือดออกมา………บริเวณหัวปวดแบบเข็มทิ่มอย่างชัดเจน
บางที่ผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เจ็ดปีที่แล้วก็เข้ามาอยู่ในส่วนลึกของเขาแล้ว
เขาเคยนึกถึงช่วงเวลาที่เขาได้ร่วมรักกับเธออยู่บ่อยครั้ง
ภีมพลไม่ได้หยิบแก้ววิสกี้มา เปิดขวดและยกดื่มโดยตรง……
ความร้อนของสารน้ำผ่านลำคอและลงไปในกระเพาะ ภาพที่ได้อยู่ร่วมกับเธอฉายขึ้นมาในหัวเขาอย่างชัดเจน
“รับของขวัญฉันไปแล้ว ก็ควรจะตอบคำถามฉันได้แล้วไหม? เธอคิดได้หรือยัง? คุณนายนภา”
“ฉันรักนาย ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ ตั้งแต่ตอนนั้นฉันหวังให้นายมีความสุข หวังว่าตัวเองจะรักษาแผลบนหลังนายได้ รวมถึงโรคกระเพาะของนาย ยังหวังว่าจะรักษาแม่ของนาย ฉันยังหวัง……”
เธอยังคงเป็นคนที่อบอุ่น และใจดี ทุกความหวังของเธอต่างเกี่ยวกับเขา ต่างทำเพื่อเขา
ภีมพลนั่งอยู่ที่หน้าต่าง เขาฟังเสียงลมพัด และกระดกดื่ม เธออยู่ไหน? เธอกำลังทำอะไร?
ทุกครั้งที่หลับตา ความรู้สึกเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาผสมปนเปในความคิด……ทุกวินาทีของภีมพลเหมือนเป็นปี
“แค่หาคนคนหนึ่งมันช้าขนาดนี้……”
คืนนั้น ภีมพลนั่งอยู่ตรงนั้น ดื่มและรอโทรศัพท์จากวริศ ไม่แม้แต่คิดจะหลับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก