เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 248

หลังจากพิมพ์ข้อความเสร็จและส่งออกไป โทรศัพท์มือถือของไวศิษฎ์ก็ดังขึ้น

เขาเหลือบมองแล้วเลื่อนนิ้วยาวไปที่ปุ่มตอบรับ

คนปลายสายรายงานเสียงเบา “ลูกพี่ ภีมพลฟื้นแล้ว ความจำเสื่อมบางส่วน จำไม่ได้แม้แต่แม่”

ไวศิษฎ์ชะงักฝีเท้า และไม่ได้ดีใจนัก “ความจำเสื่อมบางส่วน？”

“ใช่ครับ”

“ แล้วเขาจำตัวเองได้ไหมว่าเป็นใคร？”ไวศิษฎ์เริ่มรู้สึกว่ามันไม่สนุกเข้าแล้ว หากภีมพลจำนภาลัยไม่ได้ งั้นเขาจะโอ้อวดอะไรกัน？

แม้จะยืนโอบกอดนภาลัยต่อหน้าภีมพล ก็ไม่อาจยั่วยุเขาได้

ในขณะนี้เอง ไวศิษฎ์ก็รู้สึกหดหู่ใจเป็นอย่างมาก

“ไม่รู้ว่าเขาจำได้หรือเปล่า”อีกฝ่ายรายงานตามความจริง “แต่ได้ยินมาว่าความจำเสื่อมบางส่วนแบบนี้รักษายากมาก ด้วยเกิดจากการกระตุ้น ดีไม่ดีอาจจะเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต”

ไวศิษฎ์อยากจะสบท “เข้าใจแล้ว”กล่าวจบ หลังจากนั้นเขาก็วางสาย

“ศิษฎ์ ใครเป็นโรคความจำเสื่อมบางส่วนเหรอ？”

เขาลืมตาขึ้นพบว่าเป็นเขมินทราที่ยืนอยู่ข้างๆตนเอง และก็ไม่รู้ด้วยว่าเธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แอบฟังอยู่ตลอดอย่างนั้นเหรอ？

ดวงตาของทั้งสองประสานกัน สายตาของเขาเย็นชาขึ้นมา

“คุณอย่ามองฉันแบบนั้น！”เธอรีบอธิบายด้วยความหวั่นใจ “ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย！”

จากนั้นเธอก็ยิ้มและถามว่า “เสาร์นี้ไปเล่นกอล์ฟด้วยกันไหม？ผู้กำกับเองก็จะไปด้วย แล้วทุกคนจะได้ต่อบทกันได้” เธอพูดชวนเขาอีกครั้ง

ไวศิษฎ์ปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา “ไม่ไป”

ในฐานะที่เขมินทราเป็นดาราดังแถวหน้าที่ใครๆ ต่างโคจรเข้าหามาโดยตลอด เธอจึงรู้สึกเสียหน้าอย่างมาก “ทำไมล่ะ？”

“ไม่ว่าง ไม่ได้สนใจ ”

ไม่รอให้เธอจะได้พูดอะไรอีก ไวศิษฎ์ก็ก้าวออกไปแล้ว

ไม่สนใจอะไร？

นี่คือสิ่งที่คุณสนใจนะ！！

วิลล่าติดวิวทะเลแสนงดงาม นภาลัยมองทิวทัศน์อยู่บนชั้นสองหน้าหน้าต่างที่สูงจากพื้นจรดเพดาน เหล่าดอกลิลลี่ล้ำค่าในสวนยิ่งเบ่งบานก็ยิ่งสวยงามขึ้นไปอีก

ทุกวันนี้เธอรู้สึกผิดอย่างถึงที่สุด

ภีมพลประสบอุบัติเหตุรถชนก็เพราะเธอ…ถ้าหากเธอไม่หนีไป ถ้าหากเธอไม่รีบร้อนข้ามถนนไวขนาดนั้น …น่าเสียดายที่มันเป็นแค่สมมติ

เขาไม่ชอบให้ตนไปพบเจอกับไวศิษฎ์

แล้วตอนนี้ล่ะ？เธออาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกันกับไวศิษฎ์