เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 279

“เบญ?” เธอก็ตกใจเช่นกัน เดิมเจอเรื่องไม่ดีบนถนนอยากที่จะช่วย คิดไม่ถึงกับเจอคนคุ้นเคย

แถมเวลานี้ ภีมพลก็ลงจากรถมาพอดี เขาชำเลืองมองไปในซอย พริบตาก็เห็นเหตุการณ์นี้

ชายไม่กี่คนลุกขึ้นมาอย่างโหด แต่ไม่มีใครคิดจะแก้แค้น ผู้หญิงคนนี้เก่งไปแล้ว ไม่ใช่คู่ต่อสู้เธอ

มองเห็นสายตาสะท้อนความน่ากลัวเย็นชา ขาพวกเขาก็สั่น

“พูด ใครใช้พวกนายมา?” นภาลัยพยุงเบญญา จ้องมองทั้งสี่คนอย่างเย็นชา “ทำไมต้องทำร้ายเธอ?”

“ผู้หญิงหน้าร้านชุดแต่งงานคนหนึ่งให้เงินเรามาก้อนหนึ่ง ให้พวกเรามาสั่งสอนเธอ ยังพูดว่าหากถ่ายภาพเก็บไว้ พรุ่งนี้จะได้เงินอีกก้อน พวกเราก็ไม่รู้เธอคือใคร”

“ใช่ๆๆๆ จะหาก็ไปหาเธอ ไม่ใช่เรื่องของพวกเรา”

ผู้ชายพวกนั้นพูดจบก็รีบวิ่งหนีไป!

ร้านชุดแต่งงานทั้งสี่คำเข้าหูภีมพลอย่างชัดเจน ดวงตาของเขามีความเหน็บหนาวโหดเหี้ยมปกคลุมอีกชั้น นึกถึงแม่เขาที่เพิ่งโทรมาหาเขาเมื่อกี้

ญาณีอยู่ที่ร้านชุดแต่งงานนั้น ส่วนเรื่องที่เธอต้องการแก้แค้นต้องเป็นเรื่องขายหน้าตอนที่อยู่ร้านอาหารตะวันตก

สายตาภีมพลเย็นชาขึ้นอย่างมาก

“เบญ เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” นภาลัยเป็นห่วงเธอ “ไปโรงพยาบาลตรวจดูหน่อยเถอะ”

“ไม่เป็นอะไรๆ” เบญญากอดเธอ “ฉันหาเธออย่างยากลำบากเลยนะ! เธอจงใจหลบหน้าใช่ไหม? หากไม่ใช่เพราะภีมพลบอกว่าเธออยู่ที่เมืองไนร์ก้า ฉันยังคิดว่าเธอโกรธจนไปในที่ไกลแสนไกลแล้วนะ!”

“ภีมพล?” นภาลัยตะลึง ผลักเธอออกจากอ้อมกอด

ผู้ชายที่อยู่ไม่ไกลรีบหลบ แต่เขาพยายามยื่นหูไปฟัง

เบญญาตบฝุ่นบนตัว “ใช่แล้ว เขาไปหาฉันมา”

“เขาจำเธอได้?”

“ไม่” เธอส่ายหน้า “จำไม่ได้ มีวันหนึ่งฉันไปกินข้าว เจอญาณีกับเขาในร้านอาหารตะวันตก ฉันโกรธจัดอย่างมาก พุ่งไปทำให้พวกเขาขายหน้าไปฉากหนึ่ง เขาอาจจะหาที่อยู่ฉันจนเจอ มาสืบหาข่าวเกี่ยวกับเธอ”

“………” ได้ยินแบบนี้ ใจของนภาลัยบีบรัด “เธอพูดไปว่าไง?”

“เขาบอกฉันว่าเขาความจำเสื่อม” เบญญาถาม “เรื่องนี้เธอรู้ไหม?”

สายตานภาลัยเศร้าหมอง “อืม รู้”

“งั้นเธอรู้ไหมเขาถูกรถชน?”

“……รู้”

ภีมพลที่พิงกำแพงอยู่ไม่ไกล ใจของเขาเหมือนโดนเข็มทิ่มขึ้นมา

เธอต้องรู้อยู่แล้ว เธอเคยอยู่นอกห้องฉุกเฉิน เพียงแต่เขายังไม่พ้นขีดอันตราย เธอก็หนีไปกับผู้ชายอีกคน……

ความรู้สึกน้อยใจแบบนี้เป็นการหึงหวง เพียงแต่ตัวภีมพลเองยังไม่รู้สึกตัว

“ตกลงระหว่างพวกเธอเกิดอะไรขึ้นกันแน่ห้ะ?” เบญญาถามอย่างเป็นห่วง “หาไม่อธิบายความเข้าใจผิดนั้น เขาก็จะแต่งงานแล้วนะ! เธอไม่ได้ดูข่าวหรอ?”

“ระหว่างพวกเราไม่มีเรื่องเข้าใจผิด” นภาลัยยิ้มจาง “เดิมทีเขาก็ควรแต่งกับญาณี” จากนั้นสายตาก็มองไปที่เธอ “ตกลงเธอไปทำผิดต่อใครเข้า? ทำไมหล่อนต้องหาคนมาทำร้ายเธอ?”

“ทำผิด……” สาวน้อยนึกๆดู “ญาณีไง นอกจากเธอก็คงไม่มีใครแล้ว หน้าร้านชุดแต่งงาน? วันนี้เธอมาลองชุดแต่งงานหรอ?”

“ต่อไปเธอต้องระวังตัว ออกจากบ้านเอาบอดี้การ์ดมาเถอะ” นภาลัยพูดเตือน “ไม่ต้องทำเรื่องอะไรเพื่อคืนความยุติธรรมให้ฉัน เป็นฉันทำผิดต่อภีมพล เป็นฉันหนีเขาไปก่อน”

ภีมพลได้ยินคำพูดพวกนี้ เขากำหมัดแน่นอยู่ด้านข้าง

“ฉันโชคดี ไม่ได้เอาบอดี้การ์ดมายังสามารถเจอเธอไหม?” เบญญาจูงมือเธอ “ภีมพลไม่ชอบญาณี อารมณ์ของเขาวันนั้นดูแย่ ฉันรู้สึกเขาดูโดดเดี่ยว บางทีเขาก็ไม่อยากแต่งงาน”

“ไม่พูดถึงเขาแล้ว” นภาลัยเปลี่ยนเรื่อง “ไป ไปดื่มกาแฟกัน”

“ได้!” เบญญาดีใจมาก “ต่อไปเธอหลบเขาก็พอ ห้ามขาดติดต่อจากพวกเราเด็ดขาด! ทำให้ฉันเป็นห่วงมาตั้งนาน!”

ภีมพลไม่ได้ตามไป เขาหันกลับไปนั่งรถ จากนั้นจ้องมองซอยนั้น

รอจนเธอออกมา อยากรู้ว่าเธอพักอยู่ที่ไหน