เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 297

หลังจากป้าโสนไป ภีมพลกลับมาที่ห้องนอน และเดินไปที่บาร์ หยิบขวดวิสกี้มาหนึ่งขวด

แกะปลอกขวดออกได้ก็ดื่มทันที เขายืนอยู่ข้างหน้าต่างในห้องนอน มองดูท้องฟ้าดำมืดนอกหน้าต่าง สติค่อยๆล่องลอย.....

ท่าทางของนภาลัยลอยอยู่ในหัวของเขา เรื่องระหว่างเธอสักนิดยังไงก็จำไม่ได้

เช้าวันถัดไป

ภายในวิลล่าซีเฮฟเว่น อากาศภายในห้องนอนเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า

นาฬิกาปลุกดัง นภาลัยลุกขึ้นอาบน้ำ เปลี่ยนเป็นชุดที่สะอาด และเป่าผมจนแห้ง

เธอไม่ได้ลืม วันนี้ต้องไปที่เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าเยี่ยมลูกๆ สัญญากับแชมป์ว่าจะไปกินข้าวที่นั่น

มองดูตัวเองที่ซีดเซียวในกระจก นภาลัยตั้งใจแต่งหน้าเรียบ เธอมีขอบตาดำแล้ว

ที่จริงต้องเจอภีมพล วันเสาร์เขาไม่ได้ไปบริษัท ยังไงก็ต้องรักษาภาพลักษณ์

ตอนที่เธอเปิดประตูห้อง ไวศิษฎ์ก็ยืนอยู่หน้าประตู เขาใช้ท่าที่หล่อเหลาดันขอบประตู หันมามองเธอ “อรุณสวัสดิ์”

เด็กนี้ไม่เหนื่อยหรือไง?

นภาลัยมองดูเขา เขาก็อาบน้ำแล้ว บนตัวไม่มีกลิ่นเหล้า อารมณ์ก็ไม่เลว

“ฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนนะ” ไวศิษฎ์ยืนตรง พูดทีเล่นทีจริง “เมื่อวานแม้ฉันจะดื่มมา แต่ฉันไม่ได้หูหนวก เธอพูดความหวังหนึ่งในหมื่น ฉันได้ยินชัดเจนแจ่มแจ้ง ดังนั้นอย่าได้หลอกฉัน!”

“.......” ดวงตาดำหม่นหมองหันไปมองเขา

“ไปเถอะ ไปกินอาหารเช้าได้แล้ว” นภาลัยบอกเขา “วันนี้ฉันสัญญาแชมป์ว่าจะไปเยี่ยมเขา”

ไวศิษฎ์แข็งทื่อ “เยี่ยม? เธอรอไม่ไหวขนาดนี้? อาทิตย์นี้ก็นับหรอ?”

“ทำไมจะไม่นับล่ะ?” เธอถาม

“.......” ทันใดนั้นเขารู้สึกหดหู่ลง วันเสาร์ ภีมพลก็อยู่บ้าน

พวกเขาต้องเจอกันอีกแล้ว

นภาลัยมองที่เขา เดินผ่านเขาไปและลงไปชั้นล่าง

ไวศิษฎ์มีสติกลับมา ก็เดินตามลงมา “งั้นฉันขับรถไปส่งเธอนะ?”