ทีเอ็ม กรุ๊ป ยามพระอาทิตย์ตกอาคารสูงระฟ้าทำให้รู้สึกถึงความสวยงามอันเงียบสงบ
พนักงานที่ยังไม่เลิกงานมักจะมารับประทานอาหารในโรงอาหารของบริษัท ซึ่งหรูหราและอาหารก็หลากหลาย
แถวเก้าอี้บุใหม่เอี่ยม ต้นไม้ในกระถางเขียวขจีทั่วทุกหนทุกแห่ง และยังมีดอกไม้บานสะพรั่ง
พื้นหินอ่อนส่องไสว โคมไฟคริสตัลเปล่งแสงเจิดจรัส... ภายนอกคล้ายกับร้านอาหารระดับดาว……ยกเว้นแต่ว่าที่นี่จะไม่เปิดให้บุคคลทั่วไปเข้ามา
วริศและเบญญากำลังนั่งทานอาหารเย็นตรงที่นั่นริมหน้าต่าง พระอาทิตย์ตกสีทองสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง พาดเป็นเส้นลายบนตัวทั้งสองคน ทำให้โครงหน้าดูอ่อนโยนนุ่นมนวลลง
“พวกเขาไปไหนกัน?”เบญญาไม่ได้รู้สึกสงสัย เพียงแต่เอ่ยถามออกไปเฉยๆ เท่านั้น
วริศไม่คิดจะปิดบังเธอ เขาตอบเสียงเบา “ไปแอฟริกาใต้แล้ว”
“……” หญิงสาวเงยสายตาขึ้นมองเขา รู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้กล่าวอะไร
วริศสารภาพ “อย่าบอกใครล่ะ เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ”
“อืมๆ” เธอเข้าใจดี วริศคงเห็นว่าเธอเป็นเพื่อน ก่อนที่นภาจะไปก็ไม่ได้บอกอะไรเธอ
สายตาของวริศอ่อนโยน แสงแดดยามพระอาทิตย์ตกสาดส่องบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ทำให้เขาดูขาวสะอาดหมดจดและน่ามอง
เบญญาตักข้าวสวยเข้าปาก ตอนเที่ยงเธอทานไปไม่เยอะ เวลานี้เธอเลยหิวมาก ตอนทานเธอดูไม่เหมือนผู้หญิงเลย ดูชิลๆ ไปหน่อย
วริศที่เป็นผู้ชายกลับดูสง่ากว่ามาก
เขาค่อยๆ เคี้ยวแล้วจึงกลืนอาหารในปาก มองเธอแล้วถามว่า “ช่วงนี้เธอนอนไม่ค่อยหลับเหรอ? รอยคล้ำใต้ตาของเธอหนามาก”
หญิงสาวที่มีข้าวเต็มปากเงยหน้าขึ้น พลางกะพริบตา “ก็เพราะว่าช่วงนี้ฉันฝันแบบเดิมๆ น่ะสิ” เสียงของเธอเปล่งออกมาไม่ชัดเจน
“ฝันอะไร?”วริศแคลงใจ
“ฉันฝันเรื่องเดียวกันสี่คืนติด คุณเชื่อไหม” เธอถามอย่างคลุมเครือ
วริศรู้สึกสงสัยขึ้นมา “ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็ มีโอกาสมากที่ความฝันจะเป็นจริงนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก