ตอนที่เธอเดินเข้ามา นุชวราได้เลือกเสร็จแล้ว กำลังเตรียมจะจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์
“นุชว์?”
นุชวราที่ได้ยินเสียงเรียกจึงเงยหน้าขึ้น เห็นญาณีเดินมาทางเธอ แล้วถาม เธอซื้ออะไรบ้าง? จากนั้นสายตาก็ไปหยุดอยู่ตรงขนมปังที่อยู่ในมือเธอ “อันนี้อร่อยมั้ย? มีน้ำตาลป่ะ?”
“พี่ญาณี” เธอรีบดึงสติกลับมาแล้วทักทาย “อันนี้ก็ใช้ได้ค่ะ ฉันชอบรสชาติของมัน”
“เธอหยิบมาจากตรงไหน?” ญาณีมองขึ้นไป
นุชวราเอาขนมปังในมือเธอยัดไปตรงอกของญาณี “พวกนี้ให้พี่ เดี๋ยวฉันไปเอาใหม่” เธอหันหลังเดินไป
ได้หยิบขนมปังสี่ชิ้นกลับมาอย่างรวดเร็ว “เท่านี้พอมั้ย?”
“พอแล้ว พอแล้ว”
ภายใต้การยืนกรานของญาณี นุชวราเลยไม่มีโอกาสจ่ายเงิน
“ไป ไป ไป!” ญาณียื่นถุงใส่ขนมปังที่อยู่ในมือให้เธอหนึ่งถุง
“……” นุชวราทำได้เพียงรับถุงมาแล้วเดินตามเธอออกไป รู้สึกเกรงใจไม่น้อย
และญาณีก็ไม่ได้คุยเรื่องงานเลย แค่ถามเพียงว่า “ต้องการให้ฉันไปส่งเธอมั้ย?”
“ไม่ต้องค่ะ” นุชวราจงใจหลีกเลี่ยง หากถูกเพื่อนร่วมงานเห็นเข้าจะไม่ดี
ญาณีก็ไม่ได้ฝืนใจเธอ “งั้นพี่ไปก่อนนะ วันนี้มีประชุมเช้า ระวังความปลอดภัยด้วยนะ”
“ค่ะ พี่ญาณี”
นุชวรามองเธอขึ้นไปในรถ มองจนรถของเธอถูกขับออกไป เธอถึงได้โล่งอก
อันที่จริงพี่ญาณีเป็นคนที่ไม่เลวเลย เพียงแต่ว่าเราทุกคนต่างมีทางเลือกของตัวเองก็เท่านั้น
เวลาผ่านไป นุชวราก็เข้าใจมากขึ้น
ที เอ็ม กรุ๊ป แสงตะวันที่สวยงามสาดส่องอยู่ตรงลำตัวของตึก
วริศเดินเข้ามาในห้องทำงานที่เรียบหรูของประธาน ภีมพลมองสำรวจเขา “นายนอนดึกเหรอ?”
“……อ่อ” เขาไม่ได้ตอบตามตรง “อรุณสวัสดิ์ครับ”
“ช่วงนี้นายมีเรื่องกลุ้มใจ?” ในฐานะเพื่อน ภีมพลจึงถาม “เหมือนไม่ค่อยจะมีความสุข นายเป็นอะไร? ให้นายลาพักสักสองสามวันมั้ย?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก