การกระทำนี้ทำให้นุชวราตกใจไปครู่หนึ่ง ตอนแรกไม่ให้ ตอนนี้เอาที่กินเหลือไปให้??
แบบนี้ช่างไม่ให้เกียรติกันเลย?
ข้างห้องประธานบริษัท ตอนนี้ภีมพลไม่อยู่ มีเพียงวริศอยู่ในนั้น
เบญญาเคาะประตูแล้วก็เดินเข้าไป
วริศเงยหน้าขึ้นก็เห็นเธอถือเค้กชิ้นหนึ่งเดินเข้ามาแล้ว
“อันนี้ให้คุณกิน” หญิงสาวบอกกับเขา “ไม่ต้องเกรงใจ” วางเค้กแล้วก็หันหลังเดินออกไป
วริศมองแผ่นหลังของเธอ รู้สึกถึงอารมณ์แปลกๆในใจของเขา
เมื่อเธอลับสายตาไปแล้ว สายตาของเขาก็มาหยุดอยู่ตรงเค้ก ผู้ชายกินของหวานน้อยมาก มันเหมือนเป็นลิขสิทธิ์ของผู้หญิงไปแล้ว
แต่เพราะเป็นเธอที่เอามา ดังนั้นวริศจึงหยิบช้อนตักมาชิม หวานแต่ไม่เลี่ยน รสชาติไม่เลว
เขาชิมไปเรื่อยๆ กลับกินเค้กหมดไปทั้งชิ้น มองดูกล่องเค้กที่ว่างเปล่า ตัววริศตกใจไปครู่หนึ่ง
หากเธอรู้ว่ามันเป็นของที่เบญญากินเหลือ จะโกรธหรือเปล่า?
แต่ก็คงไม่ซาบซึ้งเหมือนตอนนี้มั้ง?
น้ำตกลอซีราที่ไกลจากตัวเมือง
อากาศที่บริสุทธิ์และผืนป่าที่เขียวขจี เห็นได้ชัดอุณหภูมิต่ำกว่าในเมืองห้าหกองศา
ยืนอยู่ในหุบเขาในตอนกลางวัน แม้ว่าจะมีแสงแดดส่องกระทบร่างกาย แต่ลมจากภูเขาที่พัดมาเป็นระยะ ก็ยังทำให้รู้สึกเย็นสบาย
กระท่อมไม้ที่สวยงามตั้งเรียงรายเป็นสองแถว มีลักษณะคล้ายบันไดยื่นออกไปที่ด้านหลัง หน้ากระท่อมทุกหลังยังมีพื้นที่โล่งอีกด้วย
ด้านซ้ายของกระท่อมไม้ตั้งวางไว้ด้วยเตาปิ้งย่าง คุณน้าสองคนกำลังย่างอาหารอยู่
ด้านขวาของกระท่อมไม้เป็นผืนหญ้าสีเขียว วางไว้ด้วยโต๊ะหินและเก้าอี้หิน นภาลัยที่เปิดโน๊ตบุ๊คไว้กำลังดูข้อมูลอัญมณีของตลาดโลกในหลายปีนี้
ด้วยความชอบของคนหนุ่มสาว และกำลังซื้อของพวกเขา
เธอพบว่าหนุ่มสาวสมัยนี้ชอบสไตล์ที่เรียบง่าย ทุกคนสนับสนุนความเรียบง่าย
นภาลัยเลื่อนเมาส์ด้วยมือขวาเบาๆ วิเคราะห์ทีละหน้า และบางครั้งก็เขียนโน้ตลงไปในสมุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก