เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 627

เธอลุกขึ้นห้าครั้ง เดินย่องเบาเข้าไปในห้องนอนใหญ่และคอยดูเขาไปห้าครั้งแล้ว

ดูว่าเขานอนตะแคงหรือเปล่า มีแผลกดทับหรือเปล่า ห่มผ้าห่มไหม ปวดมากจนนอนไม่ได้หรือเปล่า

แต่ทุกครั้งที่เธอเข้าไป อาศัยแสงจันทร์นอกหน้าต่าง เธอจะเห็นวริศนอนอยู่อย่างสงบ

เบญญายังสังเกตเห็นรายละเอียดหนึ่งด้วย ว่าชายผู้สะอาดเรียบร้อยคนนี้กลับไม่ได้พลิกผ้าห่ม

สิ่งนี้ทำให้เธอประหลาดใจ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกประทับใจอย่างอธิบายไม่ได้

เธอเอนกายนอนลงบนโซฟา ห่มผ้านวมของเขาและดมกลิ่นกายจางๆ นั่นแล้วก็ผล็อยหลับไป

รุ่งเช้า ขอบฟ้าเปลี่ยนเป็นสีขาวดั่งท้องปลา ดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นพ้นชั้นเมฆ เป็นวันที่สดใสอีกวันหนึ่ง

วริศเปิดประตูห้องนอนใหญ่ ก็เห็นว่าเบญญายืนอยู่ตรงข้างหน้าเขา เขาผงะเล็กน้อย ทั้งสองคนสายตาประสานกัน เวลานั้นดูเหมือนจะหยุดเอาไว้

“เมื่อวานเย็นขอบคุณคุณนะ” เด็กสาวคำนับแสดงความขอบคุณอย่างจริงจัง

วริศไม่ได้เอ่ยอะไร บางทีเขาอาจจะยังไม่ตื่นตัวดี เธอคงจะไม่ได้ยืนอยู่ทั้งคืนหรอกใช่ไหม？

“คุณจะไม่ลาหยุดสักวันหนึ่งจริงๆ เหรอ？”เรายังรู้สึกเป็นกังวล

ชายหนุ่มถอนสายตาและเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ไม่ต้องหรอก”

“ฉันต้มบะหมี่ให้คุณไว้แล้ว” เธอก้าวถอยออกและทำท่าผายมือเชิญราวกับสาวใช้ “เชิญลองชิม！”

ต้มบะหมี่อีกแล้วเหรอ？

วริศเดินตามเธอไปนั่งที่เก้าอี้ทานอาหาร เธอรีบออกมาจากครัวพร้อมกับยกบะหมี่ร้อนๆ ชามหนึ่ง ซึ่งถือว่าดูดีขึ้นมากเมื่อเทียบกับบะหมี่น้ำใสที่ต้มเมื่อคืนนี้

“ฉันใส่น้ำมันแล้ว ใส่เกลือด้วย แล้วก็ลองชิมรสชาติเรียบร้อย แล้วก็ใส่ซุปกระดูก” วันนี้เธอเอาใจใส่มาก ราวกับว่าเธอกำลังทำงานดูแลผู้บาดเจ็บเสียอย่างนั้น

วริศรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในดวงตาลึกล้ำของเขาปรากฏความอ่อนโยน “อืม ไม่เลว สอนเด็กได้จริงๆ ” เทียบกับเมื่อคืนวานแล้ว เธอพยายามอย่างเต็มที่แล้วจริงๆ

วริศทานบะหมี่ในชามจนหมด เบญญาดีใจเป็นอย่างมาก