“ได้เลยค่ะ อย่างนั้นคุณทำงานต่อ ฉันจะไปถามทุกคนว่าอยากกินอะไร”
จากนั้นพวกเขาก็พูดคุยกันสองสามประโยค นภาลัยวางสาย ภีมพลก็ลุกไปประชุม
ในบ้านไม้ที่หรูหรา นภาลัยปิดคอมพิวเตอร์แล้วเดินออกไป ในลานมีคนสองสามคนกำลังคุยกันอยู่ ไม่ไกลมีคุณป้ากำลังทำขนม
บรรยากาศเงียบสงัด
“เมื่อกี้ฉันเพิ่งโทรหาประธานภีม รายงานสถานการณ์ของเราให้เขาฟัง เขาบอกว่ากลับไปจะเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ทุกคน” นภาลัยอดไม่ได้ที่จะบอกข่าวดีให้ทุกคนฟัง “ดังนั้นพวกคุณต้องคิดว่าจะกินอะไร ส่งเมนูที่อยากกินเข้ามาในกลุ่มเล็ก จะมีคนรวบรวมเมนู”
“ว้าว สุดยอดไปเลย”
“ฉันอยากกินกุ้ง!”
“ฉันก็อยากกินกุ้งเหมือนกัน”
“ปลาคาเวียร์ได้ไหม”
“ได้อยู่แล้ว”
“ฉันอยากกินปลาคางคก!”
“ได้ๆๆ อย่าลืมส่งนะ ฉันจำไม่ได้”
ทุกคนตื่นเต้น เริ่มคิดว่าจะกินอะไร เพราะบริษัทเป็นคนจ่าย พวกเธอสามารถกินอาหารที่ปกติไม่กล้ากินซื้อ
ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูดคุยกันอย่างมีความสุข เป็นเหมือนเพื่อนของนภาลัย ไม่มีความห่างเหินของหัวหน้ากับลูกน้องเลยแม้แต่น้อย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
ในห้องทำงานท่านประธานทีเอ็ม กรุ๊ป
ภีมพลรับโทรศัพท์ เขาตั้งใจฟังเนื้อหาของปลายสายด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
ฝั่งตรงข้ามรายงานว่า
“ประธานภีมครับ ดาร์คคิงหนีออกไปจากขอบเขตของเราแล้ว ราวกับหายไปกับอากาศ ตำรวจกำลังตรวจสอบ ตอนนี้ยังไม่มีเบาะแส ชัยเดชเคยติดต่อกับเขา แต่ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมเลยครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก