เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 668

นุชวราก้มหน้าลง ได้ยินแบบนี้เธอก็เหม่อลอย

เพราะในสังคมที่มีความปรารถนาทางวัตถุแบบนี้ คนที่สามารถรักษาความตั้งใจเดิมไว้ได้มีไม่มากนัก

“นุชว์ คนเรามีแค่ชีวิตเดียว ถ้าไม่ได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก มันคงน่าเสียดาย ความเสียใจนี้จะอยู่กับเธอไปตลอดชีวิต” ญาณีพูดกับเธอ “ฉันเคยเสียใจมาก่อน ฉันไม่อยากให้เธอเสียใจ ความรู้สึกนั้นมันทรมาน เพราะฉันเห็นเธอเป็นเพื่อน”

นุชวราสับสน เธอถือแก้วกาแฟแต่ไม่พูดอะไร

ญาณีผลักบัตรเครดิตบนโต๊ะให้เธอและพูดเบาๆ “รับไปเถอะ เงินซื้อความรักได้”

ไม่รอให้นุชวราตอบกลับ ญาณีก็ยืนขึ้นแล้วพูดว่า “นุชว์ ฟังไว้นะ ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับเบญญา ดังนั้นฉันจะช่วยเธอ ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้พวกเขาอยู่ด้วยกัน”

“พี่ญาณี...”

“เบญญาไม่เหมือนนภาลัย” เธอขัดจังหวะนุชวรา “เธอกับวริศไม่ได้มีลูกด้วยกัน ดังนั้นเธอมีโอกาสชนะ”

ก่อนออกไป ญาณีเหลือบมองบัตรเครดิตที่วางอยู่บนโต๊ะ หยิบกระเป๋าแล้วหันหลังเดินออกไปทันที

นุชวรามองแผ่นหลังของเธอหายไปที่ประตูด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

เธอก้มหน้าลงมองบัตรเครดิตบนโต๊ะช้าๆ...

นั่งอยู่ตรงนั้นคนเดียวกว่าสิบนาทีราวกับหุ่นเชิด จากนั้นก็หยิบบัตรเครดิตแล้วเดินออกไปข้างนอก

ชีวิตคนรวยใครจะไม่อิจฉา?

มีผู้หญิงตั้งมากมายที่อยากมีชีวิตที่ดี ถึงกับหานายทุนที่อายุเยอะกว่าพ่อของตัวเอง ขายตัวและขายจิตวิญญาณของตัวเอง

มีผู้หญิงกี่คนที่หลงทางอยู่ในเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงแห่งนี้

นุชวราเดินออกไปข้างนอกอย่างสิ้นหวัง ถ้ารับบัตรเครดิตนี้ไว้ และทำตามคำแนะนําของญาณี ไม่ขายตัว ก็ต้องขายจิตวิญญาณ

กลับมาถึงบ้านเช่า เธอนอนลงบนเตียงอย่างไร้เรี่ยวแรง มองเพดานอย่างเหม่อลอย เธอรู้สึกสับสนกับอนาคต ลังเลและตัดสินใจไม่ได้

ญาณีเพิ่งมาถึงนอกคอนโดตัวเอง กำลังจะลงจากรถและเดินไปออกมา แต่เธอกลับเห็นรถที่คุ้นเคยจอดอยู่ไม่ไกล

ผ่านไปไม่นาน ชัยเดชกอดผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากตึก พวกเขาสองคนตัวติดกันราวกับทากาวติดกันไว้ ตัวติดกันจนเธอไม่อยากมอง

ผู้หญิงคนนั้นเกิดปีงูเหรอ แทบจะรัดเอวเขาอยู่แล้ว