ไม่รีบ ไม่รีบจริงๆ... ญาณีให้เงินเธอสองล้าน ก็เพื่อให้เธอได้กินและใช้อย่างไม่มีข้อจำกัด
วางโทรศัพท์ลง เธอหยิบโครงร่างการออกแบบขึ้นมาดู จากนั้นก็เริ่มออกแบบ
ผ่านไปพักหนึ่ง มีเสียงฝีเท้าเดินดังขึ้นมาหน้าประตู
ญาณีเงยหน้าขึ้นมอง เธอสบตากับชัยเดช เขาถาม “คุณยังไม่เลิกงานเหรอ”
“วาดภาพนี้เสร็จก็จะเลิกค่ะ” เธอหันกลับมาก้มหน้าทำงานแล้วพูดด้วยนำเสียงที่แผ่วเบา
มองจากมุมมองของชัยเดช สามารถมองเห็นหน้าอกที่ขาวราวกับหิมะของเธอพอดี เขามีความคิดที่ไม่ดีอีกครั้ง
ชัยเดชถอนหายใจเบาๆ เดินอ้อมโต๊ะมาหาเธอ ใช้มือข้างหนึ่งค้ำโต๊ะทำงานแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “คุณยังโกรธอยู่เหรอ”
“ฉันโกรธอะไรคะ” ญาณีมีท่าทีเหมือนเดิม
“เฮ้อ ผมไม่ได้เร่งคุณ” ชัยเดชอธิบาย “แล้วก็ไม่ได้บอกว่าคุณไม่ควรไปน้ำตกลอซีรา แต่ผมเห็นทางฝั่งของทีเอ็ม กรุ๊ปฉลองกันแล้ว ท่าทีที่เหมือนชัยชนะอยู่ในมือของพวกเขา มันทำให้ผมกังวล”
“แล้วใครไม่กังวลละคะ” ญาณีเงยหน้าขึ้นมา “คุณออกไปก่อนเถอะค่ะ อย่ารบกวนฉัน” นอกจากเรื่องงาน เธอไม่อยากอยู่กับเขาตามลำพัง
“เอาล่ะ อย่าโกรธผมเลย” ชัยเดชพูดอย่างอ่อนโยน “คุณเองก็ดูแลตัวเองด้วย รีบพักผ่อน เรื่องบางเรื่องจะรีบร้อนไม่ได้ ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ”
เธอไม่ได้พูดอะไร และไม่คิดที่จะสนใจเขา ผู้ชายที่หย่ากับภรรยาตัวเองแล้วฆ่าภรรยาตัวเองทันที เขาต้องเป็นคนน่ากลัวมากแน่นอน
เขารู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ผ่านไปไม่กี่วินาทีก็หันหลังเดินออกไป
ทันทีที่ชัยเดชออกไป ญาณีก็ไม่มีอารมณ์ออกแบบอีกแล้ว เธอถอนหายใจเบาๆและนึกถึงฝันร้ายนั้น ชัยเดชที่กำลังเมาและกดเธอลงบนเตียงอย่างแรง
เธอรู้จักเขาดี ดังนั้นจึงต้องรักษาระยะห่างกับเขาเอาไว้
ญาณีเปลี่ยนไปแล้ว แต่ไม่ถึงกับต้องตกต่ำขนาดนี้ เธอไม่มีทางมีอะไรกับคนอย่างเขาแน่นอน
ตกกลางคืน ท้องฟ้าค่อยๆมืดมน...
คุณิตาที่กลับมาถึงบ้านนอนไม่หลับทั้งคืน เธอพลิกตัวไปมาบนเตียง ไม่ว่ายังไงก็นอนไม่หลับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก