เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 683

นุชวราพอใจมากแล้ว กว่าจะได้อยู่กับเขาตามลำพัง แล้วยังไม่มีก้างขว้างคออย่างเบญญา

เธออารมณ์ดีเป็นพิเศษ

ตอนบ่ายก็นัดบริษัทขนย้ายของไว้ มีแต่เรื่องดีๆ

Listen Coffee

เป็นร้านกาแฟที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองไนร์ก้า ไม่เพียงแต่ทำเลดี สภาพแวดล้อมก็ยังเป็นอันดับหนึ่ง

บนโต๊ะนั่ง เบญญานั่งตรงข้ามกับแม่ตัวเอง

“เบญญา หนูไม่ชอบเสื้อผ้าสีเหลืองไม่ใช่เหรอ ซื้อเสื้อโค้ตสีเหลืองมาตั้งแต่เมื่อไหร่” คุณิตาจำได้ว่าลูกสาวตัวเองไม่ชอบสีเหลืองตั้งแต่เด็ก เธอบอกว่ามันเป็นสีของลูกเป็ดขี้เหร่

เบญญานึกถึงวันที่วริศพาเธอไปซื้อเสื้อผ้า

สายตาของเธอเป็นประกาย เธอยิ้มแล้วตอบกลับว่า “หนูโตแล้ว ความคิดก็เปลี่ยนไปตามธรรมชาติค่ะ”

คุณิตาก็ยิ้ม “ใช่ หนูโตแล้ว...” จะพูดหัวข้อนี้ยังไง นี่เป็นหัวข้อที่เกี่ยวกับการเติบโต

“เบญญา” คุณิตาใช้ช้อนคนกาแฟเบาๆ เธอถามกึ่งล้อเล่นกึ่งจริงจังว่า “ลูกคิดว่าตัวเองโตแล้ว เลยเริ่มห่างเหินกับพ่อแม่แล้วใช่ไหม”

เบญญาจิบกาแฟ กะพริบตาแล้วพูดว่า “ไม่นะคะ หนูไม่รู้สึกอย่างนั้น คุณแม่รู้สึกอย่างนั้นเหรอคะ”

“แม่ก็ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน” เธอยิ้ม

เบญญาพูด “หนูคิดว่าหนูยังเป็นไข่มุกในฝ่ามือของคุณพ่อกับคุณแม่ ไม่ห่างเหินเลยสักนิด เพราะเราเป็นสายเลือดเดียวกัน”

คุณิตาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “เบญญา ลูกอายุยี่สิบแล้ว ในโรงเรียนมีผู้ชายที่ลูกชอบไหม”

“ไม่มีค่ะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับอายุซะหน่อย” เบญญายิ้มแล้วบ่น “ผู้ชายในโรงเรียนที่มาจีบหนู หนูไม่ชอบสักคน บางคนก็เตี้ยเกินไป ขี้เหร่เกินไป บางคนก็เป็นเด็กเนิร์ด ไม่ค่อยมีคนปกติสักเท่าไหร่ค่ะ”

“แล้วนอกโรงเรียนล่ะ?” เธอถามอย่างระมัดระวัง “นอกโรงเรียนมีคนที่ชอบไหม” เธอมองลูกสาวตัวเองด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น

“ก็ไม่มีเหมือนกันค่ะ” ลูกสาวพูด “คุณแม่คะ หนูยังเด็ก ทำไมต้องรีบมีแฟนด้วยคะ”