เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 693

เช้าวันต่อมา ที่R-Alanกรุ๊ป

ญาณีที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีเทาอ่อนและกางเกงสีขาว ท่าทีสูงส่งและมีความมั่นใจ

ทันทีที่มาถึงบริษัทเธอก็เดินไปแผนกออกแบบ

จะแปดโมงแล้ว แต่ที่แผนกกลับมีคนแค่ไม่กี่คน

สีหน้าของญาณีมืดมนลง เธอแอบคิดในใจ: คนพวกนี้มาถึงบริษัทเวลาทำงานพอดีเลยเหรอ มันเกินไปรึเปล่า

บรรยากาศการทำงานเทียบกับทีเอ็ม กรุ๊ปไม่ได้เลย

เธอมาทำงานที่R-Alanกรุ๊ปได้สักพักแล้ว เห็นว่าคนที่นี่ไม่กระตือรือร้นกับงานจริงๆ เคยชินกับอิสระมากเกินไป อย่างกับคนแก่ที่รับเงินบำนาญ มองไม่เห็นความกระฉับกระเฉงของคนวัยหนุ่มสาวเลยแม้แต่น้อย

บรรยากาศแบบนี้ สำหรับคนที่บ้างานอย่างญาณี เธอไม่ชอบที่สุด

รอสิบกว่านาที เธอยกข้อขึ้นมองเวลานับครั้งไม่ถ้วน และเมื่อกำลังจะสาย บรรดานักออกแบบก็หลั่งไหลเข้ามาอย่างกับฝูงผึ้ง

“คุณญาณี”

“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณญาณี”

ถึงแม้จะไม่ชอบญาณี แต่ก็ต้องแสร้งทำเป็นชอบ เพราะเธอเป็นรองประธาน ดังนั้น ทุกคนจึงต้องทักทายเธอ

ญาณีไม่ได้โมโห เพราะเธอเปลี่ยนแปลงคนพวกนี้ไม่ได้

เมื่อทุกคนมากันครบแล้ว ญาณีก็ลดข้อมือลง ยืนตัวตรงและพูดกับทุกคนว่า “ถ้าใครสามารถส่งต้นฉบับภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง ฉันจะให้รางวัลห้าแสน!”

เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและชัดเจนทุกคำ ทุกคนเงียบทันที!!

ทุกคนมองเธอด้วยสายตาที่ตกใจ!

“ไม่ต้องห่วง ทุกคนได้ยินหมดแล้ว” เธอพูดอีกครั้ง “ฉันเป็นคนรักษาคำพูด ห้าแสนก็คือห้าแสน ฉันไม่ได้ต้องการอะไรมาก พวกเธอทำงานให้เต็มที่ก็พอ ฉันรู้ผลงานของพวกเธอดี ใครโกงฉันจะไล่ออก ฉันไม่ใช่คนโง่”

พูดจบ เธอก็หันหลังเดินออกไป ไม่อยากฟังอะไรไร้สาระแม้แต่คำเดียว

จนกระทั่งเสียงฝีเท้านั้นหายไป ทุกคนในแผนกออกแบบยังไม่ได้สติกลับมา แต่ละคนอย่างกับถูกสะกดจิต

“...ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม”