เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 698
เบญญามิรู้สึกแปลกๆ
เธอหันไปมองแผ่นหลังของนุชวราแล้วพึมพำว่า “ทำไมถึงหยิ่งแบบนี้ หยิ่งให้ใครดู” มองดูนุชวราเดินออกไปด้วยท่าทีที่เย่อหยิ่ง
เบญญาถือเอกสารเดินเข้าไปในห้องทำงานท่านประธานที่เรียบง่ายและหรูหรา
วริศกำลังกินเค้กถั่วแดง เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอด้วยความตกใจ บนโต๊ะมีนมกล้วยที่เปิดฝาไว้ เขาน่าจะดื่มไปแล้วสองสามคำ
และบทสนทนาของพวกเขาเมื่อกี้ เบญญาได้ยินหมดแล้ว
“คุณต้องให้เธอมาป้อนข้าวป้อนน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่” วางเอกสารลงบนโต๊ะ เบญญาแซวเขา “คุณกินอาหารเช้ามาแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ผมไม่ได้ให้เธอมาป้อนข้าวป้อนน้ำ คุณอย่าเข้าใจผิดเซียวนะ” วริศโยนเค้กถั่วแดงและนมกล้วยลงถังขยะ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เอือมระอา “ผมกับเธอไม่ได้มีอะไรกัน”
“ฉันไม่ได้เข้าใจผิดสักหน่อย!” เธอหัวเราะ “ฉันจะเข้าใจผิดอะไร ผู้ชายกับผู้หญิงที่โสดกันทั้งคู่ ชอบกันมันแปลกตรงไหน”
วริศเงยหน้ามองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา
รอยยิ้มของเธอแข็งทื่อ สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ดูเหมือนเธอจะพูดอะไรผิดไป
พวกเขาสองคนสบตากัน สีหน้าของเขาผ่อนคลายคง เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา “ผมคิดว่าคุณเป็นคนซื้อมาให้ผม”
“หะ?” เบญญาแปลกใจ แต่ทำไมได้ยินแบบนี้ถึงรู้สึกสบายใจ
เธอยิ้ม “ฉันซื้อให้คุณคุณถึงจะกินอย่างสบายใจ เธอซื้อให้ คุณกลับรังเกียจอย่างนั้นเหรอ”
“ใช่” วริศทำสีหน้าจริงจัง “เหตุผลง่ายๆแค่นี้”
“คุณไม่ชอบเธอเหรอ”
“ใช่”
เธอครุ่นคิด จากนั้นก็เอียงหน้าถามเขาว่า “อย่างนั้นคุณชอบฉันเหรอ?”
“ใช่” เขาก็ไม่คิดเหมือนกัน
พวกเขาสองคนสบตากัน บรรยากาศราวกับหยุดนิ่ง
“คุณช่วยฉันเก็บของเสร็จรึยัง” เธอหลบตาและเปลี่ยนเรื่อง “ฉันจะไปย้ายตอนบ่าย”
“แค่เสื้อผ้าไม่กี่ตัว คุณไปเก็บเองเถอะ คงไม่ใช้เวลาไม่นาน” วริศรู้สึกว่าของใช้ส่วนตัวของเธอ เขาไม่สะดวกที่จะเก็บให้
“ก็ได้” เบญญายิ้ม “ตอนบ่ายฉันค่อยกลับไปกับคุณ” จากนั้นก็มองดูเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะ แล้วเหลือบมองถังขยะ จากนั้นก็หันหลังเดินออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก