เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 716

ณ หมู่บ้านฟ้าสาง ภายในคอนโด

ป้าจำปีเก็บกวาดเตียงในห้องนอนหลักจนสะอาด โยนทุกเศษซากลงบนพรม เปลี่ยนผ้าปูที่นอนปลอกหมอนสะอาด เธอรู้ว่าคืนนี้คุณวริศไม่กลับมาแน่

“คุณหนู คุณขึ้นเตียงไปพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ ฉันจะกวาดห้อง” เละเทะจนขยับเท้าไปไหนไม่ได้ เห็นแล้วรู้สึกแย่ในใจ

“ไม่ให้กวาด!” หญิงสาวอึดอัดในใจ “ฉันระบายให้เขาเห็น! เขายังไม่เห็นเลย!”

ได้ยินคำพูดนี้ ป้าจำปีก็ไม่กล้าทำอะไร “ค่ะ ฉันไม่กวาดแล้ว คุณอย่าโกรธเลยนะคะ คุณรีบพักผ่อนเถอะ”

จารวีเดินไปถึงหน้าโต๊ะหัวเตียง เห็นหนังสือเล่มหนึ่งสำหรับผู้หญิงวางบนนั้น

มีร่องรอยการเปิด เห็นแล้วไม่พอใจสุดๆ หยิบมันโยนทิ้งลงถังขยะข้างๆ “ฉันไม่ให้ในบ้านหลังนี้มีของของผู้หญิงคนอื่น”

“……” ป้าจำปีรู้ว่าในใจเธอรู้สึกแย่ แต่ช่วยเธอไม่ได้

เรื่องอย่างความรัก ใครจะช่วยใครได้ล่ะ?

“คุณก็ไปนอนเถอะ” จารวีขึ้นเตียงไปแล้ว น้ำเสียงเธออ่อนเพลีย “เขาคงไม่ลาออกจากงานหรอกนะ? เขาไม่กลับบ้านได้ ฉันก็จะไปหาเขาเหมือนเดิม”

“……”

“ป้าจำปี ไปนอน! นอนตื่นแล้วไปหาเขาที่บริษัทกัน!”

จารวีรู้จักกับวริศตั้งแต่เด็ก จารวีชอบและเลื่อมใสวริศมาโดยตลอด แต่วริศไม่เคยรู้สึกอะไรกับเธอเลย

จนกระทั่งวันหนึ่ง พวกผู้ใหญ่ก็บอกพวกเขาว่าหมั้นกันตั้งแต่เด็ก

จารวีก็เริ่มมาวอแววริศ ทำยังไงเขาก็สะบัดไม่หลุด เดินไปไหนก็ตามไป ที่โรงเรียนก็ก่อเรื่องจนทุกคนรู้กันหมด

จารวีบอกเพื่อนนักเรียนทุกคนว่าโตไปจะแต่งงานกับวริศแน่นอน แถมยังให้ทุกคนเตรียมแบ่งเงินไว้ตลอดด้วย

วริศไม่พอใจมากเลย

เขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่เห็นด้วยกับงานแต่งนี้

เช้าวันรุ่งขึ้น

เบญญาที่นอนหลับไม่สนิททั้งคืนเดินลงมาชั้นล่างเพื่อทานอาหารเช้า

พ่อกับแม่ก็อยู่ในห้องอาหาร “อรุณสวัสดิ์” แต่ละคนใบหน้ายิ้มแย้มอ่อนหวาน เหมือนตอนสมัยเรียนเลย อ่อนโยนกับเธอมากเหลือเกิน

และไม่พูดถึงอีก ไม่พูดถึงวริศแม้แต่คำเดียว ไม่เตือนเธอด้วยว่าคืนนี้ต้องกลับมา

เหมือนเกิดภาพลวงตา