ลัมโบกินี่ออกจากรีพัลส์เบย์ และขับตรงไปยังที่พักชั่วคราวของนิรุปัทว์
อาคารเก่าสไตล์สาธารณรัฐจีนมักจะมีเสน่ห์เป็นพิเศษ แม้แต่ไฟบนถนนทั้งสองด้านก็นุ่มนวลกว่ามาก และที่นี่แทบไม่มีคนเดินไปมาเลย
"โรงแรมที่นี่แพงมากใช่ไหม?" นภาลัยรู้จักที่นี่ แต่ไม่เคยมา "คนที่มีรสนิยมธรรมดาจะไม่เลือกที่นี่"
"ใช่ คนธรรมดาไม่สามารถพักที่นี่ได้ คืนละหลายแสนเลย" ภีมพลจับมือเธอ "และเพื่อนของผมชอบอยู่เงียบ ๆ ดังนั้น เขาจึงจองทั้งโรงแรมเลย"
“ใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่าย?” นภาลัยอดบ่นไม่ได้ “ถ้าเอาเงินไปบริจาคให้กับเด็ก ๆ ในพื้นที่ภูเขาที่ยากไร้มันจะดีแค่ไหน”
"เขาก็ทำบุญด้วย เขาเป็นสุภาพบุรุษและสุขุม อายุก็ไม่ได้มาก แต่เขาดูเป็นผู้ใหญ่มาก คุณจะชื่นชมนิสัยของเขา"
"สามารถเป็นเพื่อนกับคุณได้ ต้องเก่งมากแน่ ๆ " นภาลัยรอคอยการพบกันในคืนนี้
เธอสวมชุดเดนสสีฟ้าซึ่งช่วยปรับรูปร่างของเธอให้สมบูรณ์แบบ ดูภูมิฐาน และมีความน่ารัก
หลังจากนั้นไม่นาน ลัมโบกินี่ก็หยุดที่ลานของโรงแรม
คนขับเปิดประตูออก ภีมพลก็พานภาลัยลงจากรถ สภาพแวดล้อมรอบตัวที่ไม่เหมือนใคร ทำให้รู้สึกเหมือนอยู่ในเมืองภาพยนตร์และโทรทัศน์เหิงเตี้ยน
ชายสองคนออกมาจากประตู และคำนับด้วยความเคารพ "สวัสดีครับคุณภีม คุณนายนภา คุณนิรุปัทว์กำลังรอพวกคุณอยู่ชั้นบนครับ"
"โอเค" ภีมพลเอาแขนโอบไหล่ผู้หญิงข้าง ๆ "ขึ้นไปกันเถอะ" จากนั้นเขาก็พาเธอเดินไปทางประตู
ในหัวของนภาลัย เธอมีจินตนาการเกี่ยวกับคุณนิรุปัทว์คนนี้
หนุ่มนักสะสมเครื่องประดับ แต่มาดสุภาพบุรุษผู้สุขุมเยือกเย็นเกินวัย จะต้องเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์อย่างแน่นอน
ภาพนั้น ติดอยู่ในความคิดของเธอเหมือนเพื่อนเก่าของเธอ
ทุกคนเดินขึ้นบันไดไปที่ชั้นสาม เท่าที่เห็น รูปแบบอาคารสไตล์สาธารณรัฐจีนได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดีและแม้กระทั่งภาพจิตรกรรมฝาผนังก็เป็นผลงานของจิตรกรที่มีชื่อเสียงในเวลานั้น
"คุณภีม เชิญข้างในครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก