เปิดเผยความลับของภรรยาของฉัน นิยาย บท 4

แอนนาลิสพูดแทรกก่อนที่เคนท์จะทันพูดจบประโยค “ใช่ค่ะ ฉันรู้เรื่องที่คุณปาร์คกับอบิเกลหมั้นแล้ว”

เมื่อครึ่งปีที่แล้วเมื่อเคนท์เดินทางไปทำธุรกิจที่เจเดย์ไบรท์เขาได้ช่วยเหลือผู้สูงอายุโดยบังเอิญ ชายสูงอายุที่เขาช่วยเหลือกลับไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้นำตระกูลปาร์ค คุณนิโน่ ปาร์ค

นิโน่คิดว่าเคนท์เป็นคนใจดี เขาจึงถามว่าคนหลังมีลูกสาวหรือไม่ และถามว่าเธออายุเท่าไหร่ เนื่องจาก นิโน่ มีหลานชายคนหนึ่งที่ยังไม่ได้แต่งงาน

เคนท์ตกลงตามคำแนะนำทันทีหลังจากที่เขารู้ว่าชายชราเป็นสมาชิกของครอบครัวปาร์ค เขาไม่ได้ถามเกี่ยวกับอายุหรือสุขภาพของหลานชายของนิโน่ด้วยซ้ำ

แอนนาลิสจำได้ว่าเคนท์เล่าเรื่องราวให้พวกเขาฟังในตอนนั้นได้อย่างไร เขาบอกพวกเขาว่าเขาช่วยชายชราคนนั้นเพียงเพราะเขาเห็นว่าชายชราคนนั้นสวมเสื้อผ้าราคาแพงและมีอากาศที่ไม่ธรรมดาเกี่ยวกับตัวเขา

เมื่อเห็นนิโน่ เป็นลมหมดสติหลังจากออกจากธนาคาร เคนท์ก็ช่วยชายชราขึ้น เช่นเดียวกับที่บอดี้การ์ดกว่าโหลรีบเข้ามาปกป้องนิโน่ ทันที เมื่อพิจารณาจากฉากที่ผิดปกตินั้น เคนท์คิดว่าตัวตนของชายชราต้องน่าทึ่ง

ดัง​นั้นเมื่อ​นิโน่พูด​ถึง​การ​สมรสเคนท์​ก็​เห็น​ด้วย​ทันที

ในขั้นต้นอบิเกลก็ตื่นเต้นเช่นกันเมื่อได้ยินว่าเธอกำลังจะแต่งงานกับผู้ชายจากครอบครัวที่ร่ำรวยในเจเดย์ไบรท์

แม้ว่าเธอรู้สึกเสียใจหลังจากที่ได้ขอให้เพื่อนของเธอไปถามคนอื่นๆและพบว่าลูกชายคนโตของครอบครัวปาร์คอายุ 52 ปีและพิการ

“แอนนา แอบบี้และเบนจามิน รักกันดี ก็เคยนอนด้วยกันเหมือนกัน ครอบครัวเราสองคนคุยเรื่องแต่งงานกันอยู่แล้ว ฉันเลยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากให้เธอสมหวัง” การหมั้นหมายกับครอบครัวปาร์คจากเจเดย์ไบรท์"

แอนนาลิสจ้องหน้าอาของเธอด้วยสีหน้าขบขัน "แอบบี้กับเบนจามินรักกันใช่ไหม คุณไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากให้ฉันได้หมั้นหมายกับครอบครัวปาร์คจากเจเดย์ไบรท์ไหม คุณลุงเคนท์ คุณกำลังพูดถึงเบนจามินควิกลีอยู่หรือเปล่า เมื่อไรเอ่ยถึงเบนจามิน?”

"ใช่"

"ไขปริศนานี้ให้หน่อย ทำไมแอบบี้ถึงรักแฟนของฉัน เป็นเพราะเราไม่ได้ประกาศความสัมพันธ์ของเรากับสื่อ หรือเป็นเพราะไม่บ่อยนักที่ฉันจะพาเขากลับบ้านไปกินข้าวด้วยกัน"

เคนท์นิ่งงัน เขาลูบจมูกอย่างเชื่องช้า

อบิเกลไม่พอใจ เธอพูดอย่างหยิ่งยโสว่า "แอนนา ฉันขอโทษ แต่เบนจามินกับฉันเก็บความรู้สึกที่มีต่อกันไว้ไม่ได้ เราอยู่ด้วยกันมานาน บางทีฉันอาจจะกำลังอุ้มลูกของเขาอยู่ตอนนี้ด้วยซ้ำ"

เมื่อมองดูท่าทางไม่พอใจของอใหญ่แอนนาลิสก็ตอกกลับอย่างเหยียดหยาม “ในฐานะคนที่มีการศึกษาที่ดี คุณภูมิใจอย่างประหลาดที่ได้แย่งแฟนของคนอื่นและตั้งท้องก่อนแต่งงาน ซึ่งปกติแล้วใครๆ จะรู้สึกละอายใจหลังจากทำ สิ่งเหล่านี้"

“เธอ...”อบิเกลระเบิดความโกรธทันที

แอนนาลิสสงบสติอารมณ์ เธอยืนขึ้นและพูดว่า "งานหมั้นกับครอบครัวปาร์คเป็นปัญหาของเธอ ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย ตอนนี้มันดึกแล้ว ฉันจะไปแล้ว"

แอนนาลิสคิดว่า "ล้อเล่นใช่ไหม พวกเขาไม่ยอมให้ใหญ่ อบิเกลแต่งงานกับชายชรา แต่พวกเขาก็หมดหวังที่จะผูกสัมพันธ์กับตระกูลปาร์คจากเจเดย์ไบรท์เขากล้าดียังไงแนะนำให้ฉันแต่งงานกับตระกูลปาร์คแทนและด้วยความเชื่อมั่นเช่นนั้น"

ในตอนนี้เธอรู้สึกขอบคุณด้วยซ้ำที่เคนท์ไม่ได้เลี้ยงดูเธอ

มิฉะนั้นพวกเขาอาจจะรู้สึกผิดที่พาเธอไปประมูลโดยบอกว่าพวกเขาเลี้ยงเธอมา

“แอนนา ไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันเลี้ยงเธอมาจนถึงอายุเท่านี้หลังจากที่แม่คุณจากไป”เคนท์พูดขึ้น

แอนนาลิสตกใจจนสุดหัวใจ เธอคิดว่า "นี่มันอุกอาจ! เขาช่างไร้ยางอายอะไรเช่นนี้"

เธอจ้องมองเขาด้วยรอยยิ้ม “วิธีการเลี้ยงดูฉันของคุณคือการส่งฉันไปชนบทและปล่อยให้ฉันดูแลตัวเองเหรอ?”

เบธานีพยายามทำให้อารมณ์ดีขึ้นทันทีด้วยการร้องอย่างร่าเริงว่า "แอนนาอย่าโทษลุงของคุณในเรื่องนั้น เราส่งคุณไปที่ชนบทและให้เงินแก่ญาติของเราเพื่อดูแลคุณอย่างดี เราได้รับแจ้งแต่เพียงว่า ว่าพวกเขาทรมานคุณอย่างไรเมื่อปีที่แล้ว เมื่อ-"

“ฉันไปนอนก่อนนะ” แอนนาลิสขัดจังหวะเธอ

เธอเกลียดการเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตของเธอ เพราะเธอจะโกรธทุกครั้งที่มีความคิดเหล่านั้นเข้ามาหาเธอ

ในที่สุด แอนนาลิสก็รับรู้ถึงเหตุผลที่ลุงของเธอตัดสินใจไว้ชีวิตเธอหลังจากได้พบกับทนายความของแม่เธอ แม่ของเธอได้ระบุเงื่อนไขไว้ในพินัยกรรมว่าหากมีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับแอนนาอลิซ ทรัพย์สินและผลกำไรทั้งหมดที่เป็นของ มูนไลท์กรุ๊ป จะบริจาคให้กับมูลนิธิเซาท์ริเวอร์

แม่ของเธอทิ้งหุ้น70%ของมูนไลท์กรุ๊ปไว้ให้เธอ แต่รวมถึงคฤหาสน์ที่ครอบครัวของลุงของเธอพักอยู่ด้วย

แอนนาลิสสาบานว่าจะเอาทุกอย่างที่เป็นของเธอคืน

“แอนนา เธอไม่อยากได้หุ้นที่แม่เธอทิ้งไว้เหรอ?” หลังจากที่เคนท์สังเกตเห็นความดื้อรั้นของแอนนาลิส น้ำเสียงของเขาก็ไม่อ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป

แอนนาลิสมาถึงชั้นล่างสุดของบันไดแล้วเมื่อเธอได้ยินเสียงของเขา เธอหันมามองเขา “ใช่ แน่นอน ฉันต้องการของที่แม่ทิ้งไว้ให้”

เขาบอกเธอว่าเขาจะอยู่ที่นั่นกับคุณตา นิโน่ในเช้าวันรุ่งขึ้น

แอนนาลิสตกระตือรือร้นที่จะสังเกตเหตุการณ์พลิกผันอันน่าตื่นเต้นหลังจากที่เธอพบว่าผู้นำตระกูลปาร์คจะหมายปองกับจูเลียน

เธอได้กำหนดแผนการในใจของเธอ เธอตัดสินใจถอนทะเบียนสมรสออก ทำให้ลุงของเธออับอายเมื่อเขาเสนอให้นายเก่าปาร์คให้เธอแต่งงานกับลูกชายคนโตของครอบครัวปาร์ค

“แอนนาเร็วเข้า นั่งลง!”เคนท์และเบธานีทักทายเธออย่างกระตือรือร้น

“ลุงเคนท์ คุณน้าเบธานี!”แอนนาลิสตอบอย่างสุภาพพร้อมกับยิ้ม

จากนั้นเธอก็พยักหน้าให้นิโน่ และจูเลียนอย่างสุภาพ

"คุณปาร์คคนโต วันนี้หลานชายคนโตของคุณไม่อยู่ที่นี่เหรอ" เคนท์ถามหลังจากชำเลืองมองชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆนิโน่

เขาคิดว่า "ชายหนุ่มสองคนนี้เป็นหลานชายคนอื่นๆ ของเขาหรือเปล่า ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันควรจะฟังออกว่าครอบครัวปาร์คชอบพวกเขาหรือไม่ ถ้าพวกเขาชอบ ฉันจะให้แอบบีเลือกอยู่กับคนใดคนหนึ่ง ในท้ายที่สุด การแต่งงานกับครอบครัวปาร์คจากเจเดย์ไบรท์นั้นดีกว่าครอบครัวควิกเสมอ"

ภายในห้องๆหนึ่งบนชั้น1 อบิเกลแอบมองจากช่องประตูในห้องนั่งเล่นที่เกิดเหตุ

เธอแบ่งปันความรู้สึกของลุงของเธอเมื่อเธอไม่เห็นชายชรานั่งรถเข็นและเห็นชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนแทน

หากชายหนุ่มที่โดดเด่นสองคนนั้นเป็นหลานชายของนิโน่และบังเอิญได้รับความโปรดปรานจากครอบครัว ปาร์ค เธอตั้งใจจะเลือกหนึ่งในนั้นให้อยู่ด้วย

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอก็แสดงตัวต่อหน้ากระจกทันทีและเปลี่ยนเป็นชุดสีขาว

หลังจากสวมชุดแล้ว เธอก็หมุนตัวหน้ากระจก ตรวจดูภาพสะท้อนของเธอก่อนจะออกจากห้องไปด้วยความพอใจ

อบิเกลได้ยินเสียงก้องของนิโน่ เมื่อก้าวออกจากห้อง เขาพูดกับเคนท์ว่า "หลานชายคนโตของฉันอยู่ที่นี่ เรามาที่นี่เพื่อปรึกษาเรื่องการแต่งงานของเขาในวันนี้ ดังนั้นไม่มีทางที่เขาจะไม่อยู่ จูเลียน มารยาทของคุณอยู่ที่ไหน"

จูเลียนทักทายเคนท์และเบธานีด้วยน้ำเสียงสุภาพแต่ดูห่างเหิน "ยินดีที่ได้พบคุณ ฉันเป็นลูกชายคนโตของครอบครัวปาร์ค จูเลียนปาร์ค"