เฉินชางโบกมือพลางกล่าวลาโจวเสี่ยวตง “ผมไปก่อนนะครับ”
ฉินเยว่เดินดุ๊กดิ๊กตามหลังเฉินชางไปราวกับเป็นหางของเขา
ภายในห้องผ่าตัด พยาบาลมองโจวเสี่ยวตงด้วยสีหน้าประหลาดใจ “หมอโจวคะ เขาคือใครหรือ? ฉันรู้สึกว่าเขาสุดยอดมากเลย!”
โจวเสี่ยวตงกำลังจะบอกชื่อ ทว่ากลับคิดขึ้นมาได้ว่าช่วงนี้หัวหน้าแผนกของตนไม่พอใจแผนกฉุกเฉิน จึงพูดออกมายิ้มๆ “ก็แค่เพื่อนคนหนึ่งน่ะครับ เสี่ยวเหอ เรื่องคืนนี้ พอออกไปแล้วก็อย่าเอาไปพูดนะครับ”
นางพยาบาลเสี่ยวเหอพยักหน้า “ได้ค่ะหมอโจว วางใจได้เลยค่ะ แต่ว่า…หมอคนนั้นสุดยอดจริงๆ แล้วก็หล่อด้วย!”
โจวเสี่ยวตงพยักหน้า ย้อนคิดไปถึงคำชมของอาจารย์เฉียนเลี่ยงที่มีต่อเฉินชางในตอนแรกก่อนจะสูดหายใจลึก “ครับ! ใช่แล้ว สุดยอดมากจริงๆ จนบางครั้งผมยังต้องนับถือเขาเลย เก่งสุดๆ เก่งจนทำให้ผมอิจฉาไม่ลงเลยละ!”
“เสี่ยวเหอ คุณเชื่อหรือเปล่าว่าบนโลกใบนี้มีคนที่มีพรสวรรค์อยู่จริงๆ?”
เสี่ยวเหอพยักหน้า “แน่นอนค่ะ ในรายการทีวีก็มีให้เห็นไม่ใช่หรือคะ?”
โจวเสี่ยวตงอดหัวเราะไม่ได้ “ความจริง บางครั้งผมก็คิดว่าคนบางคนเกิดมาก็มีความสามารถแบบนั้นแล้ว อย่างคนเมื่อกี้นี้ก็ถือเป็นคนมีพรสวรรค์คนหนึ่ง! เรียกว่าเป็นศัลยแพทย์ผู้มากพรสวรรค์อย่างแท้จริงเลยนะครับ!”
คิดถึงตรงนี้ โจวเสี่ยวตงก็ทอดถอนใจออกมา! เขาทำงานกับเฉินชางสองครั้ง ทั้งสองครั้งล้วนรู้สึกถึงความพ่ายแพ้ที่อัดแน่น…คนคนนี้แปลกประหลาดจริงๆ วันหลังอยู่ให้ห่างสักหน่อยดีกว่า จะได้ไม่ทำให้ตัวเองรู้สึกแย่
แม้แต่เมอริซซี่ซินโดรมที่ซับซ้อนก็ยังลงมีดผ่าตัดได้ ไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่าเขาเป็นเพียงหมอตัวเล็กๆ ที่เพิ่งจบปริญญาตรีมาสองปี
เมื่อคิดถึงขั้นตอนการผ่าตัดเมื่อครู่นี้ โจวเสี่ยวตงพลันรู้สึกเหลือเชื่อ
คิดถึงตรงนี้ เขาก็คัดลอกคลิปวีดีโอการผ่าตัดในคอมพิวเตอร์ไป พอกลับบ้านไปตอนกลางคืนจะไปดูให้ละเอียดสักหน่อย! เนื่องจากคลิปวีดีโอการผ่าตัดของคนเก่งเป็นดั่งตำราอันล้ำค่าสำหรับศัลยแพทย์
……
……
เฉินชางไปส่งฉินเยว่กลับบ้าน ระหว่างทางฉินเยว่พูดพึมพำไม่หยุด!
“เฉินชาง คุณยอดเยี่ยมไปเลย!”
“เฉินชาง คุณทำได้อย่างไร?”
“เฉินชาง คุณเป็นคนมีพรสวรรค์ใช่ไหม?”
“เฉินชาง คุณใช้โปรแกรมโกงสินะ?”
“เฉินชาง…”
……
ไม่ง่ายเลยกว่าจะส่งสุนัขขี้ประจบตัวน้อยอย่างเธอกลับบ้านได้ จากนั้นเฉินชางจึงเดินกลับบ้านของตนเองด้วยความเหนื่อยล้า
ค่ำคืนนี้ค่อนข้างสงบ ไม่มีคนอื่นแม้แต่คนเดียว เฉินชางเดินอยู่บนถนนอย่างสบายใจ
จู่ๆ เขาก็ได้ยินเสียงระบบแจ้งเตือนดังขึ้นว่า
[คำชี้แนะจากอาจารย์ผู้มีชื่อเสียง: ท่วงท่าการก้าวเดินของคุณไม่ได้มาตรฐาน ท่วงท่าในการเดินจะส่งผลกระทบกับสุขภาพ…หากปล่อยไปนานจะทำให้เอวไม่ดี กรุณาเดินตามคำแนะนำ ขาซ้าย…ขาขวา…121…]
เฉินชางตกตะลึงไปแล้ว!
โอ้โห? ท่านอาจารย์ผู้มีชื่อเสียง คุณชี้แนะเรื่องการผ่าตัดแล้วยังชี้แนะเรื่องการเดินของผมอีกหรือ?
เฉินชางกำหนดท่วงท่าการก้าวเดินของตนตามคำชี้แนะของอาจารย์ผู้มีชื่อเสียงไปตลอดทาง เมื่อกลับถึงบ้านเขาก็เข้าห้องน้ำ
[คำแนะนำจากอาจารย์ผู้มีชื่อเสียง: วิธีการปลดทุกข์ของคุณถูกต้อง…วิธีการถือสิ่งนั้น…]
เฉินชางถึงกับพูดอะไรไม่ออก
ได้แต่แขวะอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า ท่าฉี่ของผมคุณก็ยังชี้แนะอีก ปิดได้หรือเปล่าเนี่ย?
น่าเสียดาย หลังจากเฉินชางพยายามอยู่ครึ่งค่อนวันก็ยังปิดไม่ได้…
นี่เป็นเรื่องแย่จริงๆ ถ้าปิดไม่ได้ก็อย่าทำให้มันสิ้นเปลืองสิ ต้องทราบว่าระบบคำชี้แนะจากอาจารย์ผู้มีชื่อเสียงมีเวลาเพียงสิบวันเท่านั้น หากทำให้เสียเปล่าก็น่าเสียดาย ดูท่าทางพรุ่งนี้คงต้องผ่าตัดให้มากสักหน่อย โดยเฉพาะการผ่าตัดยากๆ
เฉินชางนอนลงบนเตียง หลังจากเสียเวลากับ [คำชี้แนะของอาจารย์ผู้มีชื่อเสียง] อยู่นานก็ปรับท่วงท่าการนอนของตนเองได้อย่างดี
เมื่อเฉินชางเปิดหน้าจอเสมือนขึ้นมาก็พบกับปัญหาอย่างหนึ่ง! นั่นก็คือมีความคืบหน้าเพิ่มเข้ามาด้านหลังแถบ [ทักษะการผ่าตัดถุงน้ำดี] ของตน! และคืบหน้าไปหนึ่งในสิบส่วนแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ