เสี้ยวเถียนฮวาไม่ได้หลอก นอกจากชมเฉินชางจนเกินจริงแล้วเรื่องอื่นก็คือความจริง รวมไปถึงเรื่องที่ไปเจว๋ซานก็คือเรื่องจริง คำขอพรก็เป็นเรื่องจริง เมื่อปีก่อนเธอไปขอพร ครั้งนี้เธอไปแก้บน
เสี้ยวเถียนฮวาไม่ได้งมงายเรื่องอาจารย์ลัทธิเต๋าอะไรนั่น แต่จะอย่างไรก็มีความหวาดกลัวอยู่บ้างจึงไปถวายหมูสดเพื่อทำความดี
ส่วนเรื่องอาจารย์จาง เสี้ยวเถียนฮวาทำเพียงยิ้มให้ อาจารย์ลัทธิเต๋าคนนั้นมีฝีมือจริงหรือเปล่า? เธอก็ไม่รู้! แต่บางครั้งก็มีคนเชื่อเขา นักพรตเต๋าเหล่านั้นไม่รู้จักทำอย่างอื่น แต่พูดเก่งมาก ทุกครั้งที่ตนไปเขามักจะหาทางเอาเงินจากกระเป๋าเธอได้เสมอ…
นี่ทำให้เสี้ยวเถียนฮวารู้สึกนับถืออยู่บ้าง!
ความจริงที่เธอพูดมากขนาดนี้เพราะต้องการโฆษณาให้เฉินชาง! ด้วยเหตุนี้จึงยอมเปลืองคำพูดมากมาย
นี่เหมือนกับอาจารย์เต๋าคนนั้นหรือ? อาจร้ายกาจกว่าด้วยซ้ำ!
ไม่ใช่ว่าได้รับการสืบทอดเรื่องลึกลับมาจากคนอื่นหรือไง?
การสร้างกระแสและการโฆษณานี้สำคัญมาก ต่อให้คุณเป็นคนมีความสามารถจริงๆ แต่คนมีความสามารถในสังคมมีไม่น้อย ถ้าคุณไม่แสดงออกมา ก็ไม่ถึงคราวคุณสักที!
ยิ่งเป็นคนมีเงินก็ยิ่งเชื่อในสิ่งลึกลับที่จับต้องไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง หากคุณพูดกับเธอเช่นนี้ ในใจของอีกฝ่ายจะต้องรู้สึกว่าสุดยอดมากจริงๆ
เธอพูดโม้จนลึกลับขนาดนี้แล้วย่อมต้องไปปรึกษากับเฉินชางให้ดี ห้ามเผยช่องโหว่ออกมาเป็นอันขาด!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เสี้ยวเถียนฮวาก็รีบติดต่อหาเฉินชางทันที
เฉินชางเพิ่งจะคุยโทรศัพท์กับน้องชายเสร็จก็เห็นหน้าจอโชว์ชื่อเสี้ยวเถียนฮวา เขาลังเลอยู่สามวินาที…ในสามวินาทีนี้เขาคิดอะไรเยอะมาก และคิดไปไกลมาก คิดไกลถึงชื่อของลูกในอนาคตเลยทีเดียว เรื่องดีคือหลังจากนี้ไปจะได้กินหมูไม่ต้องจ่ายเงิน เรื่องร้ายก็คืออาจจะได้นอนอาบขี้หมู…
เขารับโทรศัพท์ ลังเลเล็กน้อยก่อนจะพูดอย่างไม่สบายใจนัก “สวัสดีครับ? พี่เสี้ยว? มีธุระอะไรหรือ?”
เสี้ยวเถียนฮวาหัวเราะ “เสี่ยวเฉิน ฉันมีธุระจะคุยกับคุณหน่อยค่ะ!”
เสี้ยวเถียนฮวาเล่าเรื่องนี้ให้เฉินชางฟังจนหมดเปลือก! หลังจากฟังจบเฉินชางก็ตื่นตะลึงไปทันที! ทว่าข้อมูลมากเกินไป เขาต้องย่อยข้อมูลให้ดีสักหน่อย!
น้ำเสียงของเสี้ยวเถียนฮวาฟังดูลึกลับและน่าเชื่อถือ แม้แต่เฉินชางก็ยังเชื่อไปถึงเจ็ดแปดส่วน!
ทำไมผมไม่รู้เลยว่าตัวเองสุดยอดขนาดนี้?
ผ่านไปนานเฉินชางจึงพูดขึ้นว่า “พี่เสี้ยว…นี่คุณ…”
เสี้ยวเถียนฮวาหัวเราะออกมาทันที “ไม่เป็นไรหรอก เรื่องอื่นคุณไม่ต้องสนใจ คุณรับผิดชอบการออกแบบไปก็พอ เรื่องอื่นให้ฉันรับผิดชอบเอง พรุ่งนี้ฉันจะไปพูดกับจางจื้อซินสักหน่อย”
“ใช่แล้ว ส่วนเรื่องราคาน่ะ ฉันคิดแล้วค่าออกแบบหนึ่งแสนหยวน ส่วนค่าผ่าตัด…คุณจะให้คนอื่นผ่าตัดก็ได้ หรือจะทำเองก็ได้ ได้ทั้งนั้น! พวกผู้หญิงกลุ่มนั้นมีเงินไม่น้อย เสี่ยวเฉิน คุณต้องสู้ๆ นะคะ! อย่าได้ยั้งมือเด็ดขาด”
เมื่อได้ยินคำพูดของเสี้ยวเถียนฮวา เฉินชางก็รู้สึกสงสารเศรษฐีนีเหล่านั้นขึ้นมาจับใจ ในสมองมีคำพูดหนึ่งปรากฏ โตมาจากรากเดียวกันล้วนเป็นเพื่อนสนิทกันทั้งนั้น!
แต่…เฉินชางถูกเสี้ยวเถียนฮวาพูดจาโน้มน้าวจนใจอ่อน
อย่างไรเสียเสี้ยวเถียนฮวาทำเช่นนี้ก็เพื่อช่วยเหลือตน เขาคิดครู่หนึ่งจึงกล่าวไปว่า “พี่เสี้ยว ขอบคุณมากครับ!”
เสี้ยวเถียนฮวาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “เสี่ยวเฉิน ขอบคุณฉันทำไม ฉันทำแบบนี้เพราะมีประโยชน์กับฉันด้วย ฉันพาพวกหล่อนมาผ่าตัด คุณคิดดูสิ พวกหล่อนจะไม่รู้สึกขอบคุณฉันหรือ? เรื่องของธุรกิจมันก็เป็นแบบนี้แหละ ได้ผลักดันคุณ แล้วฉันก็ได้สร้างน้ำใจกับคนหลายคน ต่อไปมีอะไรก็คุยกันได้”
“เมืองอันหยางไม่ใช่สถานที่ใหญ่โตอะไร พี่เสี้ยวของคุณพอมีความสามารถอยู่บ้าง!”
ในจุดนี้เฉินชางเชื่อเลยละ! ถ้าไม่มีความสามารถจะกล้ามาปาขี้หมูใส่คลินิกจางจื้อซินหรือ?
เฉินชางพยักหน้า “ถ้างั้นขอบคุณพี่เสี้ยวมากนะครับ เดี๋ยวพวกเราเจอกันตอนกลางวันเถอะ ผมจะเข้าไปตอนกลางวัน”
ทั้งสองนัดสถานที่กัน ตกลงว่าจะไปเจอกันที่คลินิกศัลยกรรมจื้อซินตอนกลางวัน
……
……
เสี้ยวเถียนฮวายังรู้สึกไม่วางใจจึงโทรหาจางจื้อซินและเล่าเรื่องให้ฟังโดยตรง แต่เธอไม่ได้เล่าอะไรมากมาย พูดแค่ว่าให้จางจื้อซินช่วยสนับสนุนเฉินชาง ช่วยเขาทำเรื่องนี้ให้ดี แล้วต่อไปเธอจะแนะนำลูกค้าให้เขา
จางจื้อซินได้ยินคำพูดนี้จะต้องดีใจแน่นอน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ