บทที่ 141 ดรอปของแล้ว!
ในที่สุด!
ในตอนที่ทุกคนรู้สึกเคร่งเครียดและไม่สบายใจ ในตอนที่ผู้ป่วยเริ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวด การผ่าตัดก็เสร็จสิ้น!
[ติ๊ง! ยินดีด้วย แพทย์ผู้น่าเลื่อมใส กำจัดมอนสเตอร์ไส้ติ่งระดับจักรพรรดิสำเร็จ! ได้รับรางวัล
1. ใบรับรองเปลี่ยนอาชีพ 1 แผ่น
2. ยาบำรุงพลัง 1 ขวด
3. ระดับ +1
4. อุปกรณ์: ชุดผ่าตัดของนอร์แมนเบธูน[1]
5. หนังสือทักษะ 1 เล่ม]
เป็นบอสจริงด้วย หลังจากสังหารแล้วเสียงแจ้งเตือนก็ดูแตกต่างออกไปจริงๆ
ในตอนที่เห็นอุปกรณ์ เฉินชางก็พบว่ามันถึงกับมีประกายสีม่วงออกมา! เฉินชางตกตะลึงไปทันที!
ไอเทมระดับสีม่วง?
แล้วไม่ใช่แค่ชิ้นเดียวด้วย!
ใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพ? หนังสือทักษะ? ระดับบวกหนึ่ง?
นี่มันดรอปของระดับสุดยอดไปเลย!
เฉินชางดีใจนัก รู้สึกกระตือรือร้นขึ้นบ้างแล้ว กำลังจะตรวจสอบให้ดี แต่กลับได้ยินเสียงทุกคนปรบมือเสียก่อน!
“ผู้เชี่ยวชาญเสี่ยวเฉิน คุณสุดยอดจริงๆ!” หมอเสี่ยวหยางที่เห็นการผ่าตัดทั้งหมด ปรบมือด้วยใบหน้าที่อัดแน่นไปด้วยความตื่นเต้น!
นี่ทำให้เขาตื่นเต้นจริงๆ! การผ่าตัดมีการผันแปรนับหมื่น ก็เเหมือนกับสงครามนั่นแหละ!
หากมีการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ก็ส่งผลพัวพันกับจิตใจของทุกคนแล้ว ชีวิตที่ปลอดภัยของผู้ป่วยและความสำเร็จในการผ่าตัด นับเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของสงครามครั้งนี้
หมอทุกคนก็เหมือนกับทหารที่ต้องแบกปืนไปสู้รบ พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับโรคภัยได้ทุกเมื่อ
แต่ในตอนที่โรคภัยแข็งแกร่งเกินไป ทำให้หมอรับมือไม่ไหว ไม่รู้ว่าจะลงมืออย่างไรดี ความรู้สึกจนใจและสิ้นไร้หนทางเช่นนี้ช่างน่าเศร้าจริงๆ!
ยังดีที่มีเฉินชาง! เมื่อครู่เฉินชางคล้ายจะกลายเป็นเทพสงครามไปแล้ว การผ่าตัดที่ปราณีตและละเอียดอ่อนเช่นนั้น สร้างขวัญกำลังใจให้ผู้คนในพริบตา!
ชั่วขณะนี้เฉินชางก็คือวีรบุรุษ คู่ควรกับคำว่าวีรบุรุษแล้วจริงๆ
วีรบุรุษกู้โลก!
หมอทุกคนในห้องผ่าตัดล้วนมีสีหน้าตื่นเต้น จิตใจฮึกเหิมราวกับคนที่ผ่าตัดเมื่อครู่คือพวกเขาเอง!
ความรู้สึกเช่นนี้ บางทีคนอื่นอาจไม่เข้าใจ แต่หมอทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์กลับรู้สึกเช่นเดียวกันจริงๆ
เฉินชางยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไรมาก
ตอนนี้ผู้ป่วยจะลุกขึ้นมานั่ง เฉินชางรีบดันเขาไว้ “สองวันนี้ให้นอนพักก่อนนะครับ สภาพอาการของคุณค่อนข้างพิเศษ กลับไปแล้วเดี๋ยวหมออธิบายให้คุณฟังอย่างละเอียดอีกครั้งนะครับ”
แม้ตอนนี้ผู้ป่วยไม่เข้าใจ แต่เมื่อดูจากสถานการณ์รอบๆ แล้วก็คิดว่าเฉินชางสุดยอดมาก เชื่อฟังเขาคงไม่มีปัญหา!
พยาบาลเข็นเตียงผู้ป่วยไปที่ห้องคนไข้
ต้วนปัวย้อนคิดไปถึงการผ่าตัดเมื่อครู่นี้ ยังรู้สึกผวาไม่หาย…
หากไม่ใช่เพราะเฉินชาง การผ่าตัดเคสนี้คงต้องเกิดปัญหาแน่ หรือแม้จะไม่เกิดปัญหา แต่คงต้องย้ายผู้ป่วยไปยังโรงพยาบาลในเมืองอันหยาง
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ต้วนปัวก็รู้สึกซาบซึ้งใจ!
“ขอบคุณจริงๆ ครับ ผู้เชี่ยวชาญเสี่ยวเฉิน วันนี้หากไม่มีคุณ ไม่รู้ว่าผู้ป่วยจะต้องเสียค่าใช้จ่ายอีกเท่าไหร่? เรื่องค่าใช้จ่ายยังไม่ต้องพูดถึง แต่จะต้องทนความลำบากไม่น้อยแน่ๆ ผมขอขอบคุณแทนพวกเขาด้วยนะครับ!”
ผู้ป่วยในโรงพยาบาลประจำอำเภอส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่ในหมู่บ้านรอบๆ เป็นเกษตรกรที่แก่ชรามากแล้ว
เมื่อมาตรวจโรคที่โรงพยาบาลประจำอำเภอก็จะต้องวางเงินสำรองจ่ายค่อนข้างสูง หากไปที่โรงพยาบาลในมณฑลก็จะต้องเสียค่าใช้จ่ายหนัก ต้องใช้เงินสำรองจ่ายไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นยังต้องทนทรมานซ้ำๆ ไส้ติ่งระดับนี้หากไม่มีเงินถึงหมื่นคงผ่าตัดไม่ได้
สำหรับผู้ป่วยแล้วนี่นับเป็นภาระทางการเงินที่หนักหนาอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
ต้วนปัวเกิดในครอบครัวระดับรากหญ้า เติบโตในสังคมระดับรากหญ้า ทำงานก็ยังทำอยู่ในโรงพยาบาลระดับรากหญ้า สิ่งที่พบเห็นมากที่สุดก็คือเรื่องเช่นนี้ เขารู้สึกขอบคุณเฉินชางแทนผู้ป่วยจริงๆ!
เฉินชางมองต้วนปัว พูดเรียบๆ ว่า “พวกเราเป็นหมอ นี่คือหน้าที่ความรับผิดชอบของพวกเราอยู่แล้วครับ”
ต้วนปัวได้ยินดังนั้นก็ชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นจึงพยักหน้าหนักแน่น พูดว่า “ใช่แล้ว! เพื่อการแพทย์ เพื่อประชาชน! เพื่อการแพทย์ เพื่อมนุษยชาติ!”
“หากหมอทุกคนในโลกเป็นแบบนี้ บางทีคงไม่มีข้อพิพาทมากมายขนาดนั้น?”
……
……
เดิมทีคิดว่าจะผ่าตัดเสร็จตอนสามทุ่ม แต่กลับลากยาวไปถึงเกือบสี่ทุ่ม
ทุกคนกินข้าวกลางวันมื้อเดียวก็ต้องทนมาจนถึงตอนนี้ เรียกได้ว่าทั้งหิวทั้งเหนื่อย
เมื่อออกมาจากโรงพยาบาลก็สัมผัสได้ถึงความร้อนอบอ้าว เฉินชางอดทอดถอนใจไม่ได้ การผ่าตัดในห้องแอร์ช่วงหน้าร้อนที่มันสบายจริงๆ
ต้วนปัวพูดยิ้มๆ “ผู้เชี่ยวชาญเสี่ยวเฉิน ไปกันเถอะครับ เดี๋ยวผมพาคุณไปลองชิมอาหารจานเด่นของอำเภอหลันสักหน่อย”
คนรอบๆ ก็พากันพูดขึ้นมาว่า “ใช่แล้วหมอเฉิน พวกเราไปดื่มด้วยกันหน่อยนะครับ ยังไงตอนมืดก็ไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว!”
เมื่อมีคนเสนอก็มีคนสนอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ