บทที่ 218 คุณเป็น NPC ที่ระบบส่งมาใช่ไหม
คณบดีต่างก็สบตากันไปมา ทุกคนอดปรบมือไม่ได้!
ผลลัพธ์ที่พวกเขาต้องการก็คือเช่นนี้!
พลังของบุคคลมีชื่อเสียงเป็นสิ่งที่ส่งผลได้ชัดเจนมาก
เวลาที่มหาวิทยาลัยของคุณมีนักศึกษาที่โดดเด่นมีชื่อเสียง นักศึกษาคนอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยของคุณก็จะมีแรงผลักดันกับพลังในการต่อสู้ฟันฝ่า
หลิวจิ่งเซิ่งปรบมือด้วยความพึงพอใจ เขาหันไปมองเฉียนเลี่ยง “ไม่เลวเลยใช่มั้ยครับ”
เฉียนเลี่ยงพยักหน้า “ไม่เลวจริงๆ ครับ!”
หลิวจิ่งเซิ่งหัวเราะลั่น “ผมเก่งมั้ย”
เฉียนเลี่ยงชำเลืองมองหลิวจิ่งเซิ่งทันใด “จิ่งหรานเก่ง…แล้วเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยล่ะครับ”
หลิวจิ่งเซิ่งเลิกคิ้วขึ้น “จะไม่เกี่ยวกับผมได้ยังไงกันครับ ทั้งหมดนี้เป็นคุณงามความดีของผมนะ ไม่มีผมใครจะดึงตัวเขามาได้ ไม่มีผม…”
…
…
การปรากฏตัวของจิ่งหรานทำให้บรรยากาศภายในหอประชุมเต็มไปด้วยความอึกทึก ทุกคนต่างก็กำหนดเป้าหมายในใจ!
เฉียนหลินก็เขียนงานประพันธ์ที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรเสร็จแล้ว!
เขาสรุปข้อมูลที่อัดแน่นอยู่ในสมุดเล่มออกมา เป็นตารางที่เข้าใจง่าย ทั้งยังมีข้อมูลครบถ้วนสมบูรณ์แบบ
เฉียนหลินชื่นชมฝีมือตนเองด้วยความพึงพอใจ จากนั้นก็หันไปสะกิดเฉินชางที่กำลังเหม่อลอย “ผู้มีพระคุณ นี่คือเป้าหมายเล็กของคุณ และนี่คือเป้าหมายใหญ่ของคุณ ส่วนเป้าหมายระยะยาวผมวางแผนแทนคุณแล้ว คุณแค่ต้องทำตามสิ่งเหล่านี้ คุณจะต้องกลายเป็นบุคคลที่เชี่ยวชาญมากที่สุดสายงานเดียวกันกับเขา จนเขาต้องตกกระป๋อง!”
เฉินชางรับสมุดมาดู แล้วเขาต้องถึงกับตกตะลึงจนอ้าปากค้างในทันใด ถึงขั้นที่พูดอะไรไม่ออกอยู่นาน
จะต้องกล่าวว่าเฉียนหลินเป็นบุคคลที่มีความสามารถจริงๆ อย่างน้อยที่สุดก็แผนการที่วางออกมาแต่ขั้นแต่ละตอนนี้ เรียกได้ว่ารัดกุมมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแต่ละเป้าหมายที่กำหนด ก็กำหนดได้เฉียบแหลมมาก
ข้อมูลทั้งหมดอัดแน่นสี่ห้าหน้า ‘ประวัติสุดเจ๋งของจิ่งหราน’ สรุปรวบยอดออกมาเป็นรูปแบบเฉพาะที่เข้าใจง่าย เป็นบุคคลที่มีความสามารถจริงๆ!
“เป้าหมายการรับรางวัล:
ก้าวที่หนึ่ง ได้ทุนการศึกษาของรัฐบาล
ก้าวที่สอง รางวัลชนะเลิศการแข่งขันความรู้เฉพาะทาง (ระดับมณฑล)
ก้าวที่สาม มีชื่อเข้าแข่งขันระดับประเทศ”
“เป้าหมายด้านชื่อเสียงเกียรติยศ:
ก้าวที่หนึ่ง ได้รับตำแหน่งกิตติมศักดิ์ระดับมณฑล
ก้าวที่สอง เข้าร่วมชมรมระดับประเทศสองชมรมขึ้นไป
ก้าวที่สาม ได้รับสมญานามว่าเป็นบุคคลที่มีความสามารถพิเศษ (ระดับมณฑลขึ้นไป)”
“เป้าหมายด้านงานวิจัย:
ก้าวที่หนึ่ง มีวิทยานิพนธ์ที่ได้รับการตีพิมพ์ ได้ค่า IF อยู่ที่สาม
ก้าวที่สอง มีบทความวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์ และได้ค่า IF รวมทั้งหมดเกินสิบห้า (อิงจากค่า IF ของจิ่งหรานในปัจจุบัน)
ก้าวที่สาม มีวิทยานิพนธ์ที่ได้รับการตีพิมพ์ ได้ค่า IF เกินสิบห้า”
“เป้าหมายทางการแพทย์:
ก้าวที่หนึ่ง ผ่าตัดห้าร้อยเคส
ก้าวที่สอง ปรับปรุงเทคนิคการผ่าตัดรูปแบบเก่าด้วยเทคนิคการผ่าตัดรูปแบบใหม่สองเทคนิค (ได้รับการยอมรับจากสมาคมวิชาชีพ)
ก้าวที่สาม คิดค้นเทคนิคการผ่าตัดรูปแบบใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน (ได้รับการยอมรับจากสมาคมวิชาชีพ)”
“เป้าหมายด้านรายได้:
ก้าวที่หนึ่ง บ้านหนึ่งหลังรถหนึ่งคัน (มูลค่ารวมสองล้านหยวน)
ก้าวที่สอง บ้านดีๆ หนึ่งหลังกับรถดีๆ หนึ่งคัน (มูลค่ารวมสิบล้านหยวน)
ก้าวที่สาม คฤหาสน์หรูกับรถหรูหนึ่งคัน (มูลค่ารวมหนึ่งพันล้านหยวน)”
“เป้าหมายด้านคู่ครอง:
ก้าวที่หนึ่ง มีแฟนสาวนิสัยดีหนึ่งคน
ก้าวที่สอง มีแฟนที่ทั้งสวย ทั้งนิสัยดี
ก้าวที่สาม หาแฟนสาวที่ทั้งสวย ทั้งนิสัยดี ทั้งเก่ง ทั้งมีเงิน ทั้งมีความสามารถและมีศักยภาพ (เศรษฐีนีที่หน้าตาสวย)”
หลังจากที่เฉินชางได้อ่านเป้าหมายไม่กี่ร้อยตัวอักษรที่เขียนออกมาอย่างชัดแจ้งนี้แล้ว เขาก็เกิดความรู้สึกค่อนข้างหวาดกลัว!
เฉียนหลินกล่าวเสียงเบา “ผู้มีพระคุณ ผมกำหนดเป้าหมายในแต่ละด้านไว้ให้คุณแล้ว ก้าวที่หนึ่งคือเป้าหมายขนาดเล็ก ก้าวที่สองคือเป้าหมายขนาดกลาง ก้าวที่สามคือเป้าหมายระยะยาว คุณต้องสู้ๆ นะ! แค่คุณบรรลุเป้าหมายก้าวที่หนึ่ง คุณก็เทียบชั้นกับจิ่งหรานได้แล้ว ถ้าคุณบรรลุเป้าหมายก้าวที่สอง คุณก็เล่นบทแกล้งโง่เวลาอยู่ต่อหน้าเขาได้เลย ถ้าคุณบรรลุเป้าหมายก้าวที่สาม คุณก็เมินใส่เขาได้เลย!”
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เฉียนหลินก็ถอนหายใจออกมาหนึ่งเฮือกด้วยความโล่งใจ ลักษณะดูเหมือนว่าถ้าไม่ได้พูดก็จะไม่สบายใจมาก!
มือของเฉินชางสั่นระริก เขามองเฉียนหลิน อดถอดหายออกมาไม่ได้ “ภารกิจนี้หนักอึ้งเกินไป ผมรู้สึกค่อนข้างยาก”
เมื่อเฉียนหลินได้ยินเช่นนั้น ก็หัวเราะเยาะออกมา “แหม…อายุยังน้อยต้องเพิ่มแรงกดดันให้ตัวสักหน่อย ถ้าผมเป็นเกิ่งเหยียนเห็นคุณเป็นแบบนี้ผมก็ไม่สนคุณ!…
…จะว่าไปเป้าหมายพวกนี้ก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เทียบกับเป้าหมายของผมแล้วห่างไกลกันเยอะ นี่คุณป๊อดหรือไงครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ