บทที่ 225 คุณเป็นคนมีพรสวรรค์จริงๆ
จิ่งหรานค่อนข้างรู้สึกสับสนงงงวย
เขาไม่รู้ว่าทำไมตนเองถึงต้องทำเช่นนี้ด้วย
เขางุนงงกับตนเอง
ผมควรจะยืนหยัดในความตั้งใจเดิมของผมไม่ใช่หรือ
จิ่งหรานรู้สึกไม่ค่อยสมัครใจ!
ทำไมผมถึงควบคุมมือทั้งสองข้างของผมไม่ได้
จิ่งหรานเติมน้ำเกลือลงไปในกะละมังอย่างระมัดระวัง เขามองเฉินชางพร้อมกับพยักหน้า “ผมเตรียมให้เรียบร้อยแล้วครับ”
เฉินชางพยักหน้า “ไม่เลว!”
แค่คำว่า ‘ไม่เลว’ เพียงหนึ่งคำ ใจของจิ่งหรานก็อ่อนระทวยไปหมด เขาชมผมอีกแล้ว
[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีของจิ่งหราน +5]
วิสัญญีแพทย์ถามเฉินชางว่า “หมอเฉิน เริ่มตอนไหน”
วิสัญญีแพทย์คนนี้ให้ความเคารพเฉินชางเด็กที่อายุไม่มากคนนี้มาก ถึงอายุจะน้อยแต่ฝีมือการผ่าตัดโดดเด่นกว่าใคร ก็เลยเรียกด้วยความเคารพว่า ‘หมอเฉิน’
เฉินชางพยักหน้า “รอเดี๋ยวนะครับ ผมนับถอยหลัง สาม สอง หนึ่ง!”
หลังจากที่พูดจบเฉินชางก็เอามือทั้งสองข้างไปจับที่ถุงซีสต์ชั้นในไว้ด้วยความระมัดระวัง เขาชำเลืองมองจิ่งหราน “คุณรู้มั้ยครับว่าผมจะทำอะไร”
เมื่อครู่นี้จิ่งหรานยังไงไม่รู้ แต่ตอนนี้รู้แล้ว
คุณกำลังจะอวดเก่ง!
แต่เขาไม่กล้าพูดออกไป
จิ่งหรานกลืนน้ำลาย ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไม่รู้ครับ…”
เว่ยจื้อเองก็ถอนหายใจออกมาด้วยความกระวนกระวายใจ พวกเราก็ไม่กล้าถาม แล้วก็ไม่กล้าพูดด้วย…
เฉินชางอดถอนหายใจออกมาไม่ได้ “ผมเตรียมจะกระตุ้นปอดเพื่ออาศัยอากาศจากการหายใจ ใช้ประโยชน์จากอากาศหมุนเวียนที่อยู่ด้านล่างกับปอดที่ขยายใหญ่ขึ้นดันซีสต์ทั้งก้อนออกมาจนหล่นมาอยู่ในกะละมังน้ำเกลือที่เตรียมไว้…”
“…เข้าใจหรือยังครับ”
คำพูดหนึ่งประโยคที่ทำเอาจิ่งหรานถึงกับตกตะลึง!
“เชี่ย!”
จิ่งหรานที่ได้รับการบ่มเพาะมารยาทอันดีงามมาตั้งแต่เกิดอดสบถคำนี้ออกไปไม่ได้!
นี่เป็นสิ่งที่ไม่ว่าจะคิดยังไงตนก็คิดไม่ถึง!
แม้แต่ตอนที่เขาเห็นคนเป็นโรคหนอนแมลงวัน[1]เป็นครั้งแรก เขายังไม่รู้สึกสั่นคลอนขนาดนี้ ทว่าในตอนนี้พอได้ฟังแนวคิดของเฉินชางแล้ว เขาก็อดสบถคำว่า ‘เชี่ย’ ออกมาไม่ได้! (ถ้ามือซนก็ลองไปเสิร์ชรูปดูในไป่ตู้ว่าโรคนี้หน้าตาเป็นยังไง แต่อย่ามาด่าผมทีหลังนะ คำแนะนำ: ซูมดูรูปใกล้ๆ…ดูขณะที่กินข้าวไปด้วยยิ่งอร่อย)
นี่มันเป็นความคิดของคนมีพรสวรรค์?
คิดไม่ถึงว่าจะอาศัยระบบหายใจกับแรงดันภายในขับถุงซีสต์ออกมา!
นี่มันแนวคิดของคนมีพรสวรรค์ชัดๆ!
ผู้ชายที่ชื่อเฉินชางคนนี้ดูจะเก่งกาจเกินไปแล้วหรือเปล่า?
ยอดเยี่ยม!
ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว!
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ นัยน์ตาของจิ่งหรานก็เบิกโตขึ้น เขามองเฉินชางด้วยสีหน้าประหลาดใจ แล้วเขาก็คิดออกโดยพลัน “ความหมายของคุณคือ…!”
เฉินชางมองจิ่งหรานพร้อมกับยิ้มออกมา “คุณนี่ฉลาดเป็นกรดจริงๆ!”
[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีของจิ่งหราน +5]
[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีของจิ่งหราน +5]
[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีของจิ่งหราน +5]
เสียงแจ้งเตือนจากระบบดังติดต่อกันถึงสามครั้ง
จิ่งหรานกล่าวตามความจริง เขาเองก็คิดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีนี้ในการขับถุงซีสต์ออกมาได้ด้วย
นี่เป็นวิธีใหม่ชัดๆ!
นี่เป็นวิธีการกับแนวคิดใหม่ในการผ่าตัดเอาถุงซีสต์ไฮดาติดในปอดออก!
เฉินชางเป็นคนมีพรสวรรค์จริงๆ!
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ สายตาที่จิ่งหรานมองเฉินชางก็เปลี่ยนไปมาก
ตนจะต้องทำความรู้จักกับเฉินชางให้มากๆ
ในตอนที่จิ่งหรานมองเฉินชางอีกครั้ง เขาคิดอะไรมากมาย ทั้งยังคิดไปไกลมากด้วย
คิดถึงวันที่จะขึ้นไปรับรางวัลทางการแพทย์อู๋เจียผิงบนเวที คิดถึงคนที่ตนอยากจะกล่าวขอบคุณในวันที่ตนได้รับรางโนเบลบนเวที นึกถึงสีหน้าปลื้มอกปลื้มใจของเฉินชาง หลังจากที่เห็นว่าตนได้รับรางวัลโนเบลแล้ว…
ตั้งตารอคอย!
เฉินชางบอกกับวิสัญญีแพทย์ “สาม…สอง…หนึ่ง กระตุ้นปอด!”
วิสัญญีแพทย์พยักหน้า
และทันทีหลังจากจากนั้นปอดกลับมาทำงาน ถุงซีสต์ไฮดาติดถูกแรงดันจากปอดที่ขยายใหญ่ขึ้นดันออกมา
เฉินชางเอามือประคองไว้อย่างระมัดระวัง!
จ๋อม
ถุงซีสต์ไฮดาติดถูกขับออกมาแล้ว!
ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็อดรู้สึกตื่นเต้นดีใจไม่ได้!
เว่ยจื้อมองเฉินชางด้วยความตื่นเต้น “เสี่ยวเฉิน สุดยอด!”
เฉียนเลี่ยงไม่พูดไม่จาอะไร เขาตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าอีกเดี๋ยวเขาจะต้องทำเรื่องสำคัญที่เป็นเรื่องใหญ่ เรื่องที่ใครก็ขวางเขาไว้ไม่อยู่
จางเผยอี้ตัดสินใจว่าจะคุยกับหลี่เป่าซานเกี่ยวกับเรื่องความร่วมมือของแผนกฉุกเฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ