เฉินชางกดไปบนเครื่องหมายอะไรเอ่ยเงียบๆ
[ติ๊ง! NPC จางต้าหลงมอบหมายภารกิจ ความต้องการของภารกิจ: เย็บบาดแผลบนแขนและรอยสักให้ดี รางวัลดูตามผลงาน ยิ่งจางต้าหลงพอใจ รางวัลก็จะยิ่งมาก!]
ในตอนที่เฉินชางเงยหน้าขึ้นอีกครั้งก็ตัดสินใจแล้วว่าจะต้องรั้งคนคนนี้เอาไว้!
เขายกมือขึ้น พูดออกมาทันที!
“เดี๋ยวก่อนครับ!”
จางต้าหลงกำลังจะเดินออกจากประตู จู่ๆ ก็ถูกเสียงเรียกกะทันหันทำให้ตกใจ รู้สึกเหมือนย้อนกลับไปตอนเรียนที่ถูกอาจารย์จับได้ตอนโดดเรียนครั้งแรก!
เขาถึงกับรู้สึกเศร้าและรู้สึกผิดเลยทีเดียว!
เฉินชางพูดต่อ “นั่งลง!”
ไม่รู้ว่าทำไม อยู่ดีๆ จางต้าหลงก็อยากนั่งลงกะทันหัน ขาทั้งสองก็เหมือนจะไม่ฟังคำสั่ง
จางต้าหลงเบิกตากว้าง เหมือนต้องการอธิบายอะไรบางอย่าง แต่กลับพบว่าเฉินชางหยิบมีดขึ้นมาแล้ว
จึงทำได้แค่หุบปากไม่พูดอะไรอีก!
หรือนี่อาจเรียกได้ว่า…มีความโกรธแต่ไม่กล้าพูด?
เฉินชางดึงเสื้อที่ชายคนนั้นกดไว้บนแขนออกไป เห็นรอยแผลเป็นทางยาว ตั้งแต่ขามังกรข้างหนึ่งไปถึงขามังกรอีกข้างหนึ่ง ทำให้หัวถูกแยกพอดี ส่งผลกระทบกับบรรยากาศโดยรวมเป็นอย่างมาก
จางต้าหลงอ้าปากพูดเสียงเบา “หมอครับ คุณดูแขนขวาของผมสิ”
เฉินชางชะงักไป ก้มหน้าลงพิจารณาอย่างจริงจัง ใคร่ครวญอยู่นาน “นี่…กวางหมีลู่[1]???”
จางต้าหลงไอออกมา “นี่คือพยัคฆ์ขาว!”
เฉินชาง “…”
“พยัคฆ์ขาวนี่ดู…พิเศษจังนะครับ!”
จางต้าหลงส่ายหน้าถอนใจ “นี่ก็ถูกคนอื่นเย็บมา ไปๆ มาๆ พยัคฆ์ขาวก็ถูกเย็บจนกลายเป็นนกไปแล้ว! ตอนนี้ผมอยากไปลบรอยสักจริงๆ”
พูดถึงตรงนี้ จางต้าหลงก็มองไปที่เฉินชางอย่างดุดัน “หมอครับ มังกรของผม…”
เฉินชางดูอย่างละเอียด “เป็นมังกรตาชั้นเดียว!”
จางต้าหลง “???”
เฉินชางดูใกล้ๆ อย่างละเอียด ทักษะดวงตาแห่งความงามในตาของเขาทำงานโดยอัตโนมัติ ตอนนี้ ภาพในตาของเฉินชางเกิดการเคลื่อนไหว
ในดวงตาของเขาเริ่มวาดแผนภาพว่าจะทำอย่างไรจึงจะเย็บแผลได้ดีและไม่ทำลายรอยสัก!
ถึงอย่างไรรางวัลก็ขึ้นอยู่กับระดับความพึงพอใจ!
จางต้าหลงกำลังคิดจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เฉินชางกลับพูดขัดขึ้นมาก่อน “อย่าพูดเลยครับ อย่าขยับด้วย ไม่อย่างนั้นจะส่งผลกับกล้ามเนื้อ อีกเดี๋ยวถ้าผมเย็บจนรอยสักคุณกลายเป็นกิ้งก่าขึ้นมา ผมไม่รับผิดชอบนะครับ”
จางต้าหลงหุบปาก คุณมีมีด คุณเก่งนี่!
เห็นได้ชัดว่าบาดแผลนี้ไม่ได้ถูกมีดฟัน แผลดูไม่มีรูปแบบ “แผลนี่เกิดจากอะไรครับ?”
จางต้าหลง “…”
เฉินชาง “แผลจากอะไรครับ? จำไม่ได้หรือ?”
ใบหน้าของจางต้าหลงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว “คุณบอกไม่ให้ผมพูด…ถ้ารอยสักกลายเป็นกิ้งก่าคงขายหน้าแย่”
“ไม่เป็นไรครับ ยังไม่ได้เริ่มเย็บแผล”
จางต้าหลงจึงพูดต่อ “ถูกขวดเบียร์น่ะครับ จากคนที่คุณเห็นเมื่อกี้นี้แหละ แต่ผมไม่ได้เสียเปรียบ เสือที่ท้องของเขาก็ถูกผมทำลายเหมือนกัน!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้จางต้าหลงก็รู้สึกยินดี ดูภาคภูมิใจมาก!
เฉินชางพยักหน้า เปิดกล่องอุปกรณ์ทำแผล เริ่มทำความสะอาดบาดแผล ให้ยาชาแล้วเย็บแผล
ตอนนี้เอง ลูกน้องอีกเก้าคนเดินเข้ามา เมื่อเห็นเฉินชางกำลังเย็บแผลก็พากันเดินเข้ามาดู
จางต้าหลงไม่กล้าพูด กลัวว่าเฉินชางจะเย็บเขาออกมาเป็นกิ้งก่าจริงๆ
ส่วนเฉินชางใช้คีมจับปลายเข็ม เย็บไม่หยุดมือ เหมือนกับกำลังวาดภาพ!
เขาเริ่มเย็บจากหัวมังกร เนื่องจากบาดแผลไม่เรียบ หากไม่ต้องการให้ส่งผลกระทบกับรอยสักจะต้องใช้หลายเข็ม ถ้าเป็นแบบนี้ระดับความซับซ้อนก็จะเพิ่มขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินชางทำงานปราณีต ยังคงรู้สึกคาดหวังเล็กน้อย
ตามังกรก็ถูกฟันเป็นแผลเหมือนกัน!
เฉินชางขมวดคิ้ว จะทำอย่างไรดี?
ทันใดนั้นเขาก็คิดไปถึงเทคนิคที่จางจื้อซินใช้เย็บตาสองชั้น ซ่อนด้ายไว้ในดวงตาได้อย่างสมบูรณ์แบบ!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็ไม่รีบไม่ร้อน รู้สึกคาดหวังขึ้นมาบ้างแล้ว
หลายนาทีผ่านไป คนข้างหลังก็ต้องสั่นสะท้าน!
“โอ้โห ตามังกรสวยจริงๆ!”
“งั้นเหรอ? แต่เหมือนจะให้ความรู้สึกแตกต่างออกไปนะ!”
“ไร้สาระ ตาชั้นเดียวกลายเป็นตาสองชั้นจะเหมือนกันได้ไง?”
“ไอ้โง่ ฉันว่าตาของมังกรตัวนี้ดูเท่กว่าเดิมอีก เหมือนกำลังจ้องมองฉันอย่างนั้นแหละ!”
“โอ้โห? พอแกพูดแบบนี้แล้วก็รู้สึกเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันเองก็มีความรู้สึกแบบนั้นแล้วนะ?”
“สุดยอด!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ