บทที่ 298 อาจารย์เฉินเป็นคนบรรยายเรื่องนี้!
“ฉันว่าเฉินชางบรรยายได้ยอดเยี่ยมมาก ฉันเคยฟังคนอื่นบรรยายเรื่องการเจาะปอดมาก่อน ห่างชั้นกับเฉินชางมาก!”
“ที่สำคัญคือหล่อ!”
“ขนาดนั้นเลยจริงๆ หรือ”
“มียิ่งกว่านี้อีก เมื่อวานนี้พวกฉันสิบสองคนยี่สิบคำถาม เฉินชางตอบได้หมด! ฉันว่านะ ในบรรดาผู้บรรยายเรื่องการเจาะปอด เฉินชางคือนัมเบอร์วัน!”
“ฉันได้ยินมาว่าเฉินชางยังไม่มีแฟน!”
“เขาเป็นบุคลากรในสังกัดของโรงพยาบาลอันดับสอง ตอนนี้ทางโรงพยาบาลสนับสนุนให้เรียนต่อปริญญาโท หน้าตาหล่อ การงานดี นิสัยไม่เลว ต้องเร่งมือแล้ว!”
…
ผู้หญิงทั้งสามคนนี้พูดคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว ความจริงวันนี้พวกเธอไม่มีชื่อเข้าอบรม แต่พวกเธอมาฟังบรรยายหัวข้อเดิมซ้ำอีกรอบ พฤติกรรมนี้ก็เหมือนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย คลาสไหนอาจารย์หล่อก็จะดึงดูดเหล่าบรรแฟนคลับ คนที่เข้ามาฟังบรรยายในคลาสก็จะเยอะมากเป็นพิเศษ!
ความจริงส่วนใหญ่แล้วคนที่เข้าร่วมฝึกอบรมจำนวนมากเป็นแพทย์ที่เรียนจบปริญญาโทแล้วแต่ยังไม่ได้ใบผ่านการฝึกอบรมกฎระเบียบแพทย์ ก็เลยต้องมาเข้าร่วมอบรมในภายหลัง
อีกทั้งในปัจจุบันนี้ อาชีพหมอมีการกำหนดเงื่อนไขไว้ว่าต้องมีใบผ่านการฝึกอบรมกฎระเบียบแพทย์ ซึ่งสมัยนี้มีความสำคัญพอกันกับใบรับรองคุณสมบัติผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมแล้ว ไม่มีใบผ่านการฝึกอบรมกฎระเบียบแพทย์ก็หมดหนทางที่จะเลื่อนขั้นเป็นระดับกลางได้
บอกชัดเจนแล้วว่าถ้าคุณไม่มีใบผ่านการฝึกอบรมกฎระเบียบแพทย์ก็จะไม่รับพิจารณาให้เป็นแพทย์เจ้าของไข้
ดังนั้นคนจำนวนมากจึงเข้าร่วมการฝึกอบรม
แต่ในเวลานี้ เมื่อเปรียบเทียบอัตราส่วนระหว่างนักศึกษาแพทย์ชายกับนักศึกษาแพทย์หญิงแล้ว นักศึกษาแพทย์สิบคนจะมีหญิงเจ็ดคน ชายสามคนดังนั้นในมหาวิทยาลัยการแพทย์ เมื่อวัดจากอัตราส่วนเปรียบเทียบแล้ว ผู้ชายหาแฟนได้ง่ายกว่า
…
หลังจากที่คนกลุ่มหนึ่งผลักประตูเดินเข้าไปในห้องอบรมหัวข้อการเจาะปอดแล้ว ทันใดนั้นก็เห็นว่ามีชายคนหนึ่งยืนอยู่ด้านในแล้ว
ชายคนนี้…เส้นผมมันเยิ้มพาดปิดศีรษะตรงกลางที่ล้าน ชุดกาวน์ให้เอี่ยมปกคลุมพุงที่ยื่นออกมา ดูซกมก…
ทันใดนั้นคนที่กำลังจะเตรียมเซ็นชื่อเข้าอบรมก็เกิดความลังเล!
ผู้ชายคนนี้…ไม่น่าจะใช่เฉินชางมั้ง
“ผู้ชายคนนี้คือเฉินชาง? หน้าตา…แบบนี้?”
คนที่มาอบรมเมื่อวานต่างก็พากันตกตะลึงมึนงง “ไม่ใช่! เฉินชางเรียนห้องเดียวกับผม มีหรือที่ผมจะไม่รู้จัก ผู้ชายคนนี้ใช่เฉินชางที่ไหนกัน”
คนเหล่านี้ยึกยักไม่ยอมเซ็นชื่อ แต่ละคนมองสือฉีด้วยสีหน้าสงสัย
มาถึงขนาดนี้แล้ว กลับลำไม่ได้แล้ว?
เมื่อสือฉีเห็นว่าคนมากันใกล้จะครบแล้ว เขาก็เปิดสไลด์เพาเวอร์พ้อยท์ เผยรอยยิ้มสไตล์แดเนียล วู “อืม ขอต้อนรับทุกท่านสู่โรงพยาบาลอันดับสองนะครับ ผมสือฉี วันนี้ผมจะมาบรรยายเกี่ยวกับการเจาะปอดและสิ่งที่ควรระวัง…
…ทุกท่านอาจจะยังไม่ค่อยรู้จักผมสักเท่าไหร่นัก แต่นานวันไปก็จะรู้จักคุ้นเคยกันไปเอง แต่ก่อนผมเคยเป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมทรวงอกของโรงพยาบาลเรา ต่อมาภายหลังมีการเปลี่ยนแปลง ผมจึงโยกย้ายมาอยู่แผนกศัลยกรรมเต้านม ดังนั้นเมื่อพูดเรื่องการอธิบายการเจาะปอด ที่โรงพยาบาลอันดับสองผมคงเป็นคนที่เหมาะที่สุดแล้ว”
เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้ สือฉีก็แสร้งทำเป็นหัวเราะอารมณ์ขัน
“ในทางการแพทย์ การเจาะปอดเป็นขั้นตอนที่ใช้บ่อยมาก สำหรับบุคลากรทางแพทย์แล้ว สิ่งนี้มีความสำคัญมาก ทุกคนในที่นี้ต่างก็จะต้องเป็นหมอในอนาคต ดังนั้นเทคนิคในด้านนี้เป็นเทคนิคที่จำเป็นมากที่จะต้องรู้…
…ปกติงานของผมยุ่งมาก แต่หลังจากที่ผมได้รับเชิญจากศูนย์ฝึกอบรม ผมก็รู้สึกว่าเรื่องนี้สำคัญยิ่งกว่า ดังนั้นผมก็เลยมาในวันนี้ เริ่มอบรม…”
ข้อมูลของสือฉีที่ใช้สำหรับบรรยายเป็นข้อมูลที่หลี่ซื่อเจี้ยนเก็บไว้เมื่ออดีต ในตอนนั้นหลี่ซื่อเจี้ยนแผนกศัลยกรรมทรวงอกมักจะไปบรรยายคู่กันกับเฉินชาง ดังนั้นข้อมูลทั้งหมดจึงมีพร้อมให้ใช้งาน
ตอนนี้สือฉีเตรียมเข้ามาเป็นหัวหน้าของศูนย์ฝึกอบรม เพราะหัวหน้าอาวุโสของแผนกศัลยกรรมเต้านมไม่ยอมเกษียณ เขาก็เลยไม่มีทางที่จะเลื่อนตำแหน่งได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง…เรื่องการวินิจฉัยและการรักษาทางการแพทย์ ตอนนี้เขาไม่ค่อยอยากทำแล้ว
เป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมทรวงอกอยู่สามปี ทำงานอย่างคนไร้จุดหมายอยู่สามปี เป็นช่วงชีวิตที่แสนเหนื่อยยาก
มาเป็นหัวหน้าอยู่ที่ศูนย์ฝึกอบรม ดูแลนักศึกษาแพทย์ไม่กี่ร้อยคนกลับสบายใจกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ