บทที่ 319 มือลื่นหรือมือชา
เมิ่งซีคิดมาตลอดว่าเธอแสดงท่าทีกับนักเรียนทุกคนเหมือนกันหมด! นั่นก็คือให้น้อยแต่มาก ดีกว่าให้มากแต่ไม่มีคุณภาพ
เมิ่งซีมีความภาคภูมิใจสูง ความภาคภูมิใจนี้ฝังลึกไปถึงกระดูกแล้ว
ความภาคภูมิใจของเธอไม่ได้ทำให้เธอดูถูกคนรอบตัวหรือดูถูกโรงพยาบาลตงต้า แต่ตรงกันข้าม ความภาคภูมิใจของเธอมีไว้เพื่อตัวเอง เพื่ออาการป่วย และเพื่อการผ่าตัด
เธอตั้งเงื่อนไขกับตนเองไว้สูงลิบลิ่ว!
เธอหวังว่าตนเองจะพัฒนาไม่หยุดหย่อน ทำให้ตนเองดีขึ้นไม่หยุดหย่อน ทำให้เทคนิคทางการแพทย์ของตนยอดเยี่ยมขึ้นเรื่อยๆ
แม้เธอจะเป็นหมอของโรงพยาบาลตงต้า แต่ดวงตาของเธอก็จ้องมองไปที่เมืองหลวงอยู่ตลอด และจ้องมองไปยังสถานที่บางแห่งที่อยู่คนละฟากฝั่งของท้องทะเล
คู่ต่อสู้ของเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่อยู่ห่างออกไป
หากจะถามว่ามีแรงกดดันมากหรือไม่ก็ต้องบอกเลยว่ามาก! ดังนั้นเธอจึงไม่อนุญาตให้ตนเองย่อหย่อนเป็นอันขาด!
การปรากฏตัวของเฉินชางมิใช่เรื่องบังเอิญ แต่การแสดงออกของเฉินชางเรียกได้ว่าเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน
การแสดงออกแต่ละครั้งทำให้เธอแปลกใจ มอบความหวังให้แก่เมิ่งซีครั้งแล้วครั้งเล่า
ถึงแม้ตนเองจะก้าวข้ามพวกเขาไม่ได้ แต่ถ้าหากนักเรียนของตนก้าวข้ามนักเรียนของพวกเขาได้ เช่นนี้ก็ดีไม่ใช่หรือ
เมื่อคิดถึงตรงนี้แเมิ่งซีก็รีบส่ายหน้า สลัดความคิดเชิงลบออกไปจนหมด
นั่นเป็นคู่ต่อสู้ของตัวเอง จะต้องใช้ความสามารถของตนไปพิสูจน์ ไม่ใช่ยืมมือคนอื่น
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เมิ่งซีก็อดกล่าวในใจไม่ได้ว่า
กลัวแล้วหรือ เสียใจแล้วหรือ
……
……
การผ่าตัดของเฉินชางกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว พยาบาลผู้ช่วยมองไปยังเฉินชางก่อนชะงักไปเล็กน้อย
ทำไมถึงให้นักเรียนมาผ่าตัดได้ล่ะ
แม้แต่วิสัญญีแพทย์ก็ยังสงสัย เขามองไปทางเมิ่งซีครู่หนึ่ง เมื่อเห็นเมิ่งซีไม่มีปฏิกิริยาอะไรก็มองไปทางเก่อฮว๋าย พบว่าเก่อฮว๋ายก็ทำเหมือนมองไม่เห็น
วิสัญญีแพทย์จึงไม่สนใจและไม่เก็บไปใส่ใจอีก
มีอาจารย์แพทย์ที่มีอายุงานสูงอยู่คนหนึ่ง ทั้งยังมีรองหัวหน้าแผนกอยู่ด้วย การผ่าตัดเยื่อหุ้มหัวใจเช่นนี้ไม่ว่าจะอย่างไรก็คงไม่เกิดปัญหาหรอก
ตอนนี้ซย่าเกาเฟิงที่เพิ่งผ่าตัดโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดเคสเมื่อวานเสร็จเหนื่อยจนแทบตาย แต่เมื่อเขาเดินออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วมองผ่านประตูห้องเข้าไปก็เห็นว่าด้านในกำลังผ่าตัดกันอยู่…ยิ่งไปกว่านั้นคนผ่าตัดก็คือเฉินชาง
เฉินชางเป็นศัลยแพทย์หลัก
ซย่าเกาเฟิงรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที นี่เป็นชายที่เขาถูกใจ!
ซย่าเกาเฟิงเดินเข้ามาโดยไม่ให้สุ้มให้เสียง เขาก็อยากดูเหมือนกันว่าการผ่าตัดของเฉินชางจะเป็นอย่างไร ชายหนุ่มคนนี้นำความประหลาดใจมาให้เขามากมาย การผ่าตัดเย็บเส้นเลือดก็ทำได้เร็วกว่าเก่อฮว๋าย ทั้งเร็วและดี! ฝีมือของเขาจะต้องอยู่ในระดับเชี่ยวชาญแน่นอน
แต่ว่า…ตอนนี้เฉินชางกำลังจะผ่าตัดอะไรกันแน่?
ซย่าเกาเฟิงเดินเข้าไปช้าๆ
ชั่วขณะที่เฉินชางหยิบมีดขึ้นมาไม่มีอาการตื่นเวทีเลยสักนิด แม้จะไม่เคยทำมาก่อน แต่ประโยชน์จากการเรียนรู้แบบจำลองก็ทำให้เขากลายเป็นจักรพรรดิในด้านทฤษฎีไปแล้ว
เขาจำขั้นตอนการผ่าตัดทุกขั้นตอนได้ชัดเจน จำรายละเอียดเล็กๆ ทุกรายละเอียดระหว่างการผ่าตัดได้อย่างชัดเจน
ทุกขั้นตอนฝังแน่นอยู่ในหัว!
เฉินชางยกมีดขึ้น กรีดลงไปบริเวณเหนือกระดูกลิ้นปี่สองเซนติเมตร ปรากฏแผลกรีดบริเวณผิวหนังในแนวนอนประมาณสี่ถึงห้าเซนติเมตร
ในขั้นแรกเฉินชางให้คะแนนเต็มกับตนเอง!
ในเรื่องการผ่าเปิดอาจง่ายดาย แต่พื้นฐานการผ่าตัดทรวงอกอยู่ระดับใดกันล่ะ การผ่าเปิดทรวงอกและทักษะการห้ามเลือดของเขาอยู่ในระดับปรมาจารย์แล้ว
การผ่าเปิดครั้งนี้ทำให้หัวหน้าทั้งสองที่อยู่ในห้องผ่าตัดและอาจารย์หมอคนหนึ่งถึงกับตกตะลึงเล็กๆ
เดิมทีเก่อฮว๋ายอยากดึงเฉินชางเข้ามาเป็นสหายศึกมาช่วยประจบประแจงหัวหน้าเมิ่ง แต่ตอนนี้เขาทนไม่ไหวแล้ว!
ไอ้หนุ่มนี่มันโกงผมแน่ๆ!
ยังจะบอกว่าทำไม่เป็นอีก แค่ผ่าเปิดก็ดีกว่าผมแล้ว
ช่างเถอะ ทนไว้ ก็แค่ทำดีกว่าผมไม่ใช่หรือ
ก็แค่ผ่าเปิดได้ดีไม่ใช่หรือ
อดทนไว้ตัวผม ยังไงซะวันนี้ก็แสดงได้ดี ห้ามพลาดเด็ดขาด!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เก่อฮว๋ายก็ส่งเสียงหัวเราะที่ดูปลอมเปลือกออกมา “เสี่ยวเฉิน คุณบอกว่าเพิ่งผ่าตัดกรีดเยื่อหุ้มหัวใจเป็นครั้งแรกไม่ใช่หรือครับ จะถ่อมตัวเกินไปหรือเปล่า”
ตอนที่เฉินชางผ่าตัดจะจริงจังมาก และไม่ชอบวุ่นวายกับคนอื่น นี่เป็นสาเหตุที่เขาชอบทำงานกับจิ่งหราน
จิ่งหรานเชื่อฟังและรู้ความ นอกจากนั้นยังมีสายตาดีเยี่ยม รู้ว่าตอนไหนสมควรทำอะไร แต่เก่อฮว๋ายในตอนนี้ไม่มีลักษณะของผู้ช่วยที่ดีแม้แต่น้อย แม้จะกล่าวชมเชยได้ไม่เลว แต่นั่นเป็นงานของฉินเยว่ ส่วนคุณเป็นผู้ช่วยจะต้องคอยดูให้ดีสิ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็อดพูดไม่ได้ว่า “อาจารย์เก่อ ห้ามเลือดครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ