เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 387
บทที่ 387 กู้หน้าให้อาจารย์เมิ่ง
เมิ่งซีรู้สึกเหมือนตัวเองไม่รู้อะไรเลย ราวกับตัวเองเป็นคนเก่งท่ามกลางความสับสนมึนงงอย่างไรอย่างนั้น
เมิ่งซีถูกคำพูดของเถามี่ทำเอาตะลึงพรึงเพริดไปหมดแล้ว!
เฉินชางเก่งขนาดนี้ ทำไมฉันถึงไม่รู้ล่ะ
เขาเรียนเทคนิคการผ่าตัดของฉันไปเหรอ
แล้วฉันสอนการผ่าตัดโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเฉียบพลันแบบบีบรัดให้เขาแล้วเหรอ
ต่อให้สอนไปแล้ว…ฝีมือของฉันอยู่ระดับไหน ฉันจะไม่รู้ตัวเองเลยหรือไง ยังห่างชั้นจากหัวหน้าเถาอีกไกล!
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นคนรอบๆ มองมาที่ตนด้วยท่าทางตกตะลึงและนับถือ เมิ่งซีก็ยังอดดีใจไม่ได้
ความรู้สึกที่ถูกมองด้วยสายตานับถือเช่นนี้ช่างดีจริงๆ!
คิดได้เช่นนี้ เมิ่งซีก็เงยหน้ายืดอกขึ้นเล็กน้อย ทว่า…เสื้อผ้ามันจะรัดไปหน่อยหรือเปล่า
……
……
ขณะเดียวกัน เฉินชางที่อยู่ในห้องทำงานหมอก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือน
[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีของเมิ่งซี +10!]
เฉินชางชะงักไป
โอ้โห เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ทำไมค่าความรู้สึกดีของอาจารย์เมิ่งถึงเพิ่มขึ้นสิบแต้มล่ะ!
หากทำให้เธอเซอร์ไพรส์ไปตามปกติคงทำได้ไม่ถึงขนาดนี้แน่! คราวที่แล้วเขาลำบากแทบตายเพิ่งจะได้มาสิบแต้ม ตอนนี้ไม่ทันไรก็ได้มาอีกสิบแต้มแล้ว
ปัจจุบันค่าความรู้สึกดีของเมิ่งซีกลับไปอยู่ที่สี่สิบแต้มอีกครั้งแล้ว
จอถ่ายทอดสดในห้องทำงานถ่ายแค่ตอนผ่าตัดเท่านั้น เมื่อการผ่าตัดจบลงหน้าจอก็กลายเป็นสีดำ คนนอกห้องย่อมไม่ได้ยินและไม่เห็นสถานการณ์ภายใน
……
……
ภายในห้องผ่าตัด เถามี่กล่าวอย่างปลงอนิจจังว่า “หัวหน้าเมิ่งยังอายุน้อยแต่มีความสามารถสูงจริงๆ เก่งทั้งงานวิจัยและงานคลินิกเลยนะครับ! หัวหน้าซย่า แผนกศัลยกรรมหัวใจของโรงพยาบาลตงต้ามีคนเก่งเยอะจริงๆ!”
แม้ซย่าเกาเฟิงจะสับสนมึนงงไปบ้าง แต่ความรู้สึกที่ถูกคนอื่นชื่นชมก็ยังยอดเยี่ยมอยู่ดี
“ที่ไหนกันครับ! หัวหน้าเถาชมเกินไปแล้ว”
อย่างไรก็ตาม ซย่าเกาเฟิงรู้สึกเสียใจบ้างแล้ว ทำไมที่ผ่านมาเขาถึงไม่ยอมดูการผ่าตัดของเมิ่งซีให้มากสักหน่อย ทั้งๆ ที่ได้ครอบครองภูเขาหยกล้ำค่าแต่กลับไม่รู้ตัวจนถูกเถามี่ค้นพบไปก่อนแล้ว
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซย่าเกาเฟิงก็รู้สึกเสียดาย ทว่าตอนนี้เอง จู่ๆ หัวหน้าแพทย์คนหนึ่งก็กล่าวขึ้นว่า “จริงสิ วันนี้ผมยังมีการผ่าตัดอีกเคสหนึ่ง เป็นผู้ป่วยโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเฉียบพลันแบบบีบรัดเหมือนกัน ไม่งั้น…หัวหน้าเมิ่งมาแสดงฝีมือให้ทุกคนดูหน่อยเป็นไงครับ”
เมื่อเขากล่าวออกมาเช่นนี้ ทุกคนพลันดวงตาทอประกาย!
ใช่แล้ว!
เป็นความคิดที่ดี
แม้แต่ซย่าเกาเฟิงและเถามี่ที่อยู่ข้างๆ ก็มองเมิ่งซีด้วยความคาดหวังอันเปี่ยมล้น
ส่วนเมิ่งซีก็อึ้งจนนิ่งไปแล้ว
เอิ่ม…
ฉัน…
เทียบกับเถามี่แล้ว ฝีมือเขาดีกว่าฉันอยู่หลายขุม!
แต่เถามี่ชมถึงขนาดนี้แล้ว จะทำยังไงดีล่ะ
คิดถึงตรงนี้เมิ่งซีก็อดถอนใจไม่ได้
ไม่เป็นไร ผ่าก็ผ่าสิ!
อย่างมากก็แค่ยอมรับอย่างเปิดเผยจริงใจว่าฝีมือของตนมีจำกัด
ในตอนนี้เอง เถามี่พูดขึ้นว่า “จริงสิ เสี่ยวเฉินล่ะครับ เฉินชางไม่ได้มาหรือ ผมว่าให้เสี่ยวเฉินลองดูสักหน่อยก็ดีนะครับ”
เมิ่งซีเตรียมใจผ่าแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเถามี่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดไปทันที
ใช่แล้ว!
ให้เฉินชางผ่าก็ได้นี่!
ตัวเองทำไม่ได้ แล้วเฉินชางจะทำไม่ได้เชียวหรือ
คิดเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพลางพูดว่า “เดี๋ยวฉันโทรเรียกเสี่ยวเฉินให้นะคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ