เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 417

บทที่ 417 มอนสเตอร์ชื่อแดงกลุ่มหนึ่ง!

ต่งเฉียงเซิงเป็นลูกชายคนโตของครอบครัว พอรู้ว่าผู้เป็นพ่อป่วยก็รีบให้คนขับรถจากมณฑลเป่ยไห่ซึ่งอยู่ติดกันกลับมาส่งที่บ้านทันที

ต่งเฉียงเซิงเป็นคนเก่ง เป็นรองผู้บังคับบัญชาอยู่ในที่ว่าการอำเภอของเมืองเอกในมณฑลเป่ยไห่ นับว่าเป็นคนมีหน้ามีตาและมีอำนาจ คราวนี้เขารีบร้อนกลับมาโดยไม่ได้คิดอะไรมากมายขนาดนั้น

เมื่อได้ยินผู้เชี่ยวชาญหลายคนบอกว่าการผ่าตัดยากลำบากก็รู้สึกไม่สบายใจ แต่เมื่อเห็นบิดานอนหมดสติอยู่บนเตียง ในฐานะที่เป็นลูกชายคนโตย่อมอดเป็นห่วงไม่ได้

อย่างไรก็ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้!

คิดไปคิดมา เขาก็ตัดสินใจว่าจะลองหาวิธีด้วยตัวเอง เช่นหาผู้เชี่ยวชาญคนอื่นมาตรวจดูสักหน่อย

“เอ่อ หมอครับ ดูจากสภาพร่างกายของพ่อผมจะทนได้ถึงหนึ่งวันหรือเปล่าครับ” ต่งเฉียงเซิงถามเฉียนเลี่ยง

เฉียนเลี่ยงตอบไปว่า “หนึ่งวันยังพอได้ แต่อย่าปล่อยเวลาไว้นานเกินไปนะครับ ถึงตอนนี้อาการของผู้ป่วยพอจะทรงตัวบ้างแล้ว แต่พวกเรากลัวว่าอาการจะเลวร้ายยิ่งขึ้น ถ้าจะใช้วิธีการทางอายุรกรรมในการรักษาและประคองอาการคงไม่มีปัญหาอะไร แต่ที่น่าเป็นห่วงก็คือหากไม่ผ่าตัด อาการจะเลวร้ายลง ผมเคยเห็นอาการประมาณนี้มาแล้ว การรักษาด้วยการให้ยาไม่ได้ให้ผลดีเท่าการรักษาด้วยการผ่าตัด และอาจทำให้อาการแย่ลงอย่างรวดเร็ว”

ต่งเฉียงเซิงพยักหน้า เขาตัดสินใจได้แล้ว และถือโอกาสขณะกำลังว่างๆ ออกไปโทรศัพท์

เพียงไม่นานต่งเฉียงเซิงก็ติดต่อไปหาหัวหน้าแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีของโรงพยาบาล 301 ได้แล้ว เขาคือหัวหน้าแผนกโจวหงกวง

หัวหน้าแผนกโจวเป็นหมออันดับต้นๆ ในวงการศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีระดับประเทศ ปัจจุบันคนที่อยู่ในวงการล้วนทราบดีว่าอีกไม่นานหัวหน้าแผนกโจวจะได้รับเลือกให้เป็นนักวิชาการของสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ

โจวหงกวงให้เกียรติต่งเฉียงเซิงมาก ตัดสินใจว่าจะเดินทางมาที่มณฑลตงหยางในคืนนี้เลย

ต่งเฉียงเซิงดีอกดีใจเป็นล้นพ้น รีบเข้ามาในห้องผู้ป่วยแล้วพูดขึ้นว่า “หัวหน้าเฉียน หัวหน้าหลี่ ผมติดต่อไปหาหัวหน้าแผนกโจวที่โรงพยาบาล 301 แล้วครับ เขาบอกว่าจะรีบเดินทางมาคืนนี้เลย เอาไว้พวกเราค่อยตัดสินใจพรุ่งนี้ได้หรือเปล่าครับ วันนี้ประคองอาการไปก่อน”

เมื่อเขากล่าวออกมาเช่นนี้ทุกคนก็ชะงักไปทันที

เฉียนเลี่ยงถามอย่างแปลกใจ “หัวหน้าโจว คุณหมายถึงหัวหน้าแผนกโจวหงกวงหรือครับ”

ต่งเฉียงเซิงพยักหน้า “ใช่ครับ เป็นหัวหน้าแผนกโจว”

เมื่อเขากล่าวออกมาเช่นนี้ทุกคนก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก ถึงอย่างไร…หัวหน้าโจวคนนั้นก็เป็นหมออันดับต้นๆ ในวงการศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีของประเทศจีน อีกไม่นานจะได้รับเลือกเป็นนักวิชาการแล้ว เป็นรองประธานสมาคมศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีแห่งประเทศจีน คนเช่นนี้ยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!

ตอนนี้ทุกคนจึงค่อยมองต่งเฉียงเซิงอีกครั้ง เขามีความสามารถมากขนาดนี้เชียวหรือ สุดยอดไปเลย! อีกอย่างสำหรับพวกเขาก็ไม่ถือเป็นเรื่องแย่อะไร กลับเป็นเรื่องดีเสียด้วยซ้ำ

หากหัวหน้าโจวมาแล้ว ไม่ว่าจะรักษาดี หรือแย่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขานัก หน้าที่และความรับผิดชอบก็จะเบาลง ไม่แน่ว่าอาจได้โอกาสสานสัมพันธ์กับหัวหน้าโจวด้วยก็เป็นได้ ต่อไปหากจะเชิญอีกฝ่ายมาร่วมสัมมนาหรือผ่าตัดที่โรงพยาบาลอันดับสองก็จะสะดวกขึ้น

……

……

วันต่อมาเวลาประมาณเก้าโมงเช้า ต่งเฉียงเซิงพาโจวหงกวงมาที่โรงพยาบาลอันดับสองด้วยตัวเอง

ทางด้านเฉียนเลี่ยงก็ไม่ทำงานทำการแล้ว รีบแลกเวรให้เรียบร้อยแล้วมาที่แผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสองทันที ในฐานะที่เป็นประธานสมาคมศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีแห่งมณฑลตงหยาง เฉียนเลี่ยงย่อมรู้จักกับโจวหงกวงอยู่ก่อนแล้ว นับว่าเป็นเพื่อนเก่าที่มีความสัมพันธ์ไม่เลว มักร่วมประชุมด้วยกันอยู่บ่อยๆ

เมื่อเห็นโจวหงกวงเดินเข้ามา เฉียนเลี่ยงก็รีบเดินไปต้อนรับ “หัวหน้าโจว ไม่เจอกันนานเลยนะครับ!”

โจวหงกวงเห็นเฉียนเลี่ยงก็ยิ้มให้ “ไม่เจอกันนานเลยนะครับหัวหน้าเฉียน”

เนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาเร่งด่วนจึงไม่ได้พูดจาตามมารยาทมากมายเกินไป หลังจากเตรียมพร้อมแล้ว ทุกคนก็มายืนอยู่หน้าเตียงชายชราผู้เป็นบิดาของต่งเฉียงเซิง