เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 444

บทที่ 444 นี่คือสงคราม!

ซุนเซี่ยงเฉินร้อนใจไปหมดแล้ว เขาไม่มีเวลาเก็บของมากนักจึงได้แต่หยิบบัตรเครดิต บัตรประชาชน โทรศัพท์มือถือและบัตรประกันสุขภาพของโรงพยาบาลแล้วรีบร้อนออกจากบ้าน!

เดิมทีนี่เป็นเช้าที่ดีของวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ข่าวร้ายที่มาอย่างกะทันหันกลับทำให้เขารับไม่ไหว!

ทำไมคนดีๆ ถึงต้องเจออุบัติเหตุรถยนต์ด้วย

ซุนเซี่ยงเฉินลงมาจากตึกเตรียมจะขับรถ แต่สภาพของตนในตอนนี้…จะขับรถไหวหรือ

คิดแล้วเขาก็รีบวิ่งออกไปนอกเขตที่พักอาศัย เรียกรถอย่างเร่งร้อนแล้วมุ่งตรงไปยังแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสองทันที!

ขณะนี้เด็กชายยืนอยู่ตรงเคาน์เตอร์พยาบาลไม่ยอมไปไหน เอาแต่มองอยู่เช่นนั้น เขาไม่ร้องไห้แล้ว ทำเพียงประสานสองมือไว้บริเวณหน้าอกตามที่เรียนรู้มาจากในโทรทัศน์

ในสมองมีแต่ภาพอุบัติเหตุรถยนต์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ฉายซ้ำไปมาไม่หยุดหย่อน ผ่านไปนานแล้วก็ยังสลัดออกไปไม่ได้ สำหรับเด็กอายุเพียงเจ็ดขวบอย่างเขา ภาพอันน่าหวาดกลัวนี้ย่อมกลายเป็นบาดแผลที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

หากผู้เป็นมารดาหายดี ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะดีเอง…

แต่หากไม่หาย นี่อาจกลายเป็นฝันที่ร้ายที่สุดในชั่วชีวิตของเด็กชายคนนี้เลยก็เป็นได้!

เมื่อซุนเซี่ยงเฉินมาถึงแผนกฉุกเฉินก็เห็นลูกชายของตนยืนอยู่ตรงนั้น มือทั้งสองประสานกันอยู่ตรงหน้าอก สวดมนต์ตามคำที่เรียนรู้มาจากเรื่องไซอิ๋วจำพวก ‘อามิตตาภพุทธ’ หรือ ‘ขอพระโพธิสัตว์คุ้มครอง’

เขาคิดว่าสิ่งที่ตนทำได้ในตอนนี้ก็คือการสวดมนต์ขอพร

ซุนเซี่ยงเฉินมองลูกชาย บนตัว บนมือและใบหน้ามีแต่รอยเลือด ทำให้เขาตกใจแทบสิ้นสติ! รีบวิ่งเข้าไปกอดลูกชายไว้ในอ้อมอกทันที!

“โปโป ไม่เป็นไรใช่ไหมลูก!”

เด็กชายเห็นผู้เป็นพ่อมาถึงแล้วก็ร้องไห้ออกมาทันที น้ำตาไหลพรากๆ แทบจะกลายเป็นสายเลือด

“พ่อครับ! ในที่สุดพ่อก็มาแล้ว…รีบช่วยแม่เร็วเข้า! แม่จะไม่ไหวแล้ว…”

ซุนเซี่ยงเฉินรู้สึกแสบจมูก พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลลงมา

“ไม่ต้องกลัว! โปโป คุณหมอช่วยแม่แล้ว ไม่ต้องกลัวไปนะลูก ตอนนี้แม่หลับอยู่ อีกไม่นานก็ดีขึ้นแล้ว!” ซุนเซี่ยงเฉินอุ้มลูกชายเข้ามากอด พยายามกล่าวปลอบใจ

เด็กชายกล่าวเสียงสะอื้น “ผมอธิษฐานกับเจ้าแม่กวนอิม…แล้วก็ซุนหงอคงด้วย แต่ทำไมพวกเขายังไม่ออกมาอีกล่ะครับ…แม่เป็นคนดี แม่เป็นอาจารย์ ทำไมพวกเขาไม่ออกมาช่วยคุณแม่ล่ะครับ…”

เสียงร้องไห้ของเด็กชายทำให้ผู้ป่วยในแผนกฉุกเฉินรู้สึกสะท้อนใจ

ซุนเซี่ยงเฉินพยายามตบไหล่ลูกชายเพื่อปลอบเขา “ลูกพ่อ คุณหมอพวกนี้ก็คือเจ้าแม่กวนอิมและซุนหงอคงแปลงกายมา ลูกต้องเป็นเด็กดีนะลูก พ่อจะไปช่วยคุณหมอรักษาแม่!”

เขาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของลูกชายจนสะอาด แต่จะอย่างไรก็เช็ดรอยเลือดที่แห้งกรังไปแล้วไม่ออก

เสี่ยวหลินเห็นดังนั้นก็กล่าวขึ้นว่า “ให้เด็กอยู่ที่เคาน์เตอร์พยาบาลก่อนเถอะค่ะ ส่วนคุณก็ไปทำตามระเบียบการขั้นตอน ตอนนี้ผู้บาดเจ็บตรวจร่างกายอยู่ อีกเดี๋ยวก็จะได้รักษาแล้ว คุณไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมาแล้วค่ะ”

พูดจบเสี่ยวหลินก็ให้พยาบาลฝึกงานพาเด็กชายไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องตรวจข้างๆ

ซุนเซี่ยงเฉินเช็ดบริเวณดวงตาของตนแล้วถูจมูกเล็กน้อย “ขอบคุณมากครับ!”

……

……

การรักษาผู้ประสบอุบัติเหตุรถยนต์เช่นนี้มีความอันตรายสูงมาก หลี่เป่าซานและเถามี่มาถึงโรงพยาบาลกันหมดแล้ว

ทางด้านหลี่เจี้ยนเหว่ยก็รวมทีมแพทย์แผนกศัลยกรรมกระดูกมาช่วยตรวจและรักษาผู้บาดเจ็บชายที่ประสบอุบัติเหตุมาพร้อมกัน! หลังจากตรวจร่างกายผู้บาดเจ็บแล้วพบว่าสภาพของเขาถือเป็นโชคดีในความโชคร้าย เพราะมีเพียงอาการกระดูกแตกที่ขาเท่านั้น แม้จะถูกชนจนกระดูกแตกรุนแรง แต่…ตอนนี้ยังไม่มีแนวโน้มว่าจะเป็นอันตรายถึงชีวิต สิ่งที่ต้องทำก็คือพยายามรักษาขาให้ได้!