เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 514

บทที่ 514 ร่างกายย่อมซื่อสัตย์

[ติ๊ง! ยินดีด้วย เย็บซ่อมแซมตับสำเร็จ เป็นการเย็บซ่อมแซมที่เหนือกว่าระดับตนเอง ทำให้ท่านได้รับรางวัลมากมายดังต่อไปนี้: วิธีผ่าตัดแบบ JHVI (ระดับปรมาจารย์)!]

เมื่อเฉินชางได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบก็ชะงักไปเล็กน้อย ไม่ค่อยเข้าใจนัก!

วิธีการผ่าตัดนี้คือรางวัลมากมายที่ผมได้หรือ

มันมากตรงไหนเนี่ย แค่ใส่ตัวอักษรภาษาอังกฤษเข้ามาสี่ตัวก็ถือว่ามากแล้วเหรอ

เฉินชางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าตัวอักษรภาษาอังกฤษทั้งสี่ตัวนี้หมายถึงการผ่าตัดอะไร หากจะฝืนอธิบายให้ได้สักหน่อยล่ะก็…แค่ได้ยินชื่อก็รู้สึกยิ่งใหญ่แล้ว

[ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับทักษะการผ่าตัด JHVI!]

ก็ได้ เดี๋ยวผมจะกลับไปหาข้อมูลก็แล้วกัน ยังไงซะฟังก็ไม่รู้เรื่อง…

ตอนนี้เฉินชางรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนักศึกษาตัวน้อยที่ระบบมอบรางวัลให้เป็นทฤษฎีสัมพันธภาพ จึงได้แต่จ้องมองปกหนังสือด้วยท่าทางงุนงงว่าอะไรคือทฤษฎีสัมพันธภาพกันแน่

……

……

ภารกิจของคืนนี้ค่อนข้างยาก มีผู้ป่วยสามคน สองคนบาดเจ็บสาหัส ส่วนอีกคนหนึ่งบาดเจ็บเล็กน้อยไม่ร้ายแรง

ตอนนี้ช่วยชีวิตสำเร็จคนหนึ่งแล้ว ขณะที่หวังเซี่ยงจวินกำลังจะเดินไปที่ห้องผ่าตัดของพวกเมิ่งซีก็พบว่าเมิ่งซี เก่อฮว๋ายแล้วคนอื่นๆ เดินออกมาจากห้องผ่าตัดข้างๆ พอดี

หวังเซี่ยงจวินรีบถามไปว่า “หัวหน้าเมิ่ง การผ่าตัดเป็นยังไงบ้างครับ”

เมิ่งซีพยักหน้า “หัวหน้าหวัง การผ่าตัดราบรื่นมากค่ะ! แต่…ส่งตัวไปห้องไอซียูแล้วค่ะ ตอนนี้อาการยังน่าเป็นห่วง หลักๆ คือหลอดเลือดแดงใหญ่เสียหาย ส่งผลไปถึงช่องอก…”

หวังเซี่ยงจวินผ่อนลมหายใจแล้วพยักหน้า อย่างน้อยก็ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตแล้ว!

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาจะมาผ่อนคลาย ผู้ป่วยสองคนถูกส่งตัวไปสังเกตอาการที่ห้องไอซียูทั้งหมด

หลังจากทำงานมานาน หวังเซี่ยงจวินก็คลายใจลงได้ในที่สุด เขาเห็นเฉินชางเดินไปแล้วจึงรีบวิ่งเข้าไปหา! มองเฉินชางด้วยสายตาเปี่ยมอารมณ์และซาบซึ้งใจ

จากนั้นก็ฉีกยิ้มสว่างไสวออกมา “เสี่ยวเฉิน คิดไหมครับว่าพวกเราสองคนมีวาสนาต่อกันมากจริงๆ!”

เมิ่งซีและเฉียนเลี่ยงมีสีหน้างุนงง วาสนาจากไหนของเขาล่ะนั่น

เฉินชางคิดถึงวิธีการผ่าตัดระดับปรมาจารย์และยาฉุกเฉินขั้นปรมาจารย์ที่เขากำลังจะได้รับ คิดว่าตนมีวาสนามากจริงๆ ถ้าหาก…หัวหน้าหวังมอบทักษะให้ตนอีกมากๆ วาสนานี้จะต้องลึกล้ำเข้าไปอีกแน่นอน!

คิดแล้วเฉินชางก็พยักหน้ายิ้มๆ “ใช่ครับ! ได้รู้จักกับหัวหน้าหวังถือเป็นเกียรติของผมจริงๆ ครับ”

หวังเซี่ยงจวินได้ยินดังนั้นก็มองไปที่เฉียนเลี่ยงแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว! ฮ่าๆ ผมก็รู้สึกถูกชะตากับเสี่ยวเฉินมากเลยนะครับ”

พูดกันถึงตรงนี้ หวังเซี่ยงจวินก็หัวเราะออกมา “เสี่ยวเฉิน คุณคิดว่าแผนกฉุกเฉินโรงพยาบาลตงต้าของพวกเราเป็นยังไงบ้างครับ สนใจมาศึกษาพัฒนาตัวเองอยู่ที่นี่หรือเปล่าครับ”

เฉียนเลี่ยงกลอกตามองบน มองไม่ออกหรือไง คนอื่นเขาแค่พูดไปตามมารยาทเท่านั้นแหละ! ได้คืบจะเอาศอกจริงๆ!

เห็นหวังเซี่ยงจวินทำตัวเป็นนักล่าจะกินไม่ให้เหลือกระดูกเช่นนั้น เฉียนเลี่ยงพลันรู้สึกว่าใบหน้าของตนจะบางเกินไปหรือไม่

เฉินชางยิ้ม “ผมเชื่อว่าในอนาคตต้องมีโอกาสร่วมงานกับโรงพยาบาลตงต้าแน่นอนครับ!”

เมื่อหวังเซี่ยงจวินได้ยินคำพูดของเฉินชางก็ทอดถอนใจอย่างปลงตก เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น…

อย่างไรก็ตาม…เขาสงสัยจริงๆ ว่าโรงพยาบาลอันดับสองมีเสน่ห์อะไรถึงดึงดูดเฉินชางได้เช่นนี้ เพราะไม่ว่าจะอย่างไร ทั้งด้านทรัพย์สิน สวัสดิการ หรือโอกาสในการก้าวหน้า โรงพยาบาลตงต้าก็ล้วนแล้วแต่ดีกว่าโรงพยาบาลอันดับสองทั้งสิ้น!

ปล่อยให้บุคคลผู้มีพรสวรรค์อยู่ในมือไอ้หลี่หน้าดำเช่นนี้ จะคิดอย่างไรก็เสียเปล่าจริงๆ!

หวังเซี่ยงจวินคิดว่าวันหลังควรไปสำรวจเส้นทางที่โรงพยาบาลอันดับสองเสียแล้ว ดูสักหน่อยว่าจะเจออะไรพิเศษหรือไม่

เมิ่งซีมองเฉินชางด้วยสีหน้าแปลกใจ แม้ไม่รู้ว่าเขาทำอะไร แต่ต้องเกี่ยวกับการช่วยชีวิตผู้ป่วยแน่นอน!

คิดแล้วในใจของเมิ่งซีก็เกิดความสงสัยขึ้นมาโดยพลัน ตกลงว่าเป็นการผ่าตัดแบบไหนกันแน่

ทว่าตอนนี้เก่อฮว๋ายสงสัยยิ่งกว่าใคร ไม่ทราบว่าเจ้าเฉินชางคนนี้มีความสามารถขนาดไหนกัน หัวหน้าแผนกทั้งหลายถึงได้พากันเข้าไปติดพัน…

ฟั่นไท่เดินเข้ามาพอดี เก่อฮว๋ายจึงรีบยื่นหน้าเข้าไปถาม “เหล่าฟั่น เมื่อกี้ผ่าตัดอะไรน่ะ”