บทที่ 564 คุณอยากเป็นที่สองเหรอ
การผ่าตัดจบลงแล้ว ราบรื่นมาก!
ควรจะพูดว่าราบรื่นจนคาดไม่ถึง
ไป่เจี้ยนหมิงมองเฉินชางแวบหนึ่งแล้วทำท่าครุ่นคิด เหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่พอมองเมิ่งซี เขาก็ลังเลอีก อยากจะพูดแต่ก็เงียบไว้
เขามีคำถามหนึ่งอยากจะถามเฉินชางมาก ทำไมถึงเลือกเมิ่งซีเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา
อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะเมิ่งซีทำงานวิจัยเก่งอย่างเดียว
ไป่เจี้ยนหมิงไม่คิดแบบนั้น เขาคิดว่าสิ่งที่เมิ่งซีดึงดูดเฉินชางที่สุดไม่ใช่ IQ 140 แน่นอน แต่เป็น…
แต่นี่เป็นคำถามส่วนตัว ไป่เจี้ยนหมิงย่อมไม่ถามละเอียดอยู่แล้ว!
ถึงอย่างไรก็เป็นปัญหาส่วนตัวของอีกฝ่าย พอนึกถึงตรงนี้ ไป่เจี้ยนหมิงก็ทอดถอนใจ ความหนุ่มสาวนี่ดีจริงๆ!
แต่ไม่ใช่แค่อ่อนเยาว์เท่านั้น ยังต้องมีความสามารถด้วย!
พอนึกถึงตรงนี้ ไป่เจี้ยนหมิงก็มองเฉินชางด้วยสายตามีเลศนัย แล้วบอกว่า “เสี่ยวเฉิน ตั้งใจเรียนรู้จากอาจารย์เมิ่งให้ดีนะ สิ่งที่อาจารย์เมิ่งมี คุณใช้ทั้งชีวิตก็เรียนรู้ไม่หมด!”
หลังจากพูดจบ ก็ใช้สายตาที่ผู้ชายรู้กันมองเฉินชางแวบหนึ่ง แล้วหันตัวเดินยิ้มจากไป
หมอดีกรีปริญญาเอกเบอร์สองเห็นแล้วรีบตามไปทันที!
จางไต้คิดว่าคนที่มีพรสวรรค์แบบเฉินชาง ไม่หลงใหลหน้าตาผู้หญิงแบบนี้แน่นอน แม้จะชื่นชอบอาจารย์เมิ่ง แต่ก็ไม่ชอบผู้หญิงประเภทหยาบคายแน่นอน
ไป่เจี้ยนหมิงถือชุดกาวน์ไปส่งจางไต้ที่ห้องทำงาน ส่วนตัวเองก็เลิกงานแล้ว
อู๋เผิงมองเฉินชางด้วยความซาบซึ้งใจ “หมอเฉิน วันนี้โชคดีที่มีคุณ!”
เฉินชางยิ้ม “เกรงใจเกินไปแล้วครับ ก็ช่วยเหลือกัน!”
พอพูดจบ เฉินชางก็ใช้เวลาตอนที่ล้างมือนับของรางวัลที่ได้!
[ติ๊ง! ผ่าตัดรักษาเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเรื้อรัง ผ่าตัดซ่อมแซมหลอดเลือดแดงอินโนมิเนท อาร์เทอรี่สำเร็จ สรุปรางวัล:
1. ค่าประสบการณ์ +1.5 w
2. ได้รับทักษะการผ่าตัดใส่หลอดเลือดเทียมทดแทน (ระดับปรมาจารย์)
3. ยาเสริมความอึด +1]
เฉินชางเห็นรางวัลจากระบบแล้วหัวใจเต้นแรง!
ของดีนี่นา!
คุณสมบัติความอึด?
นี่คงเป็นครั้งแรกที่เฉินชางได้รับของรางวัลที่ช่วยเพิ่มคุณสมบัติความอดทน
พอนึกถึงตรงนี้ เฉินชางก็ตื่นเต้นมาก
หนังสือทักษะอะไรนั่น!
ค่าประสบการณ์อะไรนั่น!
จะไปดีเท่ายาเสริมความอึดได้ยังไง
ถึงจะไม่รู้ว่าออกฤทธิ์ยังไงกันแน่ แต่ฉินชางก็รู้สึกว่าความอึดกับพลังกายมีความแตกต่างกันมาก!
ของแบบนี้ทุกคนน่าจะเข้าใจดี!
[ยาเสริมความอึด: หลังจากกินแล้วจะได้คุณสมบัติความอึดชั่วนิรันดร์ +1!]
ทั้งยังเป็นแบบชั่วนิรันดร์ด้วย!
เฉินชางราวกับมีประกายไฟอยู่ในดวงตา ปากยิ้มกริ่ม…
เมิ่งซีอยู่ข้างๆ งงทันที
“มัวฝันกลางวันอะไรอยู่”
เฉินชางดึงสติกลับมาทันที เขายิ้มอย่างเก้อเขิน “ฝันกลางวัน? ไม่ใช่ๆ! ไม่ถูกสิ ไม่ถูก! เปล่านะครับ! อาจารย์เมิ่งคุณคิดอะไรอยู่ แล้วอีกอย่างตอนนี้ก็ไม่ใช่กลางวันแล้ว สองทุ่มกว่าแล้ว ฟ้ามืดแล้วครับ…”
เมิ่งซีได้ยินแล้วรู้สึกว่าคำพูดของเฉินชางไม่ว่าจะฟังยังไงก็แปลกๆ
แต่เธอก็ไม่สนใจแล้ว “ไปกันเถอะ คืนนี้มีผ่าตัดหนึ่งเคส ผ่าตัดโรคลิ้นหัวใจเอออร์ติกตีบ”
เฉินชางพยักหน้า
……
……
จางไต้กลับมาที่ห้องทำงาน พบว่าหมอดีกรีปริญญาเอกเบอร์สามกับเก่อฮว๋ายก็อยู่ด้วยเหมือนกัน พวกเขายังไม่เลิกงาน
เก่อฮว๋ายกำลังนั่งซึมอยู่ตรงนั้น พอเห็นจางไต้กลับมา จู่ๆ ก็บอกว่า “เหล่าจาง คุณคิดว่าทำไมเฉินชางเจ้าหมอนั่นถึงเลือกหัวหน้าแผนกเมิ่งเป็นอาจารย์ครับ ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ!”
หมอดีกรีปริญญาเอกเบอร์สามเงี่ยหูรอฟังอย่างแนบเนียน ไม่ได้พูดอะไร
จางไต้ได้ยินแล้วขมวดคิ้วถาม “หมายความว่ายังไง”
เก่อฮว๋ายพยักหน้า “เอ่อ! ผมรู้สึกว่าเจ้าเฉินชางนั่นต้องคิดไม่ซื่อแน่ ไม่ไปลงทะเบียนกับหัวหน้าแผนกเถามี่ แต่จะมาหาหัวหน้าแผนกเมิ่งที่โรงพยาบาลของเราให้ได้! เห็นได้ชัดว่าเขาอยากได้ตัวหัวหน้าแผนกเมิ่งของพวกเรา!”
พอพูดถึงตรงนี้ เก่อฮว๋ายก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ตอนที่เฉินชางยังไม่มา เวลาหัวหน้าแผนกเมิ่งมีผ่าตัดก็มักจะพาตนไปด้วยเสมอ แต่หลังจากเฉินชางมา หัวหน้าแผนกเมิ่งก็เริ่มทำตัวเหินห่างกับเขา…
เฮ้อ…
ทุกครั้งที่นึกถึงจุดนี้ ความเศร้าโศกก็เพิ่มขึ้นในใจเก่อฮว๋าย
ที่จริงเขาเข้าใจหัวหน้าแผนกเมิ่งผิดไปแล้วจริงๆ สาเหตุที่เมิ่งซีไม่ให้เขาไปด้วย เห็นได้ชัดว่ากลัวว่าตัวเองจะถูกเฉินชางวิจารณ์ แล้วส่งผลกระทบต่อตำแหน่งกับภาพลักษณ์ของหัวหน้าแผนกเมิ่ง…
ตอนนี้จางไต้คือหนึ่งในแฟนคลับของเฉินชาง หลังจากได้เห็นการผ่าตัดของเฉินชาง ฐานะของเฉินชางในใจเขาก็สูงขึ้นในชั่วพริบตาเดียว หมอเฉินไม่ใช่คนธรรมดา
หมอเฉินต้องเป็นเหมือนกับตนแน่นอน ที่พยายามเรียนรู้อย่างหนักเพื่อยกระดับการผ่าตัดของตัวเอง แม้พวกเราจะอยากได้ตัวของหัวหน้าแผนกเมิ่ง แต่ก็เป็นเพราะอยากเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมของลูกให้ดีขึ้น เป้าหมายอันยิ่งใหญ่คือต่อสู้เพื่อสุขภาพของมวลมนุษยชาติ!
เก่อฮว๋ายจะเข้าใจความคิดของพวกเราได้ยังไง
……
……
ในห้องผ่าตัด ผู้ป่วยยังไม่ถูกส่งตัวมา เมิ่งซีถือภาพเอกซเรย์ของผู้ป่วยเดินออกมาแล้วบอกเฉินชางว่า “คุณเห็นหรือยัง ระยะห่างช่วงนี้ค่อนข้างยาว จำเป็นต้องตัดทิ้งแน่ๆ ตอนนี้ฉันคิดว่าจะตัดตรงนี้ออก แล้วก็ใส่หลอดเลือดเทียมแทน คุณคิดว่ายังไงบ้างคะ”
ตอนนี้เมิ่งซีให้เกียรติเฉินชางมาก เวลามีการผ่าตัดเธอก็สื่อสารกับเฉินชางดีๆ ได้
เฉินชางส่ายหน้า “ไม่มีความคิดเห็นอะไรครับ”
จู่ๆ เมิ่งซีก็มองเฉินชาง “ฉันยังไม่เคยเห็นคุณผ่าตัดใส่หลอดเลือดเทียมทดแทน มาก่อนเลยนะ วันนี้จะสอนคุณก็แล้วกัน!”
เฉินชางชะงัก “ที่จริง…ผมก็ทำเป็นครับ!”
เฉินชางมองหนังสือทักษะที่เพิ่งดรอปได้แล้วลังเลนิดหน่อย ก่อนจะเลือกกระตุ้นทักษะ
ใช่แล้ว!
ตอนนี้เขาทำเป็นแล้วจริงๆ
แต่พอเห็นแววตามั่นใจในตัวเองในดวงตาของอาจารย์เมิ่ง เขาก็ถอนหายใจ ช่างเถอะ คิดซะว่าตัวเองทำไม่เป็นก็แล้วกัน
เมิ่งซีมองเฉินชางแวบหนึ่งแล้วบอกว่า “ดูให้ดีนะ ที่จริงการผ่าตัดใส่หลอดเลือดเทียมทดแทนไม่ถือว่าเป็นการผ่าตัดเฉพาะทาง ปัจจุบันทางการแพทย์ใช้กันเยอะมาก ฉันรู้สึกว่าคุณจะเจอในการแข่งขันครั้งนี้ ถึงยังไงก็เป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ของการผ่าตัดหลอดเลือดหัวใจ”
เฉินชางพยักหน้าแล้วถามว่า “อาจารย์เมิ่ง คุณก็เข้าร่วมการแข่งขันด้วยเหรอครับ”
เมิ่งซีพยักหน้าเหมือนสื่อว่าต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว “แน่นอนสิ ฉันเป็นตัวแทนของโรงพยาบาลตงต้า”
เฉินชางพลันมองเมิ่งซี “อาจารย์เมิ่ง…คุณอยากเป็นที่สองเหรอ”
เมิ่งซีงง “ที่สอง? ทำไมฉันต้องเป็นที่สอง”
เฉินชางตอบอย่างมั่นใจ “เพราะผมจะเป็นที่หนึ่งไงครับ!”
เมิ่งซีมองเฉินชางที่ทำท่าลำพองใจ เธออดขำไม่ได้ “เสี่ยวเฉิน คุณก็ลำพองใจเกินไปแล้วมั้ง ยังไม่ต้องพูดถึงว่าจะเข้ารอบสิบคนที่ตงหยางได้หรือเปล่า เอาแค่ในมณฑลก่อน มีหมอเก่งๆ ตั้งเยอะนะ!…
…ฉันไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันของปีที่แล้ว แต่คนที่สะดุดตาที่สุดก็คือกัวอวิ๋นเฟยจากโรงพยาบาลหัวใจและหลอดเลือดมณฑลตงหยาง แต่น่าเสียดาย ตอนแข่งรอบที่สองเขาเจอกับศัลยแพทย์หลักอาวุโสคนหนึ่งของโรงพยาบาลจีสุ่ยถาน ไม่อย่างนั้นคงทำคะแนนได้ดีมาก…
…ปีนี้เขามีโอกาสมากขึ้นแล้ว อย่าว่าแต่การแข่งขันระดับประเทศเลย ถ้าคุณอยากเข้าไปแข่งระดับประเทศ ก็ต้องติดสามอันดับแรกในมณฑลก่อน ถึงจะเป็นตัวแทนของมณฑลตงหยางได้”
พอพูดถึงตรงนี้ ทีแรกเมิ่งซีนึกว่าเฉินชางจะตกใจบ้าง แต่น่าเสียดายที่เฉินชางยังใจเย็นมาก
เจ้าเด็กนี่ ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน
“คุณจะทำให้ฉันได้ที่สองเหรอ” จู่ๆ เมิ่งซีก็ถาม
เฉินชางยิ้ม “ก็ต้องดูว่าคุณจะเต็มใจหรือเปล่า!”
……
ตอนนี้เฉินชางนึกเสียใจทีหลังนิดหน่อย!
เขารู้สึกว่าการขี้โม้ไม่ใช่นิสัยที่ดีเลยจริงๆ
ตอนมองท่าทางงุ่มง่ามเหมือนหมีโคอาล่าของอาจารย์เมิ่ง เฉินชางก็อดถอนหายใจไม่ได้!
“อาจารย์เมิ่ง ผมบอกคุณตั้งกี่ครั้งแล้วครับ ตรงนี้ การผ่าตัดใส่หลอดเลือดเทียมทดแทนต้องพิจารณาระดับความเรียบของปลายที่ชนกัน คุณควรเลือกวิธีการเย็บสอดแบบต่อเนื่อง ถ้าทำแบบนี้…”
“เร็วๆ ครับ! ช้าเกินไปแล้ว…โอ๊ย!”
“แล้วก็ระยะห่างระหว่างไหมเย็บด้วย ถูกแล้ว ทำให้เสมอกันครับ ทำไมคุณยังทำเอียงล่ะครับ โอ้แม่เจ้า…คุณจะประหม่าอะไร”
……
เมิ่งซีก็ไม่ได้เถียงอะไรเช่นกัน เธอพบว่าเฉินชางผ่าตัดใส่หลอดเลือดเทียมทดแทนเป็นแล้วจริงๆ
ไม่ใช่แค่ทำเป็นด้วย ทั้งยังทำได้ดีกว่าตนอีก
ไม่ง่ายเลย ด้วยคำชี้แนะของเฉินชาง ในที่สุดเมิ่งซีก็เย็บเสร็จฝั่งหนึ่งแล้ว
ตอนที่ตรวจดูผลลัพธ์ เธอพบว่าวิธีการของเฉินชางไม่เลวเลยจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ