เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 570

บทที่ 570 เพชร

ประโยคหนึ่งของเฉินชาง ทำให้เจิ้งกั๋วถานอึ้งงันไป!

หมายความว่ายังไง

เฉินชางมีวิธีที่ดีกว่างั้นเหรอ

คิดได้ดังนี้ เจิ้งกั๋วถานรีบจ้องเฉินชาง “เสี่ยวเฉิน…คุณมีวิธีที่ดีกว่าเหรอครับ”

เฉินชางไม่ได้พยักหน้า และไม่ได้ส่ายหน้า แต่พูดด้วยภาษาอังกฤษว่า “หรือควรพูดอีกอย่างว่าเป็นวิธีที่จะทำให้เกิดแนวคิดใหม่”

ตอนนี้เอง ทุกคนต่างจ้องเฉินชาง แม้ไม่รู้ว่าทั้งสองคุยอะไรกันอยู่ แต่เห็นได้ชัดมากว่าเป็นการหารือเกี่ยวกับแนวคิดการศัลยกรรมของจางอ้ายเซียง!

เจิ้งกั๋วถานขมวดคิ้ว “หมายความว่าอย่างไรครับ”

เฉินชางพูดอย่างครุ่นคิด “ก็หมายความว่าผมให้แนวคิดใหม่กับทุกคนได้ครับ!”

ทุกคนรอบข้างได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็รวบรวมสมาธิ จ้องมองเฉินชาง

เจิ้งกั๋วถานรีบพูดว่า “แนวคิดอะไรครับ”

แม้แต่ปีเตอร์ก็จ้องเฉินชางอย่างประหลาดใจ สายตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

สำหรับปีเตอร์แล้ว คนที่มาที่นี่ได้ล้วนได้รับค่าใช้จ่ายมาล่วงหน้าแล้ว ไม่ว่าจะสามารถแก้ไขปัญหาได้หรือไม่ พวกเขาก็รับค่าตอบแทนมาแล้ว

เพราะทีมของเขาได้ให้ตัวเลือกและวิธีมากมายแล้ว ถ้ายอมรับได้ ก็ลงมือทำให้ได้ทุกเมื่อ

แต่ถ้าไม่ยินดีทำก็ไม่เป็นไร

นี่ก็คือคุณค่าของทีมชั้นนำ

นี่เป็นวิธีคิดของในการรักษาโรคชาวอเมริกัน และยังเป็นรูปแบบเชิงพาณิชย์อีกด้วย

อย่างเช่น มีผู้ป่วยโรคมะเร็งท่านหนึ่งต้องการไปพบแพทย์ที่อเมริกา เขาหาผู้เชี่ยวชาญด้านมะเร็งที่เก่งกว่าและนัดหมายได้ หลังจากชำระค่าวินิจฉัยและรักษาห้าหมื่นดอลลาร์ อีกฝ่ายจะดำเนินการตรวจให้กับคุณ จากนั้นจัดทำแผนการวินิจฉัยและการรักษาพร้อมบอกข้อดีข้อเสียของแผนการรักษานี้ให้คุณเลือก

นี่เท่ากับว่า เงินห้าหมื่นดอลลาร์ของคุณซื้อได้แค่แผนการรักษาหนึ่งเท่านั้น!

ถ้าคุณไม่พอใจกับแผนการรักษานี้ ก็เลือกไม่ใช้ได้

แต่เงินของคุณได้ชำระไปแล้ว คุณได้ซื้อบริการรักษาครั้งนี้ไปแล้ว

เพราะฉะนั้นหลังจากได้ยินคำพูดของเฉินชาง แม้ปีเตอร์ไม่รู้จักเฉินชางนัก แต่ก็คาดหวังมากว่าเฉินชางจะมีแผนการรักษาที่ดีกว่านี้

การผ่าตัดของจางอ้ายเซียงเป็นโจทย์ยาก พวกเขาทำได้เพียงเข้าใกล้คำตอบที่ถูกต้องตามข้อจำกัด ตอนนี้มีอีกหนึ่งแนวคิดใหม่ จะไม่ดีใจได้อย่างไร

เฉินชางมองทุกคนพร้อมรอยยิ้ม “อุปกรณ์นี้น่าชื่นชมมาก เก่งกาจมากครับ แต่…น่าเสียดายที่ผมใช้ไม่เป็น เพราะฉะนั้นประธานเจิ้งครับ ถ้าไม่เป็นการรบกวน เชิญคุณผู้หญิงเข้ามาหน่อยครับ”

เจิ้งกั๋วถานพยักหน้า หลังจากลุกขึ้นเจรจากับจางอ้ายเซียงก็เรียกเธอมา

เฉินชางมองจางอ้ายเซียง ผิวหน้าของคนอายุห้าสิบกว่าปี แม้บำรุงได้ไม่เลว แต่ผิวหนังก็เริ่มหย่อนคล้อย ริ้วรอยระหว่างคิ้วก็เริ่มปรากฏ เพราะรอยแผลเป็นบนหน้าผาก ทั้งบนและล่างล้วนมีริ้วรอยที่ชัดเจนมากรอยหนึ่ง

จู่ๆ เฉินชางก็พูดขึ้นว่า “ทุกคนจะเห็นได้ว่า บนใบหน้าของคนไข้มีริ้วรอยอยู่ ความคิดของผมคือ จะนำผิวหนังเหี่ยวย่นที่ดูเหมือนไร้ประโยชน์พวกนี้มาใช้ได้หรือไม่”

ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนอึ้งไปทันที!

ในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ

ปีเตอร์ตะลึงไปทันที พูดกับเฉินชาง “คุณคืออัจฉริยะแท้ๆ!”

หลังจากพูดจบ ปีเตอร์ก็ปิดเครื่องมือ เดินมาอยู่ตรงหน้าจางอ้ายเซียง แล้วสังเกตอย่างละเอียด

จะว่าไปก็แปลกมาก รอยแผลทำให้ผิวหนังรอบๆ มีร่องรอยเส้นหนึ่ง แล้วคนมีอายุ ตรงไหนบ้างที่จะไม่มีริ้วรอย

ดังนั้นความคิดของเฉินชางคือหลังจากเอาเนื้อเยื่อแผลเป็นออก ยังคงใช้วิธีการผ่าตัดปลูกถ่ายผิวหนังบนใบหน้า แต่ทำผ่านการจัดการริ้วรอยระหว่างคิ้วจะบรรลุผลลัพธ์ที่ดีกว่า

ปีเตอร์วิเคราะห์อย่างต่อเนื่อง ในหัวเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจ เขาเหมือนเปิดโลกใหม่ หยิบปากกาและกระดาษมาวาด มั่นใจว่าแบบร่างแผนการรักษานี้จะต้องทำให้เจิ้งกั๋วถานพึงพอใจแน่!

และทำให้ตนเองพึงพอใจด้วยเช่นกัน!

เวลาล่วงเลยไป ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง ในที่สุดปีเตอร์ก็ทำแบบร่างแผนการรักษาเสร็จแล้ว

เขามองแบบร่างในมือ รู้สึกว่านี่จะต้องเป็นการผ่าตัดที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของเราในปีนี้อย่างแน่นอน และเป็นเคสที่เขาภาคภูมิใจที่สุดด้วย

คิดถึงตรงนี้ ปีเตอร์มองเฉินชางอย่างประหลาด “คุณลองดูสิครับว่าแผนนี้ของผมเป็นอย่างไร”