เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 585
สรุปบท บทที่ 585 กึ่งสมบูรณ์แบบ: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ
ตอน บทที่ 585 กึ่งสมบูรณ์แบบ จาก เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 585 กึ่งสมบูรณ์แบบ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายSlice of Life เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 585 กึ่งสมบูรณ์แบบ
สองสามวันมานี้ฉินเยว่เศร้าใจมาก…
เธอพบว่าข้อมูลที่เฉินชางให้เธอยากกว่าที่ผ่านมามาก
เสียเวลาไปหลายวันยังแก้ไม่ได้ ทำให้ฉินเยว่ไม่ชอบใจมาก
หลังจากป้อนข้อมูลจำนวนมากลงในซอฟต์แวร์สถิติ spss อย่างยากลำบาก ในที่สุดก็ได้ผลลัพธ์
พอเห็นตัวเลขในข้อมูล สีหน้าฉินเยว่งุนงงเต็มประดา!
ฉันเสียเวลาไปตั้งหลายวัน ที่คำนวณออกมาผิดหมดเลยเหรอ
โธ่เอ๊ย!
ฉินเยว่โมโหขึ้นมาทันที!
เกิดอารมณ์อยากฆ่าคนระบายแค้นขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้
ทว่าตอนที่เธอกำลังจะปิดซอฟต์แวร์ spss จู่ๆ ก็เห็นข้อมูลในตาราง พลันอึ้งงันไปทันที
พอดูข้อมูลอย่างละเอียด จู่ๆ ก็พบว่าหลังจากป้อนข้อมูลเข้าไปในซอฟต์แวร์ spss การวัดค่าการกระจายตัวทางสถิติ การทดสอบ f การทดสอบ t…ล้วนมีผลลัพธ์แถวยาวทั้งหมด
5 2 0!
คราวนี้ฉินเยว่มองอย่างโง่งม
นี่…นี่เป็นไปได้อย่างไร
ข้อมูลมากมายขนาดนั้น ใช้วิธีที่แตกต่างกันวิเคราะห์ ข้อมูลที่ได้กลับเป็น 5 2 0 ทั้งหมด!
นี่…นี่ต้องยากแค่ไหนเชียว
นึกถึงเทคนิคสถิติง่อยๆ ของเฉินชาง ฉินเยว่อดหวั่นไหวไม่ได้
เจ้าหมอนั่นจะต้องไปค้นมาจากไป่ตู้แน่!
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาส่งข้อความหาเฉินชาง “ฉันร้องไห้ค่ะ แบบปลอบไม่หาย!”
เฉินชางนอนห่มผ้าอ่านวีแชท ใบหน้าเผยความงุนงงทันที…
ผมทำอะไรผิด
เรื่องที่ผมดูกระดุมเสื้อกาวน์ของอาจารย์เมิ่งถูกเอาไปรายงานเหรอ
แต่…ไม่มีคนเห็นนี่หน่า!
เฉินชางส่งข้อความตามสัญชาตญาณ “ผม…ทำอะไรผิดหรือเปล่าครับ”
ฉินเยว่เห็นข้อความแล้วเช็ดน้ำตา ไม่ได้เพราะตื้นตันใจ แต่เพราะจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นเวลานาน สายตาเมื่อยล้าจนน้ำตาไหล
สารภาพรักดีๆ ไม่ได้เหรอ
ทำไมต้องให้ข้อมูลมากมายขนาดนี้มาคำนวณ
เป็นแฟนกับเด็กเรียนลำบากขนาดนี้เลยเหรอ
คิดถึงตรงนี้ ฉินเยว่พลันตอบกลับ “คุณทำอะไรไว้คุณไม่รู้ตัวเหรอคะ”
เฉินชางอึ้ง ผมทำอะไรผิดกันแน่
เจ้าเด็กนี่…ขนาดผมยังไม่รังเกียจที่คุณโง่เลย คุณกลับว่าผม
ข้อมูลที่ผมส่งให้ง่ายขนาดนั้น แค่อยากให้คุณซาบซึ้งใจ สุดท้ายผ่านไปกี่วันแล้วยังคำนวณไม่เสร็จ คิดถึงตรงนี้ เฉินชางอดถอนหายใจไม่ได้
มีความรักยังโง่เง่าขนาดนี้ แต่งงานมีลูกขึ้นมาจะทำอย่างไร
เฉินชางอดกังวล IQ ของชางน้อยไม่ได้
เฉินชางพูดอย่างผู้บริสุทธิ์ “โปรดบอกผมเถอะ”
ฉินเยว่ใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายหน้าจอคอมพิวเตอร์ “ที่คุณส่งข้อมูลนี้ให้ฉัน แค่ว่างจนอยากให้ฉันคำนวณออกมาได้ว่า 5 2 0 แค่นี้เหรอคะ”
เฉินชางชะงัก “แน่นอนว่าไม่ใช่!”
ฉินเยว่ประหลาดใจ “หืม ยังมีความลับอื่นซ่อนอยู่อีกเหรอคะ”
เฉินชางส่ายหน้า นึกถึง IQ ของผู้หญิงคนนี้ คงต้องถึงพรุ่งนี้ถึงจะคำนวณออกมาได้ “5 2 0 ห้าอันต่างหาก…”
ฉินเยว่อยากยกคอมพิวเตอร์ขึ้นกระแทกใส่เฉินชางจนแทบทนไม่ได้แล้ว “เสียเวลาฉัน”
เฉินชางหัวเราะแฮะๆ “มีความรักก็คือการเสียเวลาอย่างโรแมนติกไม่ใช่เหรอ”
ฉินเยว่ได้ยินแบบนี้ จู่ๆ ก็อึ้งงันไป เหมือนกับว่า…ที่เขาพูดก็มีเหตุผล
ตอนนี้เอง จู่ๆ เฉินชางก็ยิ้ม ส่งรูปภาพหนึ่งมา!
“ผมคิดไว้ว่ารอคุณคำนวณออกมาก่อนค่อยให้คุณ คิดไม่ถึงว่าจะดึกขนาดนี้ นี่รางวัลของคุณนะครับ”
ฉินเยว่เปิดรูปภาพ เห็นแล้วอึ้งไปทันที!
“ว้าว! สามี…คุณสุดยอดไปแล้ว!”
โอกาสแบบนี้หายากมากจริงๆ!
เพิ่งออกจากลิฟต์ เฉินชางก็เห็นเถามี่ที่เดินเข้ามา เฉินชางชะงัก ตาเป็นประกาย “หัวหน้าเถาไปผ่าตัดเหรอครับ”
เถามี่พยักหน้า “อืม มีผ่าตัดเนื้องอกเอออร์ตาส่วนขึ้นพอดีครับ หรือคุณอยากทำไหม”
เฉินชางได้ยินแบบนี้พลันตอบ “ได้ไหมครับ”
เถามี่ยิ้ม “เรื่องแค่นี้! ไปกันเถอะ…”
เฉินชางพยักหน้าอย่างเกรงใจพร้อมพูดว่า “ขอบคุณหัวหน้าเถานะครับ!”
ทั้งสองพลันเดินไปที่ลิฟต์พร้อมกัน
ส่วนเฉียนหลินกับสหายตัวประกอบ A ที่อยู่ข้างหลังสบตากันไปมา
อาจารย์ครับ ไหนบอกว่าจะให้เราลองลงสนาม บอกว่าจะให้เราลงมือ…ทำไมอาจารย์เจอเฉินชางทีไหนก็ไม่มีกฎเกณฑ์ทันทีเลย
เฉียนหลินเสมองสหายตัวประกอบ A แวบหนึ่ง “ยังจะไปอยู่ไหม”
สหายตัวประกอบ A พลันตอบ “ไปทำไม ไปก็โดนด่าสิ”
เฉียนหลินขมวดคิ้ว “ไม่แน่นะ ไม่แน่ว่า…คนที่ถูกกระตุ้นคือหัวหน้าเอง”
สหายตัวประกอบ A หัวเราะเยาะ “หัวหน้าถูกกระตุ้นแล้วด่าใคร”
เฉียนหลินชะงักไปทันที จริงด้วย…
ไม่ว่าทางไหนก็โดนด่า!
ขณะนี้เถามี่มองทั้งสองที่อยู่นอกลิฟต์ พลันพูดว่า “คุณสองคนทำอะไรอยู่ ยังไม่รีบเข้ามาอีก”
ทั้งสองสบตากันพร้อมกับถอนหายใจคราหนึ่ง!
ทุกคนล้วนโชคชะตากรรมเดียวกัน กลั่นแกล้งใครไม่ว่า แต่จะกลั่นแกล้งลูกศิษย์ทำไม!
เฉินชางทักทายทั้งสองอย่างเป็นมิตร เฉียนหลินและเพื่อนอีกคนตอบรับพร้อมฝืนยิ้ม
เถามี่ยิ้ม “ตอนแรกวันนี้จะพาสองคนนี้ไปลองลงสนามจริงสักหน่อย จริงสิ เสี่ยวเฉิน ทำไมจู่ๆ คุณถึงขึ้นมาครับ”
เฉินชางตอบ “เกิดแรงบันดาลใจนิดหน่อย เลยมาลองครับ”
เถามี่ได้ยินแบบนี้พลันพูดอย่างอิจฉา “หืม? เกิดแรงบันดาลใจเหรอ หายากมากนะครับ รักษาเอาไว้ให้ดี!”
[1] คนเขลาสามคน เทียบเท่าหนึ่งจูกัดเหลียง เป็นสุภษิตจีนเปรียบเทียบว่า แม้เป็นคนโง่ แต่ถ้าร่วมแรงร่วมใจกันก็อาจสร้างผลลัพธ์ได้เท่าคนฉลาดอย่างจูกัดเหลียง (ขงเบ้ง)
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ