เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 589
บทที่ 589 เปลี่ยนบทบาทกัน
เมิ่งซีถลึงตาจ้องเฉินชาง “คุณจะทำอย่างไรคะ”
เฉินชางพิจารณาอยู่นานมาก “ผมจะคิดให้ดีครับ…”
หลังจากเมิ่งซีฟังจบแล้ว จู่ๆ ก็หัวเราะฮ่าๆ ขึ้นมา “ตอบยากมากเหรอคะ”
เฉินชางมองบน คุณคิดว่าไงล่ะครับ
จู่ๆ เมิ่งซีก็ยิ้มพูด “ฉันมีคำแนะนำ คุณลองฟังดูไหมคะ”
เฉินชางเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ จ้องอาจารย์เมิ่ง
เมิ่งซียิ้มอย่างสบายๆ พูดต่อว่า “ถึงตอนนั้น ถ้าเราจับได้กลุ่มเดียวกัน และเริ่มประลองกันในรูปแบบของคู่ต่อสู้ ฉันจะเลือกสละสิทธิ์! อืม ไม่ผิดค่ะ ฉันจะสละสิทธิ์ ให้คุณเข้าสู่การแข่งขันระดับประเทศ!”
เฉินชางอึ้ง พลันรู้สึกซาบซึ้งใจขึ้นมา “อาจารย์เมิ่งครับ…อาจารย์ใจดีจัง! ผมจะไม่ทำให้อาจารย์ผิดหวังครับ”
เมิ่งซีหรี่ตา คิดในใจ ถึงอย่างไรฉันแข่งอย่างยุติธรรมไปก็ไม่แน่ว่าจะชนะคุณ ถ้าแพ้ขึ้นมาจะน่าอายแค่ไหน ทั้งยังขายหน้าต่อหน้าสาธารณชนด้วย! เทียบกับการแพ้คุณ สละสิทธิ์ยังดีกว่า ถึงตอนนั้นประชาชนทั้งมณฑลก็จะรู้สึกว่าฉันเป็นอาจารย์ที่แสนดี ใจกว้างยอมสละสิทธิ์เพื่อให้ลูกศิษย์เข้าสู่การแข่งขันระดับประเทศ
อีกอย่าง…
นักเรียนของฉันยังเก่งขนาดนี้ แล้วฉันจะเก่งขนาดไหน
อืม!
ใช่แล้ว ถึงตอนนั้นก็ทำแบบนี้แหละ
แต่เมิ่งซีสูดหายใจเข้าลึกๆ จ้องเฉินชางอย่างลึกซึ้ง “แต่…อาจารย์มีความปรารถนาหนึ่ง คุณช่วยอาจารย์ทำให้เป็นจริงได้จะดีที่สุด!”
เฉินชางตบหน้าอก!
ไม่ใช่หน้าอกของอาจารย์เมิ่ง แต่เป็นหน้าอกของตนเอง!
เขาสาบานด้วยท่าทางน่าเชื่อถือ “อาจารย์เมิ่งว่ามาเลยครับ”
เมิ่งซีหรี่ตา กำหมัดขึ้นมา ออกแรงกำแน่น ในสายตาเผยความดูถูกและไม่จำยอมที่ยากจะจินตนาการ จ้องเฉินชางพร้อมพูดว่า “คุณจะต้องเหยียบย่ำไอ้ซือคงให้ฉัน!”
เฉินชางชะงัก “ซือคงคือใครครับ”
เมิ่งซีโบกมือลวกๆ “อ้อ คนธรรมดาคนหนึ่ง ตัวละครตัวเล็กๆ คนหนึ่ง เป็นคนที่เคยแพ้อาจารย์ตอนอยู่ที่สถาบันคาโรลินสกาประเทศสวีเดน ฉันเพิ่งรู้ว่าปีนี้เขาก็ลงสมัครด้วย คุณจำไว้ว่า ถ้าเจอเขาให้เหยียบย่ำให้สาสม ตอนที่ชนะเขา ให้บอกเขาอย่างดูถูกว่า ‘อาจารย์ของผมคือเมิ่งซี!’”
เฉินชางอึ้ง…
เขามักรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ ดูแปลกๆ…
ซือคงเหรอ
ชื่อนี้กลับหายากกว่าจิ่งหรานเสียอีก…
เฉินชางพยักหน้า “อาจารย์เมิ่งครับ เขา…เคยรังแกอาจารย์เหรอครับ”
เมิ่งซีใบหน้าหม่นแสงขึ้นมาทันที “หึ! แน่นอนว่าไม่ เขาน่ะเหรอ คนขี้แพ้ ไม่จำเป็นต้องกังวลหรอก”
……
……
หลังจากซย่าเกาเฟิงสั่งงานเมิ่งซีไว้ก็เตรียมเลิกงาน จู่ๆ ตอนที่ผ่านห้องทำงานได้ยินทุกคนพูดถึงเฉินชาง
ซย่าเกาเฟิงชะงักไปทันที “เสี่ยวเฉินมาเหรอครับ”
ป๋อเจี้ยนหมิงพยักหน้า “อืม ไปห้องผ่าตัดกับหัวหน้าเมิ่งเมื่อกี้นี้เองครับ”
ซย่าเกาเฟิงพยักหน้าด้วยความประหลาดใจ เดินไปทางห้องผ่าตัด
ตอนที่เดินผ่านห้องผ่าตัด เขามองผ่านกระจกไปเห็นเฉินชางและเมิ่งซีกำลังผ่าตัดอยู่จริง
จึงเดินเข้าไปทันที
ระหว่างที่เฉินชางผ่าตัด เมิ่งซียืนอยู่ข้างๆ เพียงส่งสายตาก็เข้าใจกันทันที ว่านอนสอนง่ายมาก
ตอนนี้เฉินชางพึงพอใจกับอาจารย์คนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว เชื่อฟัง IQ สูงและรู้ความ ที่สำคัญคืออ่านสายตาได้ ตนขยิบตาทีหนึ่งก็เข้าใจความหมายได้อย่างสมบูรณ์แล้ว ไม่จำเป็นต้องพูดมาก
หรือนี่…จะเกี่ยวข้องกับค่าความรู้สึกดี?
นี่เป็นการผ่าตัดเคสสุดท้ายแล้ว หลังจากสำเร็จ ก็จะบรรลุสู่ระดับสมบูรณ์ได้แล้ว!
สะสมการผ่าตัดมาเก้าครั้ง เฉินชางสะสมมาถึงจุดสูงสุดแล้ว พร้อมบรรลุได้ตลอดเวลา
สำหรับเฉินชาง การผ่าตัดสิบเคสไม่ใช่ภารกิจ แต่เป็นโอกาสที่ทำให้ตนเกิดการศึกษาอย่างกว้างขวางและรอบด้าน ฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง!
ในการซ่อมแซมผ่าตัดเอออร์ตาส่วนขึ้นหลังจากนี้ เฉินชางทำได้อย่างเชี่ยวชาญแล้ว
ถึงขั้นที่ว่าเป็นครั้งแรกที่เฉินชางมีความรู้สึกที่เรียกว่าการควบคุม!
ไม่ผิด!
ความรู้สึกที่ว่า: การผ่าตัดของผม ผมเป็นคนตัดสินใจ
ทุกการกระทำ ผมล้วนลงมืออย่างสมบูรณ์
ถือคีมและเข็มด้าย เร่งความเร็วไปพร้อมกับผม
ต่อสู้บนเส้นทางเลือด
เขียนบันทึกด้วยหยดเหงื่อ!
ตอนที่เข็มสุดท้ายจบลง เฉินชางสูดหายใจเข้าลึกๆ
จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ