เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 592

ตอนที่ 592 ผมดวงไม่ดีเท่าไหร่

หยางเจี้ยนซู่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา พูดกับเถามี่และซย่าเกาเฟิง “นี่ครับๆๆ ออกแล้ว ออกแล้วครับ!”

เถามี่ชะงัก “อะไรออกครับ”

หยางเจี้ยนซู่ชี้หน้าต่างในระยะไกล “การแข่งขันรอบแรกจบลงแล้ว พวกเขาออกมาแล้วครับ! อีกไม่นานก็จะประกาศผลและแข่งรอบสองช่วงเช้าเลยใช่ไหมครับ”

ซย่าเกาเฟิงพยักหน้า “อืม ช่วงเช้าสองรอบ ช่วงบ่ายหนึ่งรอบ พรุ่งนี้เช้ารอบรองชนะเลิศ ช่วงบ่ายรอบชิงชนะเลิศครับ”

การจัดการแข่งขันแน่นมาก โดยพื้นฐานจากวันแรกทุกคนก็คาดเดาได้บ้างแล้ว

เพื่อป้องกันผลการแข่งขันไม่เป็นธรรม หลังจบการแข่งขันแต่ละรอบ จะมีเวลาพักหนึ่งชั่วโมงเพื่อจับฉลากและชมวิดีโอการผ่าตัด

หากมีข้อโต้แย้งใดๆ กับผลการแข่งขัน ทีมผู้เชี่ยวชาญจะรายงานและลงคะแนนเพื่อตัดสินผลคะแนนขั้นสุดท้ายได้

เพราะฉะนั้นการแข่งขันทั้งหมดถือว่ามีความยุติธรรมสูงมาก

หยางเจี้ยนซู่มองชุยหยวนอู่ที่เดินออกมากับเฉินชางในระยะไกลแล้วเผยรอยยิ้ม “ดูเหมือนว่าผลการแข่งขันของเจ้าหมอนี่คงไม่เลว! จริงสิ คนที่มากับเขาคือ…เฉินชางใช่ไหมครับ”

เถามี่พยักหน้า มองไปตามเสียง ในระหว่างนั้นชุยหยวนอู่และเฉินชางเดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันออกจากหลังเวทีเพื่อกลับที่นั่งของตนเอง

แต่เห็นได้ชัดว่าชุยหยวนอู่อารมณ์ดีกว่า ส่วนเฉินชางบนใบหน้าเต็มไปด้วยยิ้มขื่น!

เถามี่อึ้งไปทันที หรือว่า…เสี่ยวเฉินตกรอบแล้ว?

คิดถึงตรงนี้ เถามี่และซย่าเกาเฟิงหัวใจกระตุกวูบ เจ้าหมอนี่ โชคร้ายเกินไปหรือเปล่า

เริ่มการแข่งขันรอบแรกก็แพ้แล้ว!

หยางเจี้ยนซู่เห็นแบบนี้ก็ยิ้มออกทันที “ไม่เป็นไรหรอกครับ เฉินชางยังเด็ก ต่อไปยังมีโอกาสอีกมาก หมอชุยเองก็ถือว่าศักยภาพแข็งแกร่งมาก!”

หยางเจี้ยนซู่รู้สึกว่าชุยหยวนอู่มีโอกาสชนะสูงมากอยู่แล้ว ตอนนี้พอเห็นสีหน้าของเขา จะต้องชนะอย่างแน่นอน!

คิดถึงตรงนี้ หยางเจี้ยนซู่จึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เริ่มร่างบนสุนทรพจน์แล้ว ถ้าเสี่ยวชุยเข้ารอบชิงชนะเลิศระดับประเทศขึ้นมา ถึงตอนนั้นถ้าให้หัวหน้าแผนกขึ้นกล่าว ตนควรจะพูดอย่างไรดี

ค้นในไป่ตู้สักหน่อยแล้วกัน!

……

……

ตอนนี้เอง ชุยหยวนอู่มองเฉินชางอย่างสนใจ “เสี่ยวเฉิน คุณพูดเองนะ ไหตี่เลาสามมื้อ! ผมสั่งได้ตามสบาย!”

เฉินชามองบนอย่างเหลืออด เขาถามมาเจ็ดแปดรอบแล้วนะ ผมดูงกขนาดนั้นเลยเหรอ

ผมงกจริง!

แต่…นั่นมันเมื่อสามเดือนที่แล้ว!

ตอนผมก็เป็นคนที่เงินเดือนเดือนละหลายหมื่นแล้ว!

ไหตี่เลาไม่กี่มื้อ ถึงขั้นต้องพูดแล้วคืนคำเหรอ!

“จริงสิครับพี่ชุย เอาอย่างนี้ คืนพรุ่งนี้คุณพาคุณผู้หญิงและลูกคุณมาด้วย ผมพาแฟนผมไปเจอกันที่ไหตี่เลา โอเคไหมครับ” เฉินชางพูดยิ้มๆ

ชุยหยวนอู่พยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ดีครับๆๆ ! เสี่ยวเฉิน ใจป้ำมาก!”

“เฮ้อ…คิดถึงความรู้สึกตอนคนอื่นเลี้ยงมาก!”

“ตั้งแต่ที่บ้านรื้อตึกไปสามหลัง ออกไปกินข้าวทีไรผมเลี้ยงทุกครั้ง เฮ้อ…”

เฉินชางจนคำพูดทันที!

เชี่ย ผมคืนคำได้ไหม

“เสี่ยวเฉิน ผมจะบอกให้นะ ผมดวงไม่ดีเลย ซื้อบ้านสามหลัง โดยรื้อทั้งสามหลัง เมื่อสองปีก่อนตึกสามหลังและบ้านเก่าที่บ้านเกิดผมในเครือสยงอั้นโดนรื้อพร้อมกันทั้งหมด! ทำเอาผมระแวงโลกเล็กน้อย ผมกลายเป็นพวกเก็บของเก่าหรือไง ซื้อที่ไหน ที่นั่นโดนรื้อ!”