เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 668
เฝิงหงฝางก็ถูกพาออกมาจากห้องด้วย
แขนเขาในตอนนี้มีกระดูกหักละเอียดหลายแห่ง บริเวณท้องก็บาดเจ็บในระดับที่ต่างกันไป แต่เขาก่ออาชญากรรมไปแล้ว! ข้อหาทำร้ายร่างกายโดยเจตนา
ตอนนี้เฝิงหงฝางถูกทางตำรวจคุมตัวไปรับการควบคุมสอบสวน รอผลหลังจากการรักษา
ทว่าทันใดนั้นก็เกิดเรื่องสนุกเข้าแล้ว! เฝิงหงอี้ปฏิเสธที่จะจ่ายค่ารักษาใดๆ ก็ตามของเฝิงหงฝาง
“มีสิทธิ์อะไร! น้องชายผมถูกโรงพยาบาลคุณทำร้ายบาดเจ็บ ให้พวกเราจ่ายค่ารักษา นี่ฝันหรือไง!”
“ผมบอกให้ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป เรื่องของพ่อกับน้องชายผมก็จะกระจายไปในเน็ต ถึงตอนนั้นโรงพยาบาลพวกคุณต้องชื่อเสียงพังพินาศแน่!”
“ผมจะให้คนทั้งโลกเห็นโฉมหน้าอันน่าขยะแขยงของพวกคุณชัดๆ แล้วผมก็จะให้คนทั้งโลกได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงด้วย!”
“รังแกกันเกินไปแล้ว!”
เฝิงหงอี้ยืนตะคอกเสียงดังในสวนโรงพยาบาล!
ส่วนเฝิงหงฝางอยู่ในห้องผู้ป่วย ตั้งแต่เริ่มจนจบกำลังโหยหวน ถามอะไรไม่ออกสักอย่าง
ขณะนี้เอง เฝิงหงอี้จ้องอู๋ถงฝู่พลางพูดว่า “อย่านึกว่าผมไม่รู้กฎหมาย พวกเรารู้ดีหรอก!”
คราวนี้ชายคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาจากกลุ่มคน เขามองเฉินชางเอ่ยว่า “พวกเราต้องได้เห็นรายงานการตรวจของเฝิงหงฝาง ตอนนี้ผมสงสัยว่าหมอคนนี้อาจจะมีเจตนาร้ายทำร้ายคนเหมือนกัน คุมตัวเฝิงหงฝางไว้แล้วชัดๆ ทำไมยังต้องเตะเขาออกไปอีก”
“นี่ไม่ใช่การป้องกันตัวเองแล้ว ถึงกับทำเกินกว่าเหตุ ทำร้ายคนโดยมีเจตนาร้ายแล้ว!”
เฝิงหงอี้ได้ยินคำของชายคนนี้แล้วดวงตาทอประกายทันที “ได้ยินรึยัง! ทำร้ายคนโดยมีเจตนาร้าย! ทำเกินกว่าเหตุ ผมจะฟ้องพวกคุณ!”
เขาแสร้งทำเป็นกลัดกลุ้ม เริ่มร้องไห้โหยหวน “ผมลำบากเกินไปแล้ว ทำไมต้องเจอโรงพยาบาลแบบนี้ด้วยนะ!”
“พรุ่งนี้ผมจะปล่อยเรื่องพวกคุณลงไปในเน็ต!”
“พวกคุณรังแกกันเกินไปแล้วจริงๆ!”
เฉินชางเห็นใบหน้าเช่นนี้ของเฝิงหงอี้แล้วรู้สึกขยะแขยงนัก
ด้านอู๋ถงฝู่คราวนี้คล้ายจะลังเลแล้ว
ถ้าไม่มีเฉินชางมายุ่งเรื่องนี้ เขาจะต้องดึงดันดวลเดี่ยวกับพวกป่วนโรงพยาบาลพวกนี้ให้ตายไปข้างหนึ่งแน่!
แต่ว่านะ เฉินชางมีความดีความชอบไง! เขาถึงกับช่วยฮุ่ยฮุ่ย คนแบบนี้จะให้เขาไปขึ้นโรงขึ้นศาลได้เหรอ
อู๋ถงฝู่เป็นหมอมาตลอดชีวิต ย่อมรู้ว่าเรื่องยุ่งยากแบบนี้ติดตัวคุณเป็นตังเม มิหนำซ้ำทักษะเจ้าหนุ่มเฉินชางก็จะเก่งกาจมากไปแล้วมั้ง อานุภาพของเท้านี่มีมากแค่ไหนกันแน่
ตอนนี้ใบรับรองแพทย์ยังทำไม่เสร็จ แต่…อู๋ถงฝู่ก็ไม่กล้าแน่ใจ
พอคิดถึงตรงนี้ เขาอดส่ายหัวไม่ได้
แต่เรื่องเฝิงหงฝางย่อมไม่ใช่เรื่องส่วนตัวแล้ว เรื่องนี้กลายเป็นปัญหาเรื่องหลักการกับขีดจำกัดต่ำสุดไปแล้ว อยู่ในโรงพยาบาลยังกล้าเอามีดมาแทงบุคลากรทางการแพทย์ทันที ยังมีเรื่องไหนไม่กล้าอีก
ก็ในตอนนี้เอง จู่ๆ ชายคนหนึ่งก็เบียดเข้ามาในกลุ่มคนแล้วเอ่ยด้วยสีหน้าร้อนรน “หัวหน้าเจี่ยง…ผู้อำนวยการอู๋ เมียผมเป็นไงบ้างแล้ว”
ชายคนนั้นสวมชุดกาวน์ เห็นได้ชัดว่าเพิ่งวิ่งออกมาจากห้องผู้ป่วย สีหน้าเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้มกังวลใจ!
เมื่อกี้เขาออกไปกู้ชีพ หลังจากได้ข่าวภรรยาก็งุนงงไปทันที
แต่…ช่วยไม่ได้
เขาเลยช่วยผู้ป่วยที่กู้ชีพในตอนนั้นกลับมา พอจัดแจงเสร็จแล้วจึงวิ่งมาหา สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความคับข้องใจและตื่นตะลึง!
เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและไม่ยินยอม!
มือทั้งสองกำหมัดแน่น แต่กลับไม่รู้ว่าจะแกว่งหมัดนี้ไปทางไหนดี!
ลูกเพิ่งห้าเดือน! ภรรยาดีกับพ่อแม่ผมขนาดนั้น…
เมื่อคืนยังเป็นช่วงเวลาที่ตั้งชื่อให้ลูกอย่างรักใคร่ เต็มไปด้วยภาพฝันในอนาคต
พอมาวันนี้กลับได้ข่าวร้ายข่าวนี้!
เห็นผู้อำนวยการอู๋กับเจี่ยงเหวินรุ่ยไม่พูดสักคำ เสี้ยวเจิ้นไห่พลันร้องไห้พลางหัวเราะฮ่าๆๆ ขึ้นมาทันที
เขาไม่ยอม!
เขาหันหลังไปจ้องคนป่วนโรงพยาบาลพวกนี้ คำรามจนปอดขาดหัวใจฉีก!
“มีสิทธิ์อะไร!”
“มีสิทธิ์อะไรที่พวกเราไปช่วยกู้ชีพพวกคุณ แต่พวกคุณกลับมาฟันแทงพวกเรา!”
“แค่เพราะพวกเราเป็นหมอ ก็เลยต้องช่วยชีวิตพวกคุณเหรอ”
“พวกเราก็คนนะโว้ย!”
“พวกเราก็คนมีเลือดมีเนื้อเหมือนกันโว้ย เมียผม…เขาท้องอยู่ด้วย!”
“จิตสำนึกพวกคุณไปอยู่ไหนกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ