เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 69

การผ่าตัดเริ่มต้น ทุกคนพากันจับจ้อง!

ในห้องสำนักงานด้านนอก ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ อยู่ๆ ก็ได้ยินหลิวซือฉีพูดว่า “เริ่มแล้ว เริ่มแล้ว!”

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นจึงรีบเพ่งสมาธิมองอย่างจริงจัง เหมือนเด็กอนุบาลที่กำลังนั่งฟังอาจารย์บรรยาย เหล่าเด็กตัวเล็กๆ ที่อยู่ด้านล่างกางหูฟังอย่างตั้งใจ

ความจริงห้องผ่าตัดเบอร์หนึ่งและเบอร์สองเริ่มผ่าตัดไปสองนาทีแล้ว แต่ทุกคนไม่มีความคิดที่จะดูอย่างจริงจัง ต่างคุยไปหัวเราะไป

จริงๆ ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่จริงจัง แต่ถ้าเป็นการผ่าตัดธรรมดา คนเฒ่าคนแก่กลุ่มนี้มองเพียงไม่กี่ครั้งก็พอแล้ว ถึงอย่างไรการผ่าตัดเล็กๆ แบบนี้ก็ไม่มีอะไรน่าดูจริงๆ!

พวกเขาเข้าใจการผ่าตัดระดับนี้จนขึ้นสมอง ย่อมไม่มีอะไรนอกเหนือความคาดหมาย

มีแค่เฉินชางที่อยู่ห้องผ่าตัดเบอร์สามเท่านั้นที่ทำให้คนทั้งห้าคาดการณ์ไม่ได้ เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น!

หลิวซือฉีมองไปยังสายตาของแต่ละคนที่กำลังจับจ้องไปยังเฉินชางราวกับพญาเสือ อดคิดไม่ได้ว่า ตอนนี้พวกคุณรู้แค่ว่าเฉินชางผ่าตัดไส้ติ่งได้ดี ไม่รู้ว่าเขาเย็บแผลได้ดีกว่า!

เมื่อคิดถึงตรงนี้หลิวซือฉีก็ตัดสินใจแล้วว่า หลังจบการแข่งขันจะต้องไปคุยกับเฉินชางให้ดี ต้องเชิญเขาไปทำงานที่โรงพยาบาลประชาชนของตนให้ได้

ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นต้นอ่อนที่หาได้ยากจริงๆ!

อย่างไรก็ตาม จู่ๆ หลิวซือฉีก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา…เดิมทีวันนี้เขามาเพื่อให้คะแนนเฉินชาง ดูท่าทางผู้อำนวยการฉินของโรงพยาบาลอันดับสองก็ไม่ใช่คนธรรมดา คงพบความร้ายกาจของเฉินชางแล้วเช่นกัน

ยุ่งยากซะแล้วสิ…

ให้ศูนย์คะแนนดีหรือเปล่า?

มีปัญหาจริงๆ!

เขาปรายตามองไปยังส่วนท้ายของใบคะแนน พบว่าจำเป็นต้องลงชื่อ ทันใดนั้นจึงคิดไปว่า การให้คะแนนโดยต้องลงชื่อแบบนี้ช่างไม่มีเหตุผลเลยจริงๆ!

การผ่าตัดเริ่มขึ้นแล้ว คราวนี้เฉินชางตัดสินใจว่าทดลองใช้ “การผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบด้วยแผลเล็กฉบับปรับปรุง!”

เริ่มด้วยการผ่าผิวหนัง สัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันคุ้นเคย

ผ่าเปิด!

แผลขนาดหนึ่งจุดห้าเซนติเมตรปรากฏออกมาอย่างแม่นยำ!

เริ่มแยกชั้นกล้ามเนื้อ เยื่อบุช่องท้อง…

จู่ๆ ในสมองของเฉินชางก็ปรากฏเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง

หากผมสามารถลอกหนังคุณออกทีละชั้น ทีละชั้น แยกเส้นเอ็นของคุณออกไป

ผมก็จะค้นพบ ค้นพบความวิเศษ

ไส้ติ่งของคุณไม่สวยงามแม้แต่น้อย!

[ไส้ติ่งเป็นหนอง ระดับ 18]

ภายในห้องสำนักงาน เฉียนเลี่ยงมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาโดยพลัน “ไอ้หนูนี่จะประมาทเกินไปแล้ว!”

ทุกคนตกตะลึง!

“หมายความว่ายังไงครับ?”

เฉียนเลี่ยงพูดอย่างจริงจังว่า “คราวนี้เขาคิดจะใช้วิธีการผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบด้วยแผลเล็ก แต่ผู้ป่วยคนนี้มีลักษณะไส้ติ่งที่เป็นหนอง แผลเล็กจะไปจำกัดการมองเห็น ทำให้เกิดปัญหาได้ง่าย ยิ่งไปกว่านั้น…”

“เขาทำแบบนี้ให้ความรู้สึกเหมือนโอ้อวดเล็กน้อย!”

เมื่อคำนี้ถูกกล่าวออกมา ทุกคนก็พากันขมวดคิ้ว

นี่ไม่ใช่เรื่องดีอะไร

ข้อห้ามสูงสุดของผู้ที่ทำงานด้านการแพทย์ก็คือการโอ้อวด

การศึกษาทางการแพทย์ค่อนข้างเข้มงวด การช่วยชีวิตผู้ป่วยคือสิ่งสำคัญที่สุด ความปลอดภัยต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง!

แต่ตอนนี้พวกเขาคิดว่าเฉินชางกำลัง “โอ้อวด” อย่างชัดเจน

นี่คือการผ่าตัด!

ไม่ใช่การแสดง!

ไม่ว่าใครก็ไม่ควรใช้การแสดงมาเป็นเป้าหมายในการผ่าตัด!

ตอนนี้คนทั้งหลายทีเพิ่งจะชื่นชมเฉินชางไปเมื่อครู่อดขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้ เกิดความรู้สึกรังเกียจขึ้นหลายส่วน

สำหรับพวกเขา การมองข้ามและไม่ให้ความเคารพต่อชีวิตถือเป็นความอัปยศและความจุดด่างพร้อยที่ใหญ่ที่สุดของแพทย์

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉียนเลี่ยงก็หยิบปากกาขึ้นมา คิดจะเขียนคะแนนลงไป

แต่จะให้คะแนนต่ำก็ไม่ได้ ให้คะแนนสูงก็ไม่ได้เหมือนกัน ควรมอบบทเรียนที่จะทำให้เฉินชางจดจำไปอย่างลึกซึ้งจริงๆ

เขาเริ่มลังเล!

ไม่ใช่แค่เขาที่ลังเล ทุกคนรอบๆ ก็ลังเล

กระทั่งหลิวซือฉีก็ลังเล!

กี่คะแนนดี?

หลายคนขมวดคิ้ว นี่เป็นเรื่องที่ตัดสินใจยากจริงๆ