เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 690
ประโยคนี้ของเฉินชางทำให้หวังฉีตามไม่ทัน “ผมเคยสอนเหรอ”
“คุณเคยสอน...มั้ง” เฉินชางตอบ!
พวกหัวหน้าที่อยู่รอบๆ และหยางไคฮว่าที่อยู่ข้างๆ ก็ตกใจกับคำว่า ‘มั้ง’ ไม่น้อย
มั้ง!?
หมายความว่าไง
ทุกคนจ้องเฉินชาง ทำให้เฉินชางอึดอัดเล็กน้อย อืม ยังไม่ชินนิดหน่อย และ…เขินด้วย!
เฉินชางมองหวังฉี “อาจารย์หวัง คุณลืมแล้วเหรอครับ”
หวังฉีลืมแล้วจริงๆ เขาลืมไปแล้วว่าตนเคยสอนเฉินชางผ่าตัดการแก้ไขการเคลื่อนตัวของหลอดเลือดแดงใหญ่แต่กำเนิดรวมกับการผ่าตัดแก้ไขความผิดปกติของหัวใจ เพราะ…เขาเองยังไม่มั่นใจว่า เมื่อสี่ปีก่อน การผ่าตัดเคสนี้ของตนเป็นอย่างไร ตอนนั้น…
เฉินชางรีบตัดบท “เอ่อ หัวหน้าหวังครับ ตอนนี้ใกล้จะได้เวลาแล้ว เราไปห้องผ่าตัดกันก่อนเถอะ เดี๋ยวคืนนี้ผมทบทวนความจำให้อย่างละเอียด ไม่แน่ว่าคุณอาจจะนึกออก!”
หวังฉีถอนหายใจ มองเฉินชาง “เฮ้อ…ผมแก่แล้วจริงๆ”
เฉินชางยิ้ม “อืม คุณต้องแก่แล้วแน่ๆ…”
พวกหัวหน้าสบตากันไปมา!
ไม่สิ…
ไม่ใช่หวังฉีแก่แล้ว!
เฉินชางรู้สึกว่าพวกเราล้วนแก่กันแล้ว
แต่ละคนอายุเยอะ หูหนวกตาพร่ามัว แม้แต่หัวสมองก็ไม่แล่นแล้ว…
ไม่ๆๆ!
คุณคิดว่าเราแก่จนเลอะเลือน หัวสมองก็ไม่แล่น
ตอนนี้หัวหน้าทั้งสี่สบตากัน ยืนยันความคิดจากสายตาของกันและกัน ถ้าพบว่าเฉินชางผิดพลาดแม้แต่น้อยก็จะดึงเขาลง ให้ศาสตราจารย์หวังขึ้นแทน
ชั่วขณะนี้ เป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบว่าเฉินชางเชื่อถือไม่ได้!
ขณะที่หยางไคฮว่ามองทีมผ่าตัดหรูหราทีมนี้แวบหนึ่ง เขาทั้งรู้สึกมั่นคงและวางใจ!
แต่ตอนที่เขาเห็นเฉินชาง ไม่รู้ทำไม กลับ…ประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย
ชีวิต มักสร้างความตื่นเต้นโดยที่คุณไม่ทันตั้งตัว
ถึงอย่างไรเฉินชางก็เป็นแพทย์ผู้นำทีม
หลังจากคุยสถานการณ์ต่างๆ กับลู่เจี๋ยเสร็จแล้ว เถามี่ก็พาหวังฉีไปลงทะเบียนก่อนจะเดินไปทางห้องผ่าตัด
พยาบาลเล่อเล่อกับเสี่ยวหลินถอดเสื้อเฉิงเฉิง เด็กหญิงมองหยางไคฮว่าแล้วพูดอย่างขวยเขิน “อาหยางคะ หลับตาค่ะ”
หยางไคฮว่ายิ้มเก้อเขิน “อืม อาหลับตาแล้ว เฉิงเฉิง รอหนูตื่นมา อาจะพาไปกินของอร่อยๆ นะครับ ดีไหม”
เฉิงเฉิงส่ายหน้า “ไม่ดีค่ะ!”
หยางไคฮว่าส่ายหน้า “ทำไมล่ะครับ”
จู่ๆ เฉิงเฉิงก็น้ำตาคลอ “หนูไม่ได้ไปตรวจนะคะ หนูไปผ่าตัด ใช่ไหมคะ”
ทุกคนเงียบ
เล่อเล่อพูดพร้อมรอยยิ้ม “เฉิงเฉิง ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ใช่การผ่าตัดอะไร แค่นอนหลับเดี๋ยวก็ตื่นขึ้นมาแล้ว”
เฉิงเฉิงมองทุกคนแวบหนึ่งแล้วถอนหายใจเอาอย่างผู้ใหญ่ “พวกคุณโง่หรือเปล่า…คิดว่าหนูยังเด็กเหรอคะ อย่าคิดว่าหนูไร้เดียงสาขนาดนั้นสิ”
ทุกคนอึ้ง เห็นเด็กร่างเปลือยคนนี้เอามือเท้าเอวหัวเราะเยาะทุกคนแล้วอดนึกขำไม่ได้
แต่….หัวเราะไม่ออก
เฉิงเฉิงถอนหายใจ พูดกับลู่เจี๋ยว่า “แม่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ