เฉินชางอึ้งงันไป “อะไรนะ หมายความว่าอย่างไรครับ”
หลี่เป่าซานถอนหายใจ เด็กคนนี้ ดีทุกอย่าง! แต่ถ่อมตัวเกินไป!
ถ่อมตัวตอนผ่าตัดก็ช่างเถอะ คิดไม่ถึงว่าการปฏิบัติตัวก็ถ่อมตัวเจียมเนื้อเจียมตัวขนาดนั้น
คิดถึงตรงนี้ หลี่เป่าซานก็ชี้โทรศัพท์มือถือพร้อมพูดว่า “เรื่องบริจาค ขอบคุณคุณมาก”
เฉินชางชะงัก นึกได้ว่าตนรีโพสต์อย่างลวกๆ ไม่ได้เติมแม้แต่คำเดียวพลันหน้าแดงเล็กน้อย รีบพูดว่า “หัวหน้า ต้องขอโทษด้วยนะครับๆ ผมจะตั้งใจรีโพสต์ เขียนให้ดี ถือซะว่าเป็นภารกิจ พยายามทำให้สำเร็จ!”
หลี่เป่าซานมองอย่างมึนงง “ไม่! ผมหมายความว่าคุณทำดีมาก!”
เฉินชางรีบส่ายหน้า “ไม่ๆๆ หัวหน้า เมื่อสักครู่ผมงานยุ่งเกินไป เดี๋ยวจะตั้งใจโพสต์เลยครับ! ในฐานะรองหัวหน้าของแผนก ผมจะต้องพยายามยกระดับความรับผิดชอบของตน ทำงานของตนให้ดี ผมจะรีโพสต์อีกรอบ!”
เฉินชางรู้สึกผิดเล็กน้อย
หัวหน้ามอบหมายภารกิจที่สำคัญขนาดนี้ให้กับตน ตนรีโพสต์ลวกๆ ได้อย่างไร
ทำไม่ไม่เพิ่มคำซึ้งๆ สักประโยคสองประโยค
คิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็คิดแล้วทำเลย! เขารีบเชิญชวนบริจาคอีกครั้ง เพิ่มคำพูดที่น่าประทับใจเข้าไปหลายประโยค!
ทันใดนั้น! โทรศัพท์มือถือของเถียนเซียงหลานดังขึ้นอีกครั้ง!
“หัวหน้า มาอีกแล้ว!”
“หูจ้วนจินบริจาคห้าแสน!”
“สิงอวี่! ศิลปินชื่อดังสิงอวี่ก็บริจาคห้าแสน! พระเจ้า!”
“บริษัทวัฒนธรรมชิงอวิ๋นมีเดียก็บริจาคห้าแสน!”
……
เถียนเซียงหลานลุกขึ้นอย่างตื่นเต้น!
“หัวหน้า! ห้าล้านแล้ว! ห้าล้านแล้ว!”
หลี่เป่าซานตกใจ รีบลุกขึ้น หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพร้อมพูดว่า “เดี๋ยวผมโทรหาผู้อำนวยการฉิน!”
เงินจำนวนนี้เยอะเกินไป หลี่เป่าซานกดดันมาก!
จะต้องคุยกับผู้อำนวยการ!
หลังจากฉินเสี้ยวยวนรู้ข่าว ยังจะมีกะจิตกะใจรับคนไข้แผนกผู้ป่วยนอกเสียที่ไหน เขาโยนปากกาทิ้งแล้วรีบวิ่งไปแผนกฉุกเฉิน
ห้าล้านเลยนะ!
ทุนมูลนิธิห้าล้าน!
นี่ไม่ใช่น้อยๆ เลย!
หลังจากฉินเสี้ยวยวนมา หลี่เป่าซานพลันเสริมว่า “ผู้อำนวยการ ครั้งนี้เป็นคุณงามความดีของหัวหน้าเฉิน!”
ฉินเสี้ยวยวนได้ยินแล้วตาเป็นประกาย มองเฉินชางอย่างตื่นเต้น “เสี่ยวเฉิน ไม่เลว! คุณเก่งมาก คุณคือวีรบุรุษของโรงพยาบาลอันดับสอง! เป็นผู้มีพระคุณของบรรดาคนไข้ที่รอคอยการกู้ชีพ!”
ตอนนี้เฉินชางเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
เขามองโทรศัพท์มือถือ เห็นเถ้าแก่ที่บริจาคเงินเข้ามาเยอะขนาดนี้ก็ประทับขึ้นมา
พูดตามตรง เรื่องนี้เขาคิดไม่ถึงเลย
เขารู้สึกว่าหลายคนรู้จักกันแค่ผิวเผิน คิดไม่ถึงว่าในสถานการณ์แบบนี้จะบริจาคเข้ามาด้วย
และที่เฉินชางประทับใจที่สุดคือป้าผู้ให้เช่า เฉินชางมองรูปประจำตัวตุ้ยนุ้ยนั่นแล้วอดขำไม่ได้
คิดไม่ถึงว่าจะบริจาคสามแสนในคราวเดียว
ตอนนั้นตนเช่าไปรวมๆ ก็แค่สองหมื่น คิดถึงตรงนี้ เฉินชางรู้สึกซาบซึ้งใจมากจริงๆ
และยังมีจิ้นชิงจื้อ สิงอวี่ กัวหย่งเลี่ยง…
มองรูปโปรไฟล์ของคนเหล่านี้ เฉินชางซาบซึ้งใจจริงๆ กลางคืนกลับไปค่อยโทรไปขอบคุณทีละคน
คิดถึงตรงนี้ เฉินชางอดถอนหายใจไม่ได้!
ส่วนฉินเสี้ยวยวนเห็นเฉินชางถอนหายใจก็อึ้งไปทันที!
เขากับหลี่เป่าซานสบตากัน…นี่ยังไม่พอใจอีกเหรอ
นี่ห้าล้านแล้วนะ!
พูดอย่างไม่น่าฟังหน่อยก็คือเหนือขอบเขตจินตนาการของทุกคนแล้ว
ทำลายสถิติแล้ว!
ฉินเสี้ยวยวนอดถอนหายใจไม่ได้ ช่างเป็นเด็กดีจริงๆ เขาปลอบเฉินชาง “หัวหน้าเฉินครับ ทำได้ขนาดนี้ คุณเก่งมากแล้ว อย่ากดดันตนเองขนาดนั้น! ไม่ต้องถอนหายใจ คุณเก่งมากแล้ว!”
หลี่เป่าซานเองก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพยักหน้า “ใช่ เสี่ยวเฉิน ผมต้องเตือนคุณสักหน่อย คุณอย่าเข้มงวดกับตนเอง ใจร้ายกับตนเองขนาดนั้นเลย! ไม่ว่าจะด้านการใช้ชีวิตหรือว่าผ่าตัด คุณก็เก่งมากแล้วจริงๆ! แต่…ที่คุณยังไม่พอใจ เพราะคุณกดดันตัวเองมากเกินไป! แต่เพราะแบบนี้ไม่แปลกเลยที่เก่งขนาดนี้!”
เฉินชาง “???”
……
……
หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง
ไม่นานเรื่องเงินบริจาคของโรงพยาบาลอันดับสองก็เผยแพร่ออกไป
ตอนกินข้าวเที่ยง พวกพยาบาลต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ