เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 755

หลังจากออกจากธนาคาร เฉินต้าไห่และหยางจยาฮุ่ยเสมือนอยู่ อีกโลกหนึ่งอย่างแท้จริง

สถานการณ์การเงินเปลี่ยนแปลงหลายอย่างได้จริงๆ

ไม่ว่าหลู่ซวิ่น[1]จะเคยพูดไว้หรือไม่ แต่พอคนเรามีเงินขึ้นมา ความกังวลก็จะลดน้อยลงมากจริงๆ

เห็นเฉินชางจัดการทุกอย่างเป็ นอย่างดี เฉินต้าไห่และหยางจ ยาฮุ่ยก็ประทับใจมาก

สาหรับคืนนี้ เฉินหลัวจองโรงแรมระดับสี่ดาวใกล้โรงพยาบาลไว้ ที่นี่มักใช ้ประชุม ถือว่าคุ้นเคยดี

เฉินชางเองก็ไม่ได้ลังเล จองห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท แบบมี สองห้องนอน

เห็นราคาของห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีทอันหรูหรา หยางจ ยาฮุ่ยพลันอุทานว่าสิ้นเปลือง!

แม้เฉินต้าไห่ไม่จายอมนัก แต่เห็นการตกแต่งที่หรูหราขนาดนี้ ก็ คิดไม่ถึงว่าตนจะมีโอกาสได้พักโรงแรมที่หรูหราแบบนี้

ตอนกลางคืนเฉินหลัวรีบมาหา เขาเห็นพ่อแม่มาก็ดีใจมาก

กลางคืนทั้งครอบครัวก็ไม่ได้ไปไหน สั่งอาหารในโรงแรมมา

เฉินชางไม่ได้เรียกฉินเยว่มา ถึงอย่างไรก็เป็ นเวลาของครอบครัว เรียกฉินเยว่มา พวกฉินเสี้ยวยวนก็ย่อมตามมาด้วย

พรุ่งนี้วันเสาร ์ เฉินชางต้องทางาน ผ่าตัดให้กับคนแก่โรคลิ้น หัวใจไมทรัลตีบจากอาการหัวใจรูห์มาติคที่รับไว้เมื่อวาน และยังต้อง ไปเปิดผ้าพันแผลให้แม่ยายที่คลินิกศัลยกรรมจื้อซิน ดูว่าผลลัพธ ์ เป็ นอย่างไร

เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้เฉินชางอยู่กับพวกเขาไม่ได้

และเฉินชางวางแผนไปพบครอบครัวของเฉินเยว่วันอาทิตย์ จัด เวลาได้ลงตัวพอดี

จู่ๆ เฉินชางก็พูดขึ้นยิ้มๆ “แม่ ตอนนี้ผมเป็ นหมอศัลยกรรม ตกแต่ง ให้ผมช่วยกาจัดริ้วรอยให้แม่ไหมครับ”

หยางจยาฮุ่ยได้ยินแล้วยิ้มขึ้นมาทันที “ไม่ทาๆ เปลืองเงินทาไม”

เฉินชางอดพูดไม่ได้ “ไม่เสียเงินครับ! ท าเอง จะเสียเงินได้ยังไง แม่เยว่เยว่เพิ่งทาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แม่ลองดูก่อนว่าเขาทาแล้วเป็ น ยังไงบ้าง ถ้าแม่ชอบ ผมท าให้แม่ครับ”

แม้หยางจยาฮุ่ยจะปฏิเสธและดูเก้อเขิน แต่…ในใจเหมือนจะ หวั่นไหวไม่น้อย

เฉินต้าไห่กับเฉินหลัวเกลี้ยกล่อมอยู่ข้างๆ ตั้งนาน แม้หยางจ ยาฮุ่ยยังคงปฏิเสธ แต่ในใจก็รับปากแล้ว

อย่างไรเสีย มีผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่อยากสวย!

เวลาที่ทั้งครอบครัวนั่งคุยกัน ก็มักจะคุยกันทุกๆ เรื่องอย่างสบาย ใจ

ถ้าฉินเยว่มา ก็แตกต่างแล้ว

ตอนที่เฉินหลัวบอกว่าตรุษจีนไม่กลับบ้าน เฉินต้าไห่ก็ถอน หายใจทันที “ท าไมไม่กลับบ้านอีกแล้ว…”

เฉินหลัวเกาหัวแกรกๆ “ผมนัดทีมงานไว้ ต้องการนักแสดงกลุ่ม พอดี เลยไปลองดูครับ”

หยางจยาฮุ่ยเตรียมจะพูดบางอย่างอย่างปวดใจ

เฉินหลัวยิ้ม “แม่ ผมรู ้ว่าแม่จะพูดอะไร แต่…พี่ชายคือพี่ชาย ผม คือผม ตอนนี้พี่ชายผมเก่ง ช่วยผมได้ ผมเคยคุยเรื่องพวกนี้กับเขา แต่…ผมจะพึ่งพี่ชายไปทั้งชีวิตไม่ได้ เขาก็ลาบากมากครับ พี่ชาย อุตส่าห์ไปขอโอกาสให้ผม ผมต้องใช ้ความสามารถของตนเอง ผม เสียหน้าไม่เป็ นไร แต่ผมจะให้พี่ชายมาเสียหน้าด้วยไม่ได้!”

เฉินชางเคยคุยเรื่องของบริษัทวัฒนธรรมชิงอวิ๋นมีเดียกับเฉิน หลัว บริษัทวัฒนธรรมชิงอวิ๋นมีเดียนับว่าเป็ นบริษัทที่พอใช ้ได้ใน วงการแล้ว และเจิ้งกั๋วถานยิ่งเป็ นมหาเศรษฐีระดับประเทศ ถ้าเฉินชาง ขอให้พวกเขาช่วยจริงๆ พวกเขาก็ไม่ปฏิเสธแน่

แต่ความหมายของเฉินหลัวคือ ตอนนี้สิ่งที่ตนขาดไม่ใช่เงิน ไม่ใช่โอกาส แต่เป็ นความสามารถ

วงการบันเทิงมีดาวรุ่งทุกสามถึงห้าปี ตอนนี้ดารารุ่นเก่าล้วนถูก ดารารุ่นใหม่แทนที่แล้ว พูดตรงๆ ก็คือผลจากการขับเคลื่อนต้นทุน นั่นเอง

แต่มีใครเคยเห็นเฉินเต้าหมิง[2]ตกยุคไหม

เรามักจะเห็นดารารุ่นเก่าหลายคนที่ไม่มีคนจ้างงาน…

แท้จริงแล้ว สิ่งที่ขาดไม่ใช่แค่เพียงแค่โอกาส แต่ขาด ความสามารถด้วย

หลายคนมักรู ้สึกว่าตนแค่ไม่มีโอกาส แต่ไม่ได้สังเกตว่า โอกาส ทาให้อยู่ได้เพียงชั่วคราว แต่ความสามารถต่างหากที่จะติดตัวเราไป ทั้งชีวิต