เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 776

พูดตามตรง อู๋เจี้ยนเหรินไม่ได้เห็นพวกหม่าเฉียงอยู่ในสายตา เลย

เขาไม่ใช่เด็กๆ แล้ว ไม่ได้กลัวคาข่มขู่พวกนั้น

ความจริงเขากาลังเล่นสงครามประสาท เขาเดาว่าเด็กกลุ่มนี้แค่ หาเรื่อง

อย่าว่าแต่ฟ้ องเขาเลย แม้แต่สถาบันอนุญาโตตุลาการก็คงไม่ รู ้จักด้วยซ้า สานักงานแรงงานอยู่ที่ไหนยังไม่รู ้มีอะไรน่ากลัว

ถ้าพวกเขาไม่ฟ้ อง ก็ประหยัดเงินไปก้อนหนึ่ง!

ถ้าฟ้ องขึ้นมา เขาก็ยอมจ่ายโดยดี

ที่บอกว่ามีคนหนุนหลัง เขาแค่พูดเรื่อยเปื่ อย หลอกเด็กไปก็ เท่านั้น

ไม่ผิด ทุกครั้งที่อู๋เจี้ยนเหรินอยู่กับพวกเขาก็จะคุยโวว่าตนเอง เก่งกาจแค่ไหน รู ้จักผู้นาคนนั้นคนนี้ ก็เพื่อข่มขวัญพวกเขา

โรงงานเล็กๆ แห่งนี้ มีคนงานทั้งหมดยี่สิบถึงสามสิบคน อู๋เจี้ยนเห รินถือว่าควบคุมได้

โรงงานกระจกไม่ใช่สถานที่ที่ดี ไม่เป็ นผลดีต่อร่างกายอยู่แล้ว มักได้บาดแผลเล็กๆ น้อยๆ เป็ นประจ า ไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว

ตอนนี้เขายังมีเรื่องสาคัญหลายอย่างที่ต้องจัดการ อย่างเช่น คาสั่งซื้อของปีนี้จะต้องเร่งดาเนินการเบิกเงินและเร่งยืนยันคาสั่งซื้อ ในปีหน้า

วันตรุษจีนแบบนี้ จะต้องไปเยี่ยมพวกเถ้าแก่ที่ร่วมงานด้วย

ลูกค้าของเขาส่วนใหญ่ท าประตูและหน้าต่างเหล็กและพลาสติก รวมถึงพวกเฟอร ์นิเจอร ์พวกเทคโนโลยีขั้นสูงที่เขาทาไม่ได้

ความจริงเขาก็เป็ นแค่เจ้าของธุรกิจตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ใช ้การคุยโวโอ้อวดข่มขวัญลูกค้า ใช ้การประจบประแจงเพิ่ม ยอดขาย ตอนที่เขากาลังคุยกับเถ้าแก่คนหนึ่ง จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น! เขารับสายแล้วอึ้งไปทันที!

จากคณะอนุญาโตตุลาการเหรอ

อู๋เจี้ยนเหรินอึ้งไปทันที แม่งเอ๊ย ไอ้พวกนั้นไปฟ้ องเขาจริงๆ เหรอ!

คิดถึงตรงนี้ อู๋เจี้ยนเหรินโกรธจนควันออกหูทันที! ปฏิกริยาแรกคือโกรธ “ประธานจาง ที่บ้านผมมีธุระนิดหน่อย ไม่รบกวนคุณแล้ว นี่คือปู ขนทะเลสาบหยางเฉิงต้นตารับที่เพื่อนผมซื้อมา ขออวยพรปี ใหม่

ท่านล่วงหน้าครับ ผมไม่รบกวนแล้ว ฝากเนื้อฝากตัวสาหรับปีหน้า ด้วยครับ!” เขาพูดจบก็รีบลุกขึ้นเดินจากไป

ระหว่างทางเขาโมโหจนแทบทนไม่ไหว!

ไม่ใช่เพราะกลัว เรื่องแบบนี้ไม่มีอะไรน่ากลัว ปัญหาที่แก้ไขด้วย เงินได้ล้วนพูดง่าย

แต่คิดไม่ถึงว่าไอ้พวกนั้นจะกล้าฟ้ อง ทว่า…ท าไมสถาบัน อนุญาโตตุลาการส่งคนมาไวขนาดนี้

นี่เพิ่งจะวันเดียวเอง!

คิดถึงตรงนี้ อู๋เจี้ยนเหรินอดยกมือกุมขมับไม่ได้ เหยียบบีเอ็ม ดับเบิลยู X5 ออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากไปถึงสานักงานแรงงาน อู๋เจี้ยนเหรินเจอกับหม่าเฉียง คนงานที่บาดเจ็บกับพ่อแม่

หลังจากเห็นอู๋เจี้ยนเหริน ชายฉกรรจ์คนนั้นก็ลุกขึ้นเต็มความสูง เขามีกล้ามเนื้อเป็ นมัดๆ เพราะท างานในโรงงานมาเป็ นเวลานาน ร่างกายกายาล่าสันมาก และอยู่ในช่วงวัยสี่สิบกว่าที่กาลังฮึกเหิม พอดี

หลังจากไปเยี่ยมลูกชายและเห็นว่าลูกมีแผลเต็มตัว พ่อแม่ก็ปวด ใจมาก คนเป็ นแม่ยิ่งสงสารจนร ้องไห้

ลูกทุกคนเป็ นแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ ล าบากก็ส่วนล าบาก แต่ จะรังแกกันแบบนี้ไม่ได้

ชายฉกรรจ์เตรียมไปเอาเรื่องอู๋เจี้ยนเหรินทันที!

มีเงินแล้วอย่างไร

ทุกคนล้วนมีเกียรติมีศักดิ์ศรี

ลูกตกอยู่ในสภาพนี้แล้ว เจ้านายยังไม่สนใจ คนเป็ นพ่อเป็ นแม่ จะไม่โกรธได้อย่างไร